DHEA Aflofarm - tabletki powlekane

Prasteron, inaczej dehydroepiandrosteron (DHEA), jest hormonem steroidowym, wytwarzanym z cholesterolu, w większości w warstwie siatkowatej nadnerczy, jedynie ok. 10% wytwarzane jest w jądrach. Prasteron ma cechy słabego androgenu oraz jest prekursorem innych hormonów płciowych. W organizmie kobiet ulega przekształceniu do estrogenów: estronu i estradiolu, natomiast u mężczyzn między innymi do testosteronu. DHEA w organizmie służy głównie jako zapas nieaktywnego prohormonu, który ulega przemianom do czynnych hormonów płciowych. Stopień konwersji zależy od wieku, płci, cech osobniczych i jest dostosowany do aktualnego zapotrzebowania organizmu.
U mężczyzn głównym narządem syntezy hormonów płciowych są jądra, wytwarzające testosteron, natomiast wytwarzany w nadnerczach DHEA jest alternatywnym, dodatkowym źródłem androgenów. U kobiet nadnerczowy DHEA jest najważniejszym androgenem ustroju, po wygaśnięciu czynności jajników (menopauza) DHEA jest praktycznie jedynym substratem do syntezy estrogenów w tkankach docelowych.
Prasteron działa anabolicznie, androgennie oraz jest prekursorem estrogenów. Działanie anaboliczne hormonu polega na pobudzaniu syntezy białek, głównie zwiększaniu masy mięśni i masy białkowej (macierzy) tkanki kostnej. Pod wpływem DHEA zachodzi wzrost kości na długość oraz mineralizacja kości, do wartości prawidłowych. Prasteron jest także substratem do syntezy estrogenów w tkance tłuszczowej podskórnej, tkance tłuszczowej gruczołów sutkowych, mieszkach włosowych i innych tkankach.
Ponieważ z wiekiem wytwarzanie prasteronu przez nadnercza maleje, istnieją przypuszczenia, że podawanie egzogennego DHEA, stosowane jako postępowanie uzupełniające, może korzystnie wpływać na niektóre objawy zależne od wieku oraz poprawiać subiektywnie ocenianą jakość życia (m.in. objawy związane z menopauzą i andropauzą, nadmierna pigmentacja skóry, zmniejszenie grubości naskórka, demencja, osłabienie pamięci, sprawności intelektualnej, zdolności koncentracji, spadek napędu, pogorszenie nastroju, stany depresyjne, zaburzenia snu, obniżenie popędu płciowego, zaburzenia erekcji, zmniejszenie siły mięśni, uczucie nadmiernego zmęczenia i zespół przewlekłego zmęczenia, zmniejszenie odporności na stres, otyłość, zmniejszona wrażliwość na insulinę, zmniejszenie masy kostnej). Po podaniu dopochwowym stwierdza się zależne od estrogenów zwiększenie liczby komórek warstwy powierzchownej i pośredniej nabłonka oraz zmniejszenie liczby komórek warstwy przypodstawnej w błonie śluzowej pochwy.
Stosowanie suplementacji DHEA nie powoduje zahamowania wydzielania endogennego DHEA (brak ujemnego sprzężenia zwrotnego).

Preparat jest wskazany do stosowania w uzupełnianiu niedoborów dehydroepiandrosteronu (DHEA).

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.
Stosowanie preparatu jest również przeciwwskazane w następujących sytuacjach:
- rak sutka, jajnika lub inne nowotwory estrogenozależne
- ciężka niewydolność wątroby i/lub nerek
- rozrost i/lub rak gruczołu krokowego
- rak sutka u mężczyzn i inne nowotwory
- ciąża i okres karmienia piersią.

Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Nie jest zalecane stosowanie preparatu:
- u osób do 40 roku życia
- u kobiet stosujących hormonalną terapię zastępczą (HTZ)
- u osób uprawiających wyczynowo sport ponieważ DHEA należy do grupy niedozwolonych środków anabolicznych – androgennych.

Preparat należy stosować rano, zgodnie z naturalnym cyklem syntezy i wydzielania tego hormonu. Nie należy przekraczać zalecanej dawki, zmianę dawkowania należy skonsultować z lekarzem.

Nie należy podawać równolegle z innymi preparatami, zawierającymi androgeny.

