Effox 10 - tabletki

Zapobieganie napadom dławicy piersiowej. P.o. Tabletki w dawce 10 i 20 mg można dzielić na połowy. Dawkowanie indywidualne. Leczenie rozpoczynać od małych dawek, następnie stopniowo je zwiększać aż do uzyskania pożądanego działania leczniczego. Stosować najmniejszą skuteczną dawkę. Tabl. o standardowym uwalnianiu: zwykle 10–20 mg/d 2–3 ×/d. Ze względu na ryzyko wystąpienia zjawiska tolerancji przy dawkowaniu 2 ×/d tabletki przyjąć w odstępie 8 h (z zachowaniem 16 h przerwy), przy dawkowaniu 3 ×/d – co 6 h (z zachowaniem 12 h przerwy). Tabl. o przedł. uwalnianiu: 50 mg 1 ×/d lub 75 mg 1 ×/d; w przypadku zwiększonego zapotrzebowania na azotany 100 mg 1 ×/d. Nie należy nagle przerywać leczenia; lek odstawiać stopniowo w ciągu kilku dni.

Zapobieganie napadom dławicy piersiowej.

Nadwrażliwość na azotany lub którykolwiek składnik preparatu, wstrząs kardiogenny (z wyjątkiem przypadków uzyskania wystarczająco wysokiego ciśnienia późnorozkurczowego w lewej komorze serca), kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory, zaciskające zapalenie osierdzia, tamponada serca, ostra niewydolność serca (wstrząs lub zapaść naczyniowa), znaczne niedociśnienie tętnicze (ciśnienie skurczowe <90 mm Hg), ciężka niedokrwistość, ciężka hipowolemia. Nie stosować u osób z chorobami płuc, ponieważ pod wpływem leku może dojść do nadmiernego przepływu krwi przez niedostatecznie wentylowane obszary płuc oraz do hipoksemii. W trakcie leczenia nie przyjmować riocyguatu oraz inhibitorów 5-fosfodiesterazy (np. sildenafilu, tadalafilu, wardenafilu).