Hydrochlorothiazide Orion - tabletki

Lek o działaniu moczopędnym i obniżającym ciśnienie tętnicze.

Preparat zawiera substancję hydrochlorotiazyd

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Hydrochlorothiazide Orion
tabletki; 12,5 mg; 30 tabl.
Orion
12,35 zł
Hydrochlorothiazide Orion
tabletki; 25 mg; 30 tabl.
Orion
12,64 zł

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Hydrochlorothiazide Orion - tabletki?

Substancją czynną preparatu jest hydrochlorotiazyd, lek moczopędny o budowie sulfonamidowej z grupy diuretyków tiazydowych. Działanie leków moczopędnych polega na zwiększeniu objętości wydalanego moczu. Preparat powoduje zahamowanie zwrotnego transportu jonów sodu w kanalikach nerkowych, co skutkuje nasileniem wydalania sodu z moczem i zwiększeniem objętości wydalanej wody. Zwiększonemu wydalaniu sodu towarzyszy zwiększone wydalanie potasu, magnezu i chloru, natomiast zmniejsza się wydalanie wapnia. Działanie tiazydów prowadzi także do rozszerzenia naczyń krwionośnych i zmniejszenia oporu naczyniowego. Tiazydy stosowane są jako leki obniżające ciśnienie tętnicze oraz w leczeniu obrzęków o różnej etiologii.

Po przyjęciu pojedynczej dawki hydrochlorotiazydu działanie moczopędne rozpoczyna się po 2 godzinach od przyjęcia leku, jest najsilniejsze po 3–6 godzinach i utrzymuje się 6–12 godzin. Początek działania obniżającego ciśnienie tętnicze występuje po 3–4 dniach stosowania preparatu.

Kiedy stosować Hydrochlorothiazide Orion - tabletki?

Preparat jest wskazany w leczeniu:

nadciśnienia tętniczego

obrzęków w przebiegu niewydolności serca

• obrzęków innego pochodzenia.

Kiedy nie stosować preparatu Hydrochlorothiazide Orion - tabletki?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne sulfonamidy lub tiazydy.

Nie stosować, jeżeli występuje:

• ciężkie zaburzenia czynności nerek

• ciężkie zaburzenia czynności wątroby

• dna mocznowa.

Preparatu nie wolno stosować w ciąży (z wyjątkiem rzadkich przypadków, gdy lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne i nie można zastosować innych leków). Preparatu nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Hydrochlorothiazide Orion - tabletki?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

W okresie stosowania preparatu może wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze. Ryzyko jest zwiększone w przypadku odwodnienia oraz zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej. Należy regularnie oznaczać stężenie elektrolitów i kreatyniny we krwi.

Preparat może zaburzać równowagę wodno-elektrolitową i powodować niedobory sodu, potasu, magnezu, chloru oraz zwiększenie stężenia wapnia. W okresie stosowania preparatu lekarz zaleci regularną kontrolę stężenia tych jonów.

Preparat zmniejsza wydalanie wapnia w moczu i może powodować niewielkie zwiększenie stężenia wapnia we krwi (hiperkalcemię). Jeżeli w trakcie leczenia wystąpi hiperkalcemia, lekarz zaleci przerwanie stosowania preparatu. Znaczna hiperkalcemia może być skutkiem nierozpoznanej nadczynności przytarczyc. W przypadku znacznej hiperkalcemii, należy wykonać badania oceniające czynność przytarczyc. Przed wykonaniem badań czynnościowych przytarczyc, należy przerwać stosowanie preparatu (tylko po konsultacji z lekarzem i na jego zalecenie).

Tiazydy zwiększają wydalanie magnezu z moczem, co może prowadzić do hipomagnezemii.

Preparat rzadko może powodować hiponatremię (zmniejszenie stężenia sodu we krwi). Hiponatremia może początkowo przebiegać bezobjawowo. Hiponatremia może prowadzić do odwodnienia i do objawowego niedociśnienia. Mogą także wystąpić objawy neurologiczne (nudności, osłabienie, narastająca dezorientacja, apatia).

Tiazydowe leki moczopędne mogą powodować hipokaliemię (zmniejszenie stężenia potasu we krwi), szczególnie jeśli stosowane są długotrwale i w dużych dawkach. Hipokaliemia zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca (w tym zagrażających życiu) oraz nasila toksyczne działania glikozydów naparstnicy na serce. W okresie stosowania preparatu należy regularnie kontrolować stężenie potasu we krwi; pierwsze badanie należy wykonać w ciągu pierwszego tygodnia leczenia, następnie po 3–4 tygodniach, następnie co 4-6 miesięcy. Jeżeli w okresie leczenia wystąpią dodatkowe czynniki, które mogą zwiększyć ryzyko hipokaliemii (np. biegunka, wymioty, zaburzenia czynności nerek), należy skonsultować z lekarzem potrzebę dodatkowej kontroli stężenia potasu. Monitorowanie stężenia elektrolitów jest szczególnie istotne u osób, u których występuje marskość wątrobyobrzękiemwodobrzuszem, zespół nerczycowy z obrzękiem oraz u osób w podeszłym wieku.

W niektórych przypadkach lekarz może zalecić stosowanie preparatów uzupełniających stężenie potasu lub leków moczopędnych oszczędzających potas; w przypadku leczenia skojarzonego należy kontrolować stężenie potasu we krwi. W razie wystąpienia klinicznych objawów hipokaliemii (np. osłabienie siły mięśniowej, kurcze mięśni, niedowłady, zmiany w zapisie EKG) konieczne może być zaprzestanie stosowania hydrochlorotiazydu (decyzję podejmie lekarz).

Należy unikać równoległego stosowania preparatu i soli potasu lub leków moczopędnych oszczędzających potas u chorych przyjmujących leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) lub antagonistów receptora angiotensyny.

Preparat może powodować zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, jednakże rzadko obserwowano wystąpienie napadów dny moczanowej.

W okresie stosowania preparatu może wystąpić hiperglikemia (cukrzyca występuje rzadko) i może wystąpić glukozuria (wydalanie glukozy z moczem). U chorych na cukrzycę preparat nie powinien być stosowany jako leku pierwszego wyboru w leczeniu długotrwałym.

W okresie długotrwałego stosowania preparat może powodować zwiększenie stężenia cholesterolu, trójglicerydów i lipoprotein o małej gęstości (LDL) we krwi. Preparat nie jest zalecany do długotrwałego stosowania u chorych z hipercholesterolemią (leczoną za pomocą diety lub diety i farmakoterapii).

Preparat jest w pełni skuteczny, jeżeli czynność nerek jest prawidłowa lub tylko nieznacznie zaburzona. U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml/min) stosowanie preparatu jest przeciwwskazane. Zalecana jest okresowa kontrola stężenia potasu, kreatyniny i kwasu moczowego we krwi.

Należy zachować ostrożność w przypadku występowania zaburzeń czynności wątroby lub postępującej choroby wątroby, ponieważ nawet niewielkie zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej spowodowane działaniem leków moczopędnych, mogą sprzyjać wystąpieniu encefalopatii wątrobowejśpiączki wątrobowej. Stosowanie preparatu u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby jest przeciwwskazane.

W okresie stosowania preparatu może wystąpić wysięk naczyniówkowy z ubytkiem pola widzenia, przemijająca krótkowzroczność i ostra jaskra z zamkniętym kątem przesączania. Objawy obejmują nagłe pogorszenie ostrości wzroku i ból oka. Mogą wystąpić już w ciągu kilku godzin od rozpoczęcia stosowania leku lub w późniejszym czasie. Konieczne może być leczenie farmakologiczne lub chirurgiczne. Czynniki ryzyka rozwoju ostrej jaskry mogą obejmować alergię na sulfonamidy lub penicylinę.

Hydrochlorotiazyd może mieć działanie fotouczulające; wraz ze wzrostem dawki hydrochlorotiazydu rośnie ryzyko nieczerniakowego raka skóry (raka podstawnokomórkowego i raka kolczystokomórkowego). Należy regularnie kontrolować stan skóry i niezwłocznie konsultować z lekarzem wszelkie podejrzane zmiany skórne. W przypadku podejrzanych zmian skórnych zalecana jest biopsja i badanie histologiczne. Należy ograniczyć ekspozycję na światło słoneczne i promienie UV oraz stosować odpowiednią ochronę przeciwsłoneczną. Jeżeli kiedykolwiek wcześniej wystąpił już nieczerniakowy rak skóry, przed zastosowaniem preparatu należy skonsultować się z lekarzem.

Hydrochlorotiazyd bardzo rzadko może powodować zespół ostrej niewydolności oddechowej (ang. ARDS). Obrzęk płuc może rozwinąć się w ciągu kilku minut lub kilku godzin po przyjęciu preparatu. Początkowo objawy obejmują: duszność, gorączkę, osłabioną czynność płuc i niedociśnienie tętnicze. W przypadku podejrzenia ARDS, należy przerwać stosowanie hydrochlorotiazydu i wdrożyć odpowiednie leczenie. W przypadku potwierdzenia ARDS, nie należy w przyszłości ponownie stosować hydrochlorotiazydu.

Wystąpienie reakcji nadwrażliwości na hydrochlorotiazyd jest bardziej prawdopodobne u osób ze skłonnością do alergii i/lub astmą.

Hydrochlorotiazyd może wywołać wystąpienie tocznia rumieniowatego układowego lub nasilać jego objawy.

Niżej wymienione sytuacje wymagają przerwania stosowania hydrochlorotiazydu, dlatego należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem w przypadku:

• opornