Jardiance - tabletki powlekane

Doustny lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2, wpływający korzystnie na układ sercowo-naczyniowy. Lek powoduje zwiększone wydalanie glukozy i sodu z moczem, wpływając na zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i poprawę parametrów hemodynamicznych.

Preparat zawiera substancję empagliflozyna

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Jardiance
tabletki powlekane; 10 mg; 28 tabl.
Boehringer Ingelheim International
171,86 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
67,27 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością 30% do wysokości limitu: we wskazaniach: A) cukrzyca typu 2 u pacjentów leczonych co najmniej dwoma lekami hipoglikemizującymi, z HbA1c ≥7,5% oraz bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym rozumianym jako: 1) potwierdzona choroba sercowo-naczyniowa, lub 2) uszkodzenie innych narządów objawiające się poprzez: białkomocz lub przerost lewej komory lub retinopatię, lub 3) obecność 3 lub więcej głównych czynników ryzyka spośród wymienionych poniżej: -wiek ≥55 lat dla mężczyzn, ≥60 lat dla kobiet, -dyslipidemia, -nadciśnienie tętnicze, -palenie tytoniu, -otyłość; B) przewlekła niewydolność serca u dorosłych pacjentów z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory serca (LVEF≤40%) oraz utrzymującymi się objawami choroby w klasie II-IV NYHA pomimo zastosowania terapii opartej na ACEi (lub ARB/ARNi) i lekach z grupy betaadrenolityków oraz jeśli wskazane antagonistach receptora mineralokortykoidów
Jardiance
tabletki powlekane; 10 mg; 30 tabl.
Boehringer Ingelheim International
219,00 zł

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Jardiance - tabletki powlekane?

Substancją czynną preparatu jest empagliflozyna, lek stosowany w leczeniu cukrzycy i jednocześnie wpływający korzystnie na układ sercowo-naczyniowy. Empagliflozyna zmniejsza wchłanianie zwrotne glukozy w kanalikach nerkowych, co prowadzi do wydalania glukozy z moczem. Jednocześnie, empagliflozyna zmniejsza wchłanianie zwrotne sodu i powoduje zwiększenie jego wydalania. Powyższe mechanizmy działania leku są odpowiedzialne za skuteczne zmniejszenie stężenia glukozy we krwi u chorych na cukrzycę typu 2 oraz za korzystny wpływ leku na układ sercowo-naczyniowy.

Empagliflozyna hamuje aktywność kotransportera glukozowo-sodowego 2 (SGLT2). Białko to znajduje się wyłącznie w kanalikach nerkowych i jest odpowiedzialne za wchłanianie zwrotne glukozy i sodu z powstającego moczu z powrotem do krwi. Zahamowanie jego aktywności przez empagliflozynę prowadzi do zmniejszenia zwrotnego wchłaniania glukozy i sodu i ich zwiększonego wydalania z moczem.

Zwiększone wydalanie glukozy z moczem (glukozuria) skutkuje zmniejszeniem jej stężenia we krwi i pozwala na poprawę kontroli glikemii u chorych na cukrzycę typu 2. Lek nie hamuje innych transporterów glukozy, w tym odpowiedzialnych za wchłanianie glukozy w jelitach. Empagliflozyna poprawia kontrolę glikemii zarówno na czczo, jak i po posiłku. Lek działa niezależnie od insuliny. Ilość glukozy wydalanej z moczem zależy od jej stężenia we krwi i od czynności nerek (stopnia filtracji kłębuszkowej GFR). Skuteczność leku w leczeniu cukrzycy (dobowe wydalanie glukozy z moczem) zmniejsza się wraz z nasileniem niewydolności nerek.

Skutkiem zwiększenia stężenia sodu w wydalanym moczu jest zwiększone wydalanie wody (osmoza diuretyczna) i zwiększenie objętości moczu oraz obniżenie wewnątrzkłębuszkowego ciśnienia krwi (na drodze mechanizmu sprzężenia zwrotnego). Prowadzi to do zmniejszenia wolemii, obniżenia ciśnienia tętniczego, zmniejszenia obciążenia serca i korzystnie wpływa na układ sercowo-naczyniowy, zwłaszcza u chorych z niewydolnością serca. Korzystny wpływ empagliflozyny na serce może obejmować dodatkowo inne mechanizmy działania i nie ogranicza się jedynie do chorych na cukrzycę.

Po podaniu doustnym empagliflozyna szybko się wchłania. Stężenie maksymalne uzyskiwane jest w ciągu 1,5 godziny po przyjęciu leku. Wydalanie glukozy z moczem następuje po podaniu pierwszej dawki leku i utrzymuje się przez 24 godziny, do podania kolejnej dawki leku. Empagliflozyna wiąże się w około 86% z białkami osocza. Metabolizowana poprzez wiązanie z kwasem glukuronowym. Wydalana z moczem i z kałem.

Kiedy stosować Jardiance - tabletki powlekane?

Preparat jest wskazany w leczeniu dorosłych:

• z niewystarczająco kontrolowaną cukrzycą typu 2, jako leczenie wspomagające dietę i ćwiczenia fizyczne:
- w monoterapii, gdy stosowanie metforminy jest niemożliwe z powodu jej nietolerancji
- w skojarzeniu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy;

• z objawową przewlekłą niewydolnością serca

• z przewlekłą chorobą nerek.

Kiedy nie stosować preparatu Jardiance - tabletki powlekane?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu u kobiet w ciąży oraz u kobiet karmiących piersią.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Jardiance - tabletki powlekane?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Należy zachować ostrożność ponieważ w okresie stosowania preparatu może wystąpić związana z cukrzycą kwasica ketonowa. Każdorazowo przed rozpoczęciem stosowania preparatu, lekarz oceni indywidualne ryzyko jej wystąpienia i podejmie decyzję czy właściwe jest rozpoczynanie stosowania empagliflozyny.

Kwasica ketonowa jest stanem zagrożenia życia. Można podejrzewać jej wystąpienie w przypadku pojawienia się niespecyficznych objawów, takich jak: nudności, wymioty, jadłowstręt, ból brzucha, wzmożone pragnienie, zaburzenia oddychania, splątanie, silne zmęczenie lub senność. W przypadku wystąpienia ww. objawów, niezależnie od wartości stężenia glukozy we krwi, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

U chorych z podejrzeniem kwasicy ketonowej lub z jej potwierdzeniem należy niezwłocznie przerwać stosowanie preparatu i nie zaleca się ponownego jego stosowania.

Stosowanie preparatu u chorych hospitalizowanych z powodu poważnej operacji chirurgicznej lub ostrego stanu chorobowego powinno zostać przerwane, ponieważ w powyższych sytuacjach ryzyko kwasicy ketonowej zwiększa się. W tej grupie chorych zaleca się monitorowanie stężenia ciał ketonowych. Po ustabilizowaniu się stanu chorego, lekarz podejmie decyzję czy dalsze stosowanie leku może być kontynuowane.

Preparat należy stosować ostrożnie u chorych ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia związanej z cukrzycą kwasicy ketonowej. Zwiększone ryzyko jej wystąpienia może w szczególności dotyczyć chorych:

• z niedoborem czynnościowym komórek beta (np. chorzy na cukrzycę typu 2 z małym stężeniem peptydu C lub utajoną, autoimmunologiczną cukrzycą dorosłych, chorzy z zapaleniem trzustki w wywiadzie)

• w stanach sprzyjających ciężkiemu odwodnieniu

• niedożywionych, ograniczających spożywanie pokarmów, głodzonych

• po zmniejszeniu dawek insuliny

• ze zwiększonym zapotrzebowaniem na insulinę z powodu ostrego stanu chorobowego, zabiegu chirurgicznego lub nadużywania alkoholu.

