Strattera - kapsułki twarde

Leczenie nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dzieci w wieku 6 lat i starszych, u młodzieży oraz dorosłych jako element pełnego programu leczenia, obejmującego leczenie psychologiczne, edukacyjne i społeczne. Leczenie farmakologiczne nie jest wskazane u wszystkich pacjentów z ADHD. U osób dorosłych należy potwierdzić utrzymywanie się objawów ADHD, które występowały jeszcze w dzieciństwie; rozpoznanie nie może opierać się jedynie na stwierdzeniu obecności jednego lub więcej objawów ADHD; na podstawie oceny klinicznej pacjent powinien wykazywać ADHD o nasileniu co najmniej umiarkowanym, na co wskazuje co najmniej umiarkowane zaburzenie funkcjonowania w 2 lub więcej środowiskach, wpływające na kilka aspektów życia danej osoby. Szczegółowe informacje – patrz: zarejestrowane materiały producenta. P.o., 1 ×/d rano, niezależnie od posiłków. U pacjentów, u których nie nastąpi odpowiednia odpowiedź kliniczna, korzystne może być przyjmowanie 2 daw. podz., rano i późnym popołudniem lub wczesnym wieczorem. Dzieci i młodzież <70 kg mc. Początkowo ok. 0,5 mg/kg mc./d co najmniej przez 7 dni, następnie dawkę można stopniowo zwiększać w zależności od skuteczności i tolerancji. Dawka podtrzymująca wynosi ok. 1,2 mg/kg mc./d. Nie prowadzono systematycznych badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania pojedynczych dawek >1,8 mg/kg mc./d. Dzieci i młodzież >70 kg mc. Początkowo 40 mg/d co najmniej przez 7 dni. Dawka podtrzymująca wynosi 80 mg/d; dawka maks. – 100 mg/d. Dorośli. Początkowo 40 mg/d co najmniej przez 7 dni. Dawka podtrzymująca wynosi 80–100 mg/d. U dzieci i młodzieży >70 kg mc. oraz dorosłych nie prowadzono systematycznych badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania pojedynczych dawek >120 mg oraz dawek dobowych >150 mg/d. U osób z umiarkowaną niewydolnością wątroby dawkę początkową i dawki docelowe należy zmniejszyć do 50%, natomiast u osób z ciężką niewydolnością wątroby do 25% zalecanych dawek. U osób z niewydolnością nerek nie ma konieczności modyfikacji dawkowania. U pacjentów o genotypie, który warunkuje słabą aktywność enzymu CYP2D6, należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej i wolniejsze zwiększanie dawki leku.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, jaskra z zamykającym się kątem przesączania, ciężkie zaburzenia sercowo-naczyniowe lub zaburzenia naczyń mózgowych, guz chromochłonny nadnerczy obecnie lub w przeszłości, stosowanie inhibitorów MAO równolegle lub w ciągu ostatnich 14 dni. Leczenia inhibitorami MAO nie należy rozpoczynać przez 2 tyg. po odstawieniu atomoksetyny. Nie stosować u dzieci do 6. rż.