Accupro 40 - tabletki powlekane

Substancją czynną preparatu jest chinapryl należący do grupy leków zwanych inhibitorami konwertazy angiotensyny. Wspólny mechanizm działania leków z tej grupy polega na hamowaniu aktywności enzymu odpowiedzialnego za powstawanie angiotensyny II (enzym ten to konwertaza angiotensyny, często oznaczana skrótem ACE, który pochodzi od angielskiej nazwy Angiotensin Converting Enzyme). Zahamowanie aktywności tego enzymu powoduje ograniczenie przekształcania (konwersji) nieaktywnej angiotensyny I do aktywnej angiotensyny II. Angiotensyna II odgrywa istotną rolę w patofizjologii nadciśnienia tętniczego. Efektem działania angiotensyny II jest skurcz naczyń krwionośnych oraz nasilenie uwalniania aldosteronu, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Działanie leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny prowadzi do zmniejszenia stężenia angiotensyny II, a przez to do obniżenia ciśnienia tętniczego. Ponadto, inhibitory ACE nasilają efekty zależne od bradykininy (substancja działająca rozkurczowo na naczynia krwionośne), wywierają ochronny wpływ na naczynia i wykazują działanie przeciwmiażdżycowe. Stosowane są jako leki obniżające ciśnienie tętnicze oraz w leczeniu i profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego, a także w leczeniu chorób nerek (nefropatii cukrzycowej i niecukrzycowej). W badaniach klinicznych potwierdzono skuteczność wielu z nich w zmniejszaniu śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. U chorych z niewydolnością serca inhibitory ACE zmniejszają opór naczyniowy, co poprawia warunki hemodynamiczne i zwiększa wydolność wysiłkową, pozytywnie wpływając na jakość życia.
Chinapryl dobrze się wchłania i w wątrobie ulega szybkiemu przekształceniu do postaci czynnej – chinaprylatu. Działanie przeciwnadciśnieniowe rozpoczyna się w ciągu 1 godziny po przyjęciu leku i jest najsilniejsze po ok. 2 godzinach. Pełne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się po około 2 tygodniach stosowania preparatu.

Preparat jest wskazany w leczeniu:
· nadciśnienia tętniczego samoistnego (monoterapia lub leczenie skojarzone)
· zastoinowej niewydolności serca (leczenie skojarzone z lekami moczopędnymi i/lub glikozydami naparstnicy).

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inny inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE). Nie możesz także stosować preparatu jeżeli:
· kiedykolwiek wystąpił u Ciebie obrzęk naczynioruchowy lub występuje wrodzony (dziedziczny) obrzęk naczynioruchowy
· występuje upośledzenie odpływu krwi z lewej komory serca.
Nie należy stosować preparatu u chorych ze zwężeniem zastawki aortalnej.
Nie stosować równoległe z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m²).
Preparat jest przeciwwskazany w II i III trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania preparatu w I trymestrze ciąży.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
W okresie stosowania preparatu mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaktyczne i pokrewne reakcje o ciężkim przebiegu, stanowiące bezpośrednie zagrożenie życia.
Należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ preparat może powodować nagłe i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza po przyjęciu pierwszej dawki. Zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego po przyjęciu preparatu dotyczy szczególnie osób:
· ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, odwodnionych lub z niedoborem elektrolitów (np. przyjmujących leki moczopędne, stosujących dietę o małej zawartości soli, z niedoborem sodu, poddawanych dializom, po biegunce lub wymiotach)
· ze wzmożoną aktywacją układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA), którą można podejrzewać w przypadku ciężkiego nadciśnienia tętniczego, zastoinowej niewydolności serca, hemodynamicznie istotnego upośledzenia napływu bądź odpływu krwi z lewej komory serca (np. zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej [dwudzielnej]), jednostronnego zwężenia tętnicy nerkowej z drugą czynną nerką), osób z marskością wątroby i/lub wodobrzuszem, osób poddawanych zabiegom lub znieczulanych
· z ciężką zastoinową niewydolnością serca (możliwe także wystąpienie skąpomoczu, postępującej azotemii oraz ostrej niewydolności nerek)
· ze zwiększonym ryzykiem niedokrwienia mięśnia sercowego lub mózgu w przypadku ciężkiego niedociśnienia (np. osoby z chorobą niedokrwienną serca lub zwężeniem naczyń mózgowych, u których niedociśnienie mogłoby spowodować zawał serca, udar mózgu).
W powyższych przypadkach leczenie może być rozpoczynane tylko pod ścisłym nadzorem lekarskim. Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego wymagany jest specjalny nadzór medyczny i dokładna obserwacja, zwłaszcza przez pierwsze 2 tygodnie leczenia i każdorazowo podczas zwiększania dawki. Przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać niedobory elektrolitów i zapewnić odpowiednie nawodnienie organizmu (o ile to możliwe lekarz zaleci odstawienie leków moczopędnych).
W przypadku wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego chorego należy położyć na plecach i wezwać pomoc medyczną. Wystąpienie niedociśnienia tętniczego po przyjęciu pierwszej dawki preparatu nie stanowi przeciwwskazania do dalszego stosowania preparatu, jednakże konieczne jest uzyskanie stabilizacji ciśnienia tętniczego i objętości płynów.
U chorych z niewydolnością nerek konieczne może być monitorowanie czynności nerek, lecz w większości przypadków czynność nerek nie ulega zmianie.
U osób z zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 60 ml/min) konieczne może być dostosowanie dawkowania (zmniejszenie dawki, wydłużenie odstępów pomiędzy dawkami). Indywidualnie dostosowaną dawkę ustala lekarz. Konieczna jest regularna kontrola czynności nerek.
Stosowanie inhibitorów ACE może u wrażliwych osób powodować zaburzenia czynności nerek. Ryzyko zaburzenia czynności nerek, w tym ostrej niewydolności nerek, występuje zwłaszcza u chorych z ciężką niewydolnością serca. Możliwe także wystąpienie skąpomoczu, postępującej azotemii oraz, rzadko, ostrej niewydolności nerek i zgonu.
U chorych z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki preparat może zwiększać ryzyko wystąpienia niewydolności nerek, szczególnie w przypadku równoległego stosowania leków moczopędnych. U tych chorych leczenie może być rozpoczynane wyłącznie pod ścisłą kontrolą lekarską (najlepiej w szpitalu) od małych dawek, zwiększanych stopniowo ściśle według zaleceń lekarza. Jeżeli to możliwe lekarz zaleci zaprzestanie stosowania leków moczopędnych. Konieczne jest monitorowanie czynności nerek przez kilka pierwszych tygodni leczenia.
Po zastosowaniu preparatu u chorych z nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością serca, bez wcześniejszych zaburzeń czynności nerek, może wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, szczególnie jeśli preparat jest stosowany równolegle z lekiem moczopędnym. O ile to konieczne lekarz zaleci zmniejszenie dawki lub zaprzestanie stosowania leku moczopędnego i/lub chinaprylu. Prawdopodobieństwo wystąpienia tych zaburzeń jest większe u osób z istniejącymi wcześniej zaburzeniami czynności nerek. Czynność nerek należy uważnie kontrolować zwłaszcza przez kilka pierwszych tygodni po rozpoczęciu leczenia.
Nie zaleca się stosowania preparatu u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 10 ml/min).
Preparat może powodować wystąpienie obrzęku naczynioruchowego (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani mogący utrudniać oddychanie i mogący stanowić zagrożenie życia). W razie wystąpienia pierwszych objawów obrzęku należy zaprzestać stosowania preparatu i natychmiast szukać pomocy medycznej. Konieczna jest hospitalizacja, monitorowanie chorego a niekiedy podjęcie odpowiedniego leczenia. Po wystąpieniu obrzęku naczynioruchowego nie wolno ponownie stosować preparatu ani innych inhibitorów konwertazy angiotensyny. Ryzyko obrzęku naczynioruchowego jest zwiększone u osób, u których w przeszłości wystąpił obrzęk naczynioruchowy oraz u osób rasy czarnej.
Zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego występuje także u chorych stosujących temsyrolimus (lub inne inhibitory mTOR) lub wildagliptynę (lub inne inhibitory DPP IV). Należy zachować ostrożność jeżeli lekarz zaleci rozpoczęcie leczenia tymi lekami u osób stosujących inhibitory ACE.
Preparat może powodować wystąpienie obrzęku naczynioruchowego jelit (ból brzucha, niekiedy nudności i wymioty) co należy brać pod uwagę w przypadku wystąpienia bólów brzucha.
Preparat może powodować zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutropenię], znaczne zmniejszenie liczby wszystkich granulocytów [agranulocytozę], małopłytkowość, niedokrwistość, zahamowanie czynności szpiku kostnego). Lekarz zaleci regularną kontrolę morfologii krwi, szczególnie na początku leczenia oraz u osób z zaburzeniami czynności nerek, osób ze współistniejącą chorobą tkanki łącznej (np. toczniem rumieniowatym lub twardziną) oraz osób stosujących inne leki mogące powodować zmiany w morfologii krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki). W razie wystąpienia jakichkolwiek objawów zakażenia (np. gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, ból gardła) należy koniecznie skonsultować się z lekarzem i upewnić się, że nie nastąpiło obniżenie odporności organizmu.
Stosowanie preparatu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia reakcji anafilaktycznej na jad owadów i inne alergeny, także podczas odczulania (w przypadku planowanego odczulania należy skonsultować się z lekarzem, który o ile to możliwe, zaleci czasowe zaprzestanie stosowania preparatu).
Procedury krążenia pozaustrojowego (hemodializa, hemofiltracja, afereza lipoprotein o małej gęstości LDL), w czasie których krew narażona jest na kontakt z elektrycznie ujemnie naładowanymi powierzchniami, mogą doprowadzić do wystąpienia ciężkich reakcji rzekomoanafilaktycznych, objawiających się obrzękiem twarzy, niedociśnieniem tętniczym, dusznością, nagłym uczuciem gorąca.
U chorych z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność, zwłaszcza jeżeli równolegle stosowane są leki moczopędne. Nawet niewielkie zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej mogą doprowadzić do śpiączki wątrobowej. Rzadko może wystąpić żółtaczka cholestatyczna, która może prowadzić do piorunującej martwicy wątroby, zakończonej niekiedy zgonem. Jeżeli wystąpi żółtaczka cholestatyczna lub zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem ponieważ konieczne może być zaprzestanie stosowania preparatu i wdrożenie odpowiedniego leczenia.
Inhibitory ACE mogą powodować suchy, uporczywy kaszel (skutek nasilenia działania bradykininy), bez odkrztuszania, który ustępuje po zaprzestaniu stosowania preparatu.
Poinformuj lekarza o stosowaniu preparatu jeżeli planujesz zabieg operacyjny lub inny zabieg wymagający znieczulenia. Stosowanie preparatu równolegle z lekami stosowanymi do znieczulenia może prowadzić do wystąpienia znacznego niedociśnienia tętniczego, a nawet wstrząsu.
Preparat może powodować hiperkaliemię (zwiększenie stężenia potasu we krwi). Hiperkaliemia może być przyczyną poważnych zaburzeń rytmu serca. Lekarz zaleci monitorowanie stężenia potasu we krwi, zwłaszcza u osób, u których ryzyko hiperkaliemii jest zwiększone, w tym z niewydolnością nerek, chorych na cukrzycę, przyjmujących leki zwiększające stężenie potasu we krwi (sole potasu, leki moczopędne zatrzymujące potas lub heparynę).
U chorych na cukrzycę przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe lub insulinę lekarz zaleci kontrolowanie stężenia glukozy we krwi, zwłaszcza w początkowym okresie stosowania preparatu. Istnieje ryzyko wystąpienia hipoglikemii, czyli nadmiernego zmniejszenia stężenia glukozy we krwi.
Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
· preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Preparat może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn, szczególnie w początkowym okresie leczenia.

Preparat ma postać tabletek powlekanych. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Dorośli:
Nadciśnienie tętnicze samoistne (monoterapia): u chorych nie przyjmujących leków moczopędnych początkowo 10–20 mg na dobę. W zależności od skuteczności leczenia lekarz może zwiększyć dawkę (zwykle w odstępach 4 tygodniowych) do dawki podtrzymującej wynoszącej 20–40 mg na dobę, przyjmowanej w dawce pojedynczej lub w 2 dawkach podzielonych. Dawka maksymalna wynosi 40 mg na dobę, choć w badaniach klinicznych u niektórych pacjentów stosowano dawki do 80 mg na dobę.
Nadciśnienie tętnicze samoistne (leczenie skojarzone z lekami moczopędnymi): dawka początkowa wynosi 5 mg na dobę. Następnie lekarz stopniowo będzie zwiększał dawkę, aż do uzyskania pożądanego działania klinicznego.
Zastoinowa niewydolność serca (w skojarzeniu z lekami moczopędnymi i/lub glikozydami naparstnicy): dawka początkowa wynosi 5 mg 1–2 razy na dobę. Po przyjęciu dawki chory powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego. Lekarz dostosuje dawkę na podstawie indywidualnej reakcji chorego na leczenie. Dawka skuteczna wynosi zwykle 10–40 mg na dobę w 2 równych dawkach podzielonych.
U osób z zaburzeniami czynności nerek konieczna jest indywidualna modyfikacja dawkowania. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 60 ml/min ale większy niż 30 ml/min dawka początkowa wynosi zwykle 5 mg na dobę. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 30 ml/min ale większy niż 10 ml/min dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę. W poszczególnych przypadkach odpowiednio dostosowaną dawkę ustala lekarz. U tych osób leczenie może być prowadzone tylko pod ścisłą kontrolą lekarską
U osób w podeszłym wieku zalecaną dawkę początkową ustali lekarz (zwykle 10 mg 1 raz na dobę). Następnie lekarz będzie zwiększał dawkę, aż do uzyskania pożądanej odpowiedzi klinicznej.
Dzieci:
Nie ma zaleceń dotyczących stosowania preparatu u dzieci.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Nie należy stosować preparatu w I trymestrze ciąży. Stosowanie preparatu w II i III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. Jeżeli kobieta planuje ciążę powinna skonsultować się z lekarzem, ponieważ zalecana jest zmiana sposobu leczenia przeciwnadciśnieniowego. W przypadku podejrzenia lub potwierdzenia zajścia w ciążę w okresie przyjmowania preparatu należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem ponieważ wymagane jest natychmiastowe zaprzestanie stosowania preparatu. Lekarz może zalecić stosowanie innych leków przeciwnadciśnieniowych.
Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Ponieważ preparat zawiera węglan magnezu, w przypadku równoległego stosowania z tetracyklinami, wchłanianie tetracykliny może ulec zmniejszeniu o około 30 %.
U osób przyjmujących równolegle leki moczopędne istnieje zwiększone ryzyko powikłań wynikających z wystąpienia gwałtownego niedociśnienia tętniczego. O ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowania leków moczopędnych. Jeśli nie można przerwać stosowania leków moczopędnych, leczenie należy rozpoczynać od mniejszej dawki początkowej, a chory powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską nie krócej niż przez 2 godziny po przyjęciu dawki początkowej preparatu.
Równoległe stosowanie leków wpływających na stężenie potasu we krwi (sole potasu, niektóre leki moczopędne i przeciwnadciśnieniowe np. spironolakton, triamteren, amiloryd, eplerenon, suplementy potasu, trimetoprym, takrolimus, cyklosporyna, heparyna) oraz zawierających potas zamienników soli kuchennej może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia). Nie zaleca się równoległego stosowania chinaprylu z wymienionymi powyżej preparatami. Jeżeli konieczne jest ich stosowanie lekarz zaleci regularną kontrolę stężenia potasu we krwi.
Poinformuj lekarza o stosowaniu preparatu jeżeli planujesz zabieg operacyjny lub inny zabieg wymagający znieczulenia. Stosowanie preparatu równolegle z lekami stosowanymi do znieczulenia może prowadzić do wystąpienia znacznego niedociśnienia tętniczego, a nawet wstrząsu.
Preparat może nasilać toksyczne działanie soli litu. Nie zaleca się równoległego stosowania litu, a w razie konieczności takiego leczenia skojarzonego należy kontrolować stężenie litu. Równoległe stosowanie leków moczopędnych nasila ryzyko toksycznego działania litu.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, inhibitory COX-2) mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu oraz powodować zaburzenia czynności nerek, w tym ostrą niewydolność nerek. Należy regularnie kontrolować czynność nerek. Należy zachować ostrożność, zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku, ze zmniejszoną objętością płynów, odwodnionych, stosujących leki moczopędne oraz z zaburzeniami czynności nerek.
Rzadko u osób stosujących preparaty złota (np. aurotiojabłczan) i chinapryl mogą wystąpić objawy jak po podaniu azotanów (w tym zaczerwienienie twarzy, nudności, wymioty, niedociśnienie tętnicze).
Zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego występuje także u chorych stosujących temsyrolimus (lub inne inhibitory mTOR) lub wildagliptynę (lub inne inhibitory DPP IV). Należy zachować ostrożność jeżeli lekarz zaleci rozpoczęcie leczenia tymi lekami u osób stosujących inhibitory ACE.
Leki mogące wpływać na morfologię krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki) zwiększają ryzyko wystąpienia zaburzeń hematologicznych, a zwłaszcza leukopenii.
Jeżeli preparat stosowany jest równolegle z lekami przeciwnadciśnieniowymi lub innymi lekami mogącymi obniżać ciśnienie tętnicze (np. nitrogliceryna i inne azotany, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki znieczulające, leki przeciwpsychotyczne, barbiturany, leki opioidowe) może wystąpić nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego i niedociśnienie tętnicze.
Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji pomiędzy chinaprylem a atorwastatyną.
Leki zobojętniające sok żołądkowy mogą zmniejszyć dostępność biologiczną chinaprylu.
Stosowanie preparatu równolegle z lekami przeciwcukrzycowymi (preparaty doustne, insulina) może nasilać zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i zwiększać ryzyko hipoglikemii. Należy uważnie kontrolować stężenie glukozy we krwi, szczególnie podczas pierwszego miesiąca leczenia.
Ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego, hiperkaliemii i/lub zaburzeń czynności nerek, włącznie z ostrą niewydolnością nerek, równoległe stosowanie preparatu i leków z grupy sartanów (antagonistów angiotensyny) lub aliskirenu wymaga zachowania ostrożności. Należy uważnie kontrolować ciśnienie tętnicze, czynność nerek oraz stężenie elektrolitów.
Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2) jest przeciwwskazane.

Jak każdy lek, również Accupro może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Do często występujących działań niepożądanych należą: bóle i zawroty głowy, wyczerpanie, bezsenność, zmęczenie, uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje), niedociśnienie tętnicze, suchy uporczywy kaszel, duszność, biegunka, nudności, wymioty, niestrawność, bóle brzucha, wysypka, świąd, zaburzenia czynności nerek, ból pleców, bóle w klatce piersiowej, zapalenie gardła, nieżyt błony śluzowej nosa, zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia). Niezbyt często: depresja, nerwowość, stany splątania, przejściowy napad niedokrwienny mózgu, senność, zaburzenia widzenia, szumy uszne, kołatanie serca, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), dławica piersiowa, zawał serca, rozszerzenia naczyń krwionośnych, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wzdęcia, nadmierne pocenie się, świąd, wysypka, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu), zaburzenia czynności nerek, białkomocz, zaburzenia funkcji seksualnych (impotencja), obrzęk obwodowy i uogólniony, gorączka. Rzadko lub bardzo rzadko: zaburzenia równowagi, omdlenia, niewyraźne widzenie, eozynofilowe zapalenie płuc, zapalenie języka, zaburzenia smaku, zaparcia, niedrożność jelit, obrzęk naczynioruchowy jelit, pokrzywka, rumień wielopostaciowy, pęcherzyca, wykwit łuszczycopodobny. Częstość występowania nieznana: zaburzenia hematologiczne (niedokrwistość, zmniejszenie liczby krwinek białych [leukopenia], małopłytkowość, agranulozytoza), objawy wywołane ortostatycznym obniżeniem ciśnienia tętniczego (np. zawroty głowy, omdlenia, zaburzenia równowagi), zdarzenia naczyniowo-mózgowe, zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie hematokrytu, zmniejszenie liczby krwinek białych), zapalenie trzustki, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, żółtaczka, zapalenie wątroby, zapalenie oskrzeli, zapalenie górnych dróg oddechowych, zapalenie zatok, zapalenie dróg moczowych, reakcje anafilaktyczne, skurcz oskrzeli, ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa i Johnsona, złuszczające zapalenie skóry, martwica toksyczna rozpływna naskórka), nadwrażliwość na światło, łysienie. Objawom skórnym może towarzyszyć: gorączka, bóle mięśniowo-stawowe, zapalenie naczyń, zapalenie błon surowiczych, nieprawidłowości w wynikach badań laboratoryjnych.