Cukrzyca typu 2: w przypadku stosowania preparatu u chorych na cukrzycę typu 2 rzadko możliwe jest wystąpienie kwasicy ketonowej związanej z cukrzycą (w tym przypadki zakończone zgonem).

Cukrzyca typu 1: nie należy stosować preparatu u chorych na cukrzycę typu 1.

Nie zaleca się rozpoczynania stosowania preparatu, jeżeli współczynnik przesączania kłębuszkowego eGFR jest mniejszy niż 20 ml/min/1,73 m2.

U chorych z eGFR mniejszym niż 60 ml/min/1,73 m2 dobowa dawka empagliflozyny wynosi 10 mg.

Skuteczność działania preparatu w leczeniu cukrzycy typu 2 (działanie hipoglikemizujące) zależy od czynności nerek i zmniejsza się wraz z narastaniem zaburzeń ich czynności. U chorych z eGFR mniejszym niż 45 ml/min/1,73 m2 działanie jest zmniejszone, a u chorych z eGFR mniejszym niż 30 ml/min/1,73 m2 działanie hipoglikemizujące prawdopodobnie nie występuje.

Zaburzenia czynności nerek sprzyjają dodatkowo nasileniu działań niepożądanych preparatu.

Przed rozpoczęciem stosowania preparatu oraz przynajmniej raz w roku w trakcie leczenia zalecana jest kontrola czynności nerek. Także przed rozpoczęciem stosowania innych leków mogących zaburzać czynność nerek i w całym okresie ich stosowania, należy regularnie kontrolować czynność nerek.

Preparat wpływa na zwiększenie objętości moczu, co może powodować nieznaczne zmniejszenie ciśnienia tętniczego. Należy zachować ostrożność u chorych, u których obniżenie ciśnienia tętniczego może stanowić zagrożenie, w tym u chorych z chorobą serca, przyjmujących leki przeciwnadciśnieniowe, zagrożonych wystąpieniem niedociśnienia tętniczego, u których w przeszłości występowało niedociśnienie tętnicze oraz u osób w podeszłym wieku (po 75. roku życia).

Jeżeli w trakcie stosowania preparatu wystąpią stany mogące prowadzić do niedoboru płynów (np. biegunka, wymioty), należy ściśle kontrolować stan nawodnienia organizmu (badania fizykalne, kontrola ciśnienia tętniczego, badania laboratoryjne z uwzględnieniem hematokrytu) oraz stężenie elektrolitów. Jeżeli wystąpi niedobór płynów, lekarz zaleci przerwanie stosowania preparatu do czasu uzyskania stanu prawidłowego nawodnienia organizmu.

Wystąpienie niedoboru płynów jest bardziej prawdopodobne u osób w podeszłym wieku (po 75. roku życia). W tej grupie wiekowej należy zwracać szczególną uwagę na przyjmowanie odpowiedniej objętości płynów, zwłaszcza jeżeli chorzy przyjmują równolegle leki wpływające na czynność nerek (np. leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny) lub leki moczopędne.

Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem zakażeń układu moczowego, w tym przypadków odmiedniczkowego zapalenia nerek i posocznicy moczopochodnej. W przypadku podejrzenia zakażeń dróg moczowych należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem; konieczne może być czasowe zaprzestanie stosowania preparatu.

Rzadko stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem martwiczego zapalenia powięzi krocza (zgorzel Fourniera). Wystąpienie takiego działania niepożądanego może stanowić zagrożenie życia i wymaga pilnej interwencji chirurgicznej i leczenia z zastosowaniem antybiotyków. Należy pilnie skonsultować się z lekarzem, jeżeli wystąpi zespół objawów obejmujących: ból, wrażliwość na dotyk, rumień, obrzęk w okolicy zewnętrznych narządów płciowych lub krocza z równoczesną gorączką lub uczuciem rozbicia. Martwicze zapalenie powięzi krocza może być poprzedzone zakażeniem narządów układu moczowo-płciowego lub ropniem krocza. Podejrzenie wystąpienia martwiczego zapalenia powięzi krocza wymaga przerwania stosowanie preparatu i pilnej konsultacji lekarskiej.

U wszystkich chorych na cukrzycę istotna jest profilaktyczna pielęgnacja stóp. Zaobserwowano, że stosowanie innych leków zmniejszających zwrotne wchłanianie glukozy może mieć związek ze zwiększoną częstością amputacji w obrębie kończyn dolnych (szczególnie palucha). Nie wiadomo, czy dotyczy to wszystkich leków z tej grupy.

W okresie stosowania preparatu może wystąpić zaburzenie czynności wątroby, jednakże nie wiadomo czy istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy stosowaniem empagliflozyny a uszkodzeniem wątroby.

W okresie leczenia może wystąpić zwiększenie hematokrytu. Należy zachować ostrożność u chorych ze zwiększonym hematokrytem przed rozpoczęciem leczenia.

Preparat może być bardziej skuteczny w leczeniu przewlekłej choroby nerek u chorych z albuminurią.

U osób z chorobą naciekową lub kardiomiopatią takotsubo skuteczność preparatu nie została zbadana.

U chorych stosujących preparat badania laboratoryjne wskazują na obecność glukozy w moczu, co jest skutkiem bezpośrednio wynikającym z mechanizmu działania preparatu.

Nie zaleca się kontrolowania glikemii z wykorzystaniem oznaczenia 1,5-AG (anhydroglucitolu), ponieważ wyniki nie są wiarygodne u chorych przyjmujących preparat.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie stwierdzono istotnego wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Należy jednak wziąć pod uwagę, że preparat może powodować wystąpienie hipoglikemii, zwłaszcza jeżeli stosowany jest w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną. W przypadku wystąpienia hipoglikemii sprawność psychofizyczna, w tym szybkość reakcji może być zaburzona. Może to stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń/maszyn. Należy zachować środki ostrożności w celu uniknięcia hipoglikemii podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Jardiance - tabletki powlekane

Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

Cukrzyca typu 2: dawka początkowa wynosi 10 mg 1 raz na dobę w monoterapii lub leczeniu skojarzonym.

W zależności od skuteczności i tolerancji i przy potwierdzonej prawidłowej czynności nerek, lekarz może zalecić zwiększenie stosowanej dawki. Dawka maksymalna wynosi 25 mg na dobę.

Niewydolność serca: 10 mg 1 raz na dobę.

Przewlekła choroba nerek: 10 mg 1 raz na dobę.

We wszystkich wskazaniach: jeżeli preparat stosowany jest w skojarzeniu z insuliną lub lekiem zwiększającym jej wydzielanie (np. pochodną sulfonylomocznika), aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia hipoglikemii, konieczne może być zmniejszenie stosowanej dawki insuliny lub pochodnej sulfonylomocznika.

Szczególne grupy chorych:

Nie zaleca się rozpoczynania stosowania preparatu, jeżeli współczynnik przesączania kłębuszkowego eGFR jest mniejszy niż 20 ml/min/1,73 m2.

U chorych z eGFR mniejszym niż 60 ml/min/1,73 m2 dobowa dawka empagliflozyny wynosi 10 mg.

Skuteczność działania preparatu w leczeniu cukrzycy typu 2 (działanie hipoglikemizujące) zależy od czynności nerek i u chorych z eGFR mniejszym niż 45 ml/min/1,73 m2 jest zmniejszone, a u chorych z eGFR mniejszym niż 30 ml/min/1,73 m2 działanie hipoglikemizujące prawdopodobnie nie występuje. Jeżeli u chorych przyjmujących empagliflozynę wartości eGFR będą mniejsze niż 45 ml/min/1,73 m2, lekarz zaleci dodatkowe leki hipoglikemizujące.

