medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Losartan – lek przeciwnadciśnieniowy, zapobiegający skurczom ścian naczyń krwionośnych. Należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II (leki te nazywane są też sartanami lub oznaczane skrótem ARB, który pochodzi od angielskiej nazwy Angiotensin II Receptor Blockers). Działanie losartanu, podobnie jak innych sartanów, polega na wybiórczym blokowaniu receptorów angiotensyny II (a konkretnie tzw. receptorów AT1) występujących m.in. na powierzchni komórek mięśni gładkich w ścianach naczyń krwionośnych. Zablokowanie tych receptorów uniemożliwia ich łączenie się z angiotensyną II co hamuje efekty jej działania. Angiotensyna II jest substancją powodującą skurcz naczyń krwionośnych, wpływającą na funkcje nerek i stymulującą uwalnianie aldosteronu przez nadnercza. Efektem działania angiotensyny II jest zwiększenie ciśnienia tętniczego a także zmiany morfologiczne w układzie sercowo-naczyniowym (np. pogrubienie ścian naczyń, rozrost serca). Działanie losartanu, podobnie jak innych leków z tej grupy, skutecznie blokuje biologiczne efekty działania angiotensyny II i w rezultacie prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych, zmniejszenia stężenia aldosteronu i obniżenia ciśnienia tętniczego. Zapobiega też powstawaniu wspomnianych powyżej zmian strukturalnych w naczyniach i w sercu. Losartan jest pierwszym lekiem z grupy sartanów wprowadzonym do leczenia w 1995 roku (w Stanach Zjednoczonych). Losartan, podobnie jak inne sartany, stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także w leczeniu przewlekłej niewydolności serca i w profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego, w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia udaru mózgu u chorych z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca. Obniżenie ciśnienia tętniczego po przyjęciu pojedynczej dawki losartanu utrzymuje się przez 24 godziny. Pełny rozwój działania przeciwnadciśnieniowego wymaga zwykle 3.–6. tygodni stosowania preparatu i utrzymuje się podczas długotrwałego stosowania. Zaprzestanie stosowania losartanu przez chorych z nadciśnieniem tętniczym nie powoduje nagłego wzrostu ciśnienia (brak tzw. efektu z odbicia). U chorych z niewydolnością serca losartan zmniejsza opór naczyniowy, poprawia warunki hemodynamiczne, zwiększa wydolność wysiłkową i prowadzi do poprawy stanu klinicznego. Skuteczność działania i korzystny wpływ losartanu na układ sercowo naczyniowy zostały potwierdzone w badaniach klinicznych, w tym w badaniu o akronymie LIFE (Losartan Intervention for Endpoint reduction in hypertension study). Ponadto w przypadku losartanu (a także irbesartanu) potwierdzono, że wywiera on ochronny wpływ na nerki, zwalniając tempo rozwoju związanych z wysokim ciśnieniem i cukrzycą typu 2 zaburzeń czynności nerek. Skuteczność działania (zmniejszenie ryzyka zwiększenia stężenia kreatyniny we krwi i rozwoju schyłkowej niewydolności nerek) zostały potwierdzone w badaniu klinicznym RENAAL (Reduction of Endpoints in NIDDM with the angiotensin II antagonist losartan).Ochronne działanie losartanu na nerki wykracza poza i ponad korzyści wynikające ze zmniejszenia ciśnienia tętniczego krwi.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
Gastrolog (gastroenterolog) - czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
