Tak. Obecnie jesteśmy w tak zwanej fazie post-pandemicznej. WHO ogłosiła zakończenie pandemii 10 sierpnia 2010 roku.
Mimo, że wirus grypy A/H1N1v nie spowoduje już kolejnej pandemii, lokalnie możliwe jest wystąpienie ognisk zwiększonej zapadalności. Prognozy te potwierdzają obserwacje z ostatniego sezonu zwiększonej zapadalności na grypę w krajach półkuli południowej, gdzie w 2010 roku zaobserwowano, że wirus A/H1N1v nie dominował już tak zdecydowanie, jak w fazie pandemii. W Polsce, jak i w całej Europie spodziewana jest podobna sytuacja - duża część zachorowań na grypę będzie spowodowana przez H1N1v, ale inne wirusy (głównie A/H3N2) obecne będą w znaczącym odsetku przypadków.
Według prognoz European Center for Disease Control w krajach, w których w ubiegłym sezonie nie stosowano szczepionek „pandemicznych”, możemy się spodziewać większej częstości zakażeń wirusem A/H1N1v. Niestety, ta sytuacja dotyczy między innymi Polski. Możliwe, choć mało prawdopodobne jest nawet, że częstość zakażeń będzie większa niż w poprzednim sezonie. Mała liczba przypadków grypy na początku obecnego sezonu zmniejsza prawdopodobieństwo takiego rozwoju sytuacji, niestety nie wyklucza go całkowicie, gdyż np. w Australii i Chile częstość zachorowań istotnie wzrosła w drugiej połowie sezonu. Przez najbliższe lata wirus A/H1N1v będzie krążył w populacji jako wirus grypy sezonowej.
Na szczęście początkowe obawy dotyczące ciężkości zeszłorocznej pandemii nie sprawdziły się. Nowy wirus okazał się mniej zjadliwy niż początkowo przypuszczano. Liczba zarejestrowanych przypadków, choć znacznie większa niż w latach poprzednich, nie była tak duża jak się obawiano. Częściowo tłumaczą to obserwacje wskazujące na duży odsetek lekkich/bezobjawowych przypadków. Na grypę sezonową zapada zwykle 5-10% populacji, natomiast szacuje się, że w czasie pandemii zachorowało około 15% (początkowo szacowano, że zachoruje około 20%).
Ze względu na małą odporność populacji szczyt zachorowań wystąpił wcześniej niż w przypadku grypy sezonowej, inny był również rozkład poważnych zachorowań i zgonów, które niestety częściej dotyczyły osób młodych. Prawdopodobnie osoby w podeszłym wieku zachowały szczątkowa odporność związaną z antygenowym podobieństwem A/H1N1v do wirusów grypy obecnych w populacji w latach międzywojennych.
fot. sxc.hu