Nie ma konieczności modyfikacji dawki u chorych z łagodnymi albo umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie zaleca się stosowania preparatu.

Nie ma konieczności dostosowania dawki u chorych w podeszłym wieku jedynie ze względu na wiek. Ustalając dawkę u chorych po 75. roku życia lekarz weźmie pod uwagę czynność nerek oraz ryzyko zmniejszenia objętości płynów w tej grupie wiekowej.

Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.

Sposób przyjmowania:

Preparat należy przyjmować 1 raz na dobę, można przyjmować niezależnie od posiłku. Tabletki należy połykać w całości (nie kruszyć, nie rozgryzać) popijając wodą.

Czy można stosować Jardiance - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie stosować preparatu u kobiet w ciąży.

Nie stosować preparatu w okresie karmienia piersią.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Preparat może zwiększać działanie leków moczopędnych z grupy diuretyków pętlowych (np. furosemid) i tiazydów i tym samym może zwiększać ryzyko odwodnienia i niedociśnienia tętniczego.

Jeżeli preparat stosowany jest w skojarzeniu z insuliną lub lekiem zwiększającym jej wydzielanie (np. pochodną sulfonylomocznika) konieczne może być zmniejszenie stosowanej dawki tych leków, w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia hipoglikemii.

Równoległe stosowanie metforminy, pioglitazonu, sitagliptyny, linagliptyny, glimepirydu, warfaryny, werapamilu, ramiprylu, simwastatyny, torasemidu ani hydrochlorotiazydu nie wpływa na farmakokinetykę empagliflozyny (substancji czynnej preparatu). Empagliflozyna również nie powoduje znaczących klinicznie zmian farmakokinetyki ww. leków.

Empagliflozyna nie zmienia w sposób znaczący klinicznie farmakokinetyki digoksyny. Interakcje z substratami glikoproteiny P uważa się za mało prawdopodobne.

Należy unikać równoległego stosowania leków o znanym działaniu aktywującym enzymy UGT (ryzyko zmniejszenia skuteczności działania empagliflozyny); jeżeli jednak stosowanie takich leków jest konieczne, należy monitorować stężenie glukozy w celu kontroli skuteczności hipoglikemizującego działania preparatu.

Empagliflozyna może nasilać wydalanie litu przez nerki; jeżeli przyjmowany jest lit, należy monitorować stężenie litu w surowicy.

Nie zaleca się kontrolowania glikemii z wykorzystaniem oznaczenia 1,5-AG (anhydroglucitolu), ponieważ wyniki nie są wiarygodne u chorych przyjmujących preparat.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Jardiance - tabletki powlekane?

Jak każdy lek, również Jardiance może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często: hipoglikemia u osób stosujących równolegle z preparatem insulinę lub pochodne sulfonylomocznika, zmniejszenie objętości płynów (może skutkować niedociśnieniem tętniczym), zwłaszcza u osób po 75. roku życia. U chorych z przewlekłą chorobą nerek najczęściej: dna moczanowa i ostre uszkodzenie nerek.

Często lub niezbyt często: zwiększone oddawanie moczu, bolesne oddawanie moczu, kwasica ketonowa związana z cukrzycą, zwiększone pragnienie, zaparcia, zwiększone stężenie trójglicerydów i cholesterolu we krwi, zwiększony hematokryt, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zakażenia grzybicze pochwy, zapalenie sromu i pochwy, zapalenie żołędzi prącia i powiązane zakażenia narządów płciowych, zakażenia układu moczowego (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek i posocznica moczopochodna), wysypka, uogólniony świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy.

Rzadko: martwicze zapalenie powięzi krocza (zgorzel Fourniera).

Bardzo rzadko: cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek.

U osób w podeszłym wieku ryzyko działań niepożądanych ze strony nerek jest zwiększone, w tym ryzyko wystąpienia niedoboru płynów i związanego z tym niedociśnienia tętniczego.

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta