Dotychczasowe obserwacje wskazują, że zakaźność grypy pandemicznej A/H1N1v jest nieco większa, a drogi szerzenia się podobne do grypy sezonowej.
Choć nowy wirus grypy A/H1N1v nie jest nowym podtypem okazało się, że większość ludzi nie wytworzyła wcześniej przeciwciał przeciwko temu wariantowi, dlatego zakażenie może się szybko rozprzestrzeniać w populacji i wiele osób choruje.
Do zachorowania na grypę dochodzi najczęściej w wyniku wdychania kropelek zakaźnej wydzieliny z dróg oddechowych podczas przebywania w bliskiej odległości osoby chorej (podczas kontaktu twarzą w twarz i do 1 m podczas kichania, kaszlu lub wydmuchiwania wydzieliny z nosa) lub przez bezpośredni kontakt z osobą chorą lub skażonymi przez nią przedmiotami (np. poprzez dotykanie rąk skażonych wydzieliną z dróg oddechowych w wyniku dotykania ust lub nosa, albo brudnej chusteczki do nosa, nosa i ust osoby chorej, klamki dotkniętej brudną ręką chorego, przez pocałunek itp.).
W przypadku szczególnych procedur medycznych na drogach oddechowych chorej na grypę osoby (wziernikowanie oskrzeli, odsysanie wydzieliny z dróg oddechowych itp.) powstający aerozol wydzieliny może się przenosić z powietrzem na większą odległość niż 1 m. Wirus nie przenosi się natomiast przez pożywienie i wodę. Do zakażeń nie dochodzi także w wyniku zjedzenia wieprzowiny.
Osoba chora na grypę może zakażać innych od chwili wystąpienia objawów choroby do 24 godzin po ustąpieniu gorączki (temp. ciała >37,8°C) i ostrych objawów ze strony dróg oddechowych. W tym okresie osoba chora powinna przebywać w domu i ograniczyć swoje kontakty z innymi do niezbędnego minimum. U dorosłych zazwyczaj objawy utrzymują się 5, a u dzieci 7 dni. W przypadku cięższego przebiegu choroba i okres zakaźności trwają dłużej.