Decyzję o zastosowaniu preparatu w leczeniu objawów związanych z andropauzą i menopauzą należy podejmować po rozważeniu stosunku korzyści z leczenia do ryzyka z nim związanego.

W monitorowaniu terapii należy uwzględnić szereg parametrów klinicznych i biochemicznych, takich jak: stan psychiczny (witalność, samopoczucie, potencja), stan somatyczny (masa ciała, rozkład tkanki tłuszczowej, stan tkanki mięśniowej), stężenia hormonów (LH - hormon luteinizujący, FSH – hormon folikulotropowy, wolny testosteron, prolaktyna), u mężczyzn stężenie fosfatazy kwaśnej (PSA), stan gruczołu krokowego, stan kośćca (badanie densytometryczne), wartości ciśnienia tętniczego, badanie biochemiczne (morfologia, hematokryt, stężenie glukozy, sodu, potasu, wapnia, fosforu, aktywność enzymów wątrobowych oraz lipidogram).

Na skutek długotrwałego stosowania preparatu w wyższych dawkach niż zalecane, u kobiet mogą wystąpić: brak miesiączki, niepłodność, zmniejszenie gruczołów sutkowych, nadmierne owłosienie na ciele, maskulinizacja, spadek odporności, nadmierna agresja i nadpobudliwość, przyrost masy ciała, obniżenie tonu głosu, łysienie kątowe typu męskiego.

Informacja o dodatkowych składnikach preparatu:
preparat zawiera sorbitol; może wpływać na dostępność biologiczną innych leków podawanych doustnie.

Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.

1 tabletka raz na dobę doustnie, rano, podczas posiłku

Maksymalna dawka dobowa u kobiet wynosi 25 mg (1 tabletka) 1 raz na dobę, u mężczyzn - 50 mg (2 tabletki) 1 raz na dobę.

Dawkowanie należy dostosować do płci, stężenia DHEA w surowicy oraz skuteczności leczenia.

Stężenie endogennego DHEA w surowicy jest mniejsze u kobiet. U obu płci niedobory DHEA nasilają się z wiekiem.

Preparat jest przeznaczony do długotrwałego stosowania, efekty działania są widoczne po kilku tygodniach.

Jeżeli lekarz zaleci stosowanie dawek większych niż 25 mg u kobiet i 50 mg u mężczyzn, należy oznaczać stężenie hormonu w surowicy; chory powinien pozostawać pod stałą kontrolą lekarza.

W przypadku długotrwałego leczenia, należy wykonać badania kontrolne sutka u kobiet i prostaty u mężczyzn.

U chorych w podeszłym wieku występuje większy niedobór DHEA niż u osób młodszych, należy stosować wyższe dawki preparatu, w konsultacji z lekarzem.

Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży, a także u osób z niewydolnością wątroby i/lub nerek.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, przed zastosowaniem preparatu skonsultuj się z lekarzem.

Stosowanie preparatu u kobiet w ciąży i w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Prasteron może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny.

Równoległe stosowanie preparatu z HTZ może powodować zwiększone wydzielanie estrogenów, a stosowanie u osób leczonych pochodnymi testosteronu może prowadzić do nasilenia działań androgennych.

DHEA może osłabiać działanie leków przeciwdrgawkowych (np. karbamazepiny, kwasu walproinowego) i psycholeptycznych (pochodnych fenotiazyny, diazepiny i oksazepiny).

Antagoniści wapnia (np. nitrendypina, diltiazem) i doustne leki hipoglikemizujące (np. metformina) zwiększają stężenie endogennego DHEA w surowicy krwi.

Glikokortykosteroidy silnie hamują wytwarzanie DHEA w nadnerczach, co powoduje obniżenie stężenia we krwi.

DHEA może osłabiać działanie leków przeciwpsychotycznych (np. chloropromazyny, soli litu) i powodować nawrót zaburzeń psychicznych.

Insulina (zarówno endogenna jak i egzogenna) zwiększa klirens metaboliczny DHEA i zmniejsza jego stężenie we krwi.

Jak każdy lek, również DHEA Aflofarm może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Mogą wystąpić: hirsutyzm (nadmierne owłosienie typu męskiego u kobiet), trądzik, świąd skóry, wzrost potliwości, przetłuszczanie się skóry i włosów, nasilenie wypadania włosów na głowie,  niekorzystne zmiany składu lipidów krwi (np. spadek stężenia HDL), zaburzenia miesiączkowania.