Mechanizm działania
Aminocukier, naturalnie występujący w ludzkim organizmie, fizjologicznie syntetyzowany z glukozy. Stanowi substrat do biosyntezy proteoglikanów, wchodzących w skład substancji podstawowej chrząstki. Glukozamina znajduje się w mukopolisacharydach, mukoproteinach, chitynie. Jest otrzymywana syntetycznie lub z chityny. W chorobie zwyrodnieniowej stawów dochodzi do zaburzenia biosyntezy proteoglikanów, a dostarczanie glukozaminy z zewnątrz wpływa korzystnie na trofikę chrząstki.
Farmakokinetyka
Z przewodu pokarmowego wchłania się w 89%. Po podaniu p.o. lek osiąga maks. stężenie osoczowe po 10–24 h. Nie wiąże się z białkami i ulega dystrybucji przede wszystkim w wątrobie, nerkach i chrząstkach stawowych. t1/2 wynosi ok. 55–81 h. Metabolizm głównie wątrobowy (ok. 70%). Wydalanie: ok. 9,6% z moczem, ok. 11,3% z kałem, ok. 80% przez płuca w postaci dwutlenku węgla.
Choroba zwyrodnieniowa stawów, zwłaszcza kolanowych.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.
Zaburzenia kardiologiczne
Nie stosować preparatu do podawania i.m. u osób z zaburzeniami czynności układu przewodzacego serca oraz osób z nieleczoną lub niereagującą na leczenie niewydolnością serca.
Nie stwierdzono.
NLPZ, steroidy
Może być podawana jednocześnie z NLPZ i steroidami.
Bóle w nadbrzuszu, zaparcia lub biegunka, wzdęcia są zwykle przemijające i nie mają większego nasilenia. Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości (świąd skóry, rumień, duszność).
Nie podawać w I trymestrze ciąży.
W badaniach przedklinicznych nie stwierdzono niekorzystnego wpływu glukozaminy na funkcje rozrodcze i przebieg laktacji. Ze względu na brak odpowiednich danych u ludzi lek stosować u kobiet w ciąży i karmiących piersią tylko w razie konieczności.
P.o. 1,5 g 1 ×/d lub w 3 daw. podz. przez 6 tyg. lub dłużej. Cykl leczenia można powtarzać co 2 mies.
I.m. 400–800 mg 3 ×/tydz. przez 4–6 tyg.
Zewnętrznie niewielką ilość żelu stosować do 6 ×/d.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł