Busilvex - koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji

Leczenie kondycjonujące przed klasycznym przeszczepieniem komórek macierzystych układu krwiotwórczego u dorosłych pacjentów, u których skojarzone stosowanie busulfanu i cyklofosfamidu uznaje się za najlepszą dostępną metodę leczenia; lek podaje się przed zastosowaniem cyklofosfamidu. 0,8 mg/kg mc. we wlewie trwającym 2 h co 6 h przez 4 kolejne dni (łącznie 16 dawek); następnie podaje się cyklofosfamid w dawce 60 mg/kg mc./d przez 2 dni; zalecana przerwa pomiędzy podaniem cyklofosfamidu a 16. dawką Busilvexu wynosi co najmniej 24 h.
Leczenie kondycjonujące przed przeszczepieniem komórek macierzystych układu krwiotwórczego u dorosłych pacjentów kwalifikujących się do schematu kondycjonującego o zmniejszonej intensywności; lek podaje się po zastosowaniu fludarabiny. 3,2 mg/kg mc. we wlewie trwającym 3 h przez 2–3 kolejne dni, bezpośrednio po podaniu fludarabiny w dawce 30 mg/m² pc. przez 5 dni lub 40 mg/m² pc. przez 4 dni.
Leczenie utrwalające przed tradycyjnym przeszczepieniem komórek macierzystych szpiku u dzieci i młodzieży (0–17 lat); lek podaje się przed zastosowaniem cyklofosfamidu lub melfalanu. Dzieci <9 kg mc. – 1 mg/kg mc., 9–16 kg mc. – 1,2 mg/kg mc., 16–23 kg mc. – 1,1 mg/kg mc., 23–34 kg mc. – 0,95 mg/kg mc., >34 kg mc. – 0,8 mg/kg mc.; lek podawać we wlewie trwającym 2 h co 6 h przez 4 kolejne dni (łącznie 16 dawek); następnie podaje się cyklofosfamid (4 cykle w dawce 50 mg/kg mc.) lub melfalan (pojedyncza dawka 140 mg/m² pc.) w odstępie co najmniej 24 h od podania 16. dawki Busilvexu.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ciąża, okres karmienia piersią.

Podawać i.v. we wlewie przez cewnik w żyle centralnej. Każdy chory powinien otrzymać premedykację lekiem przeciwdrgawkowym 12 h przed i do 24 h po podaniu ostatniej dawki Busilvexu. Przed podaniem 1. dawki należy podać leki przeciwwymiotne i kontynuować ich podawanie wg schematu. Nie ma potrzeby modyfikowania dawki u osób w podeszłym wieku. Nie zaleca się modyfikacji dawkowania w przypadku niewydolności nerek. Stosować ostrożnie u chorych z ciężką niewydolnością wątroby. U osób otyłych należy rozważyć modyfikację dawkowania w oparciu o skorygowany wskaźnik należnej masy ciała. Szczegółowe informacje dotyczące stosowania i modyfikacji dawkowania w szczególnych grupach chorych – patrz: zarejestrowane materiały producenta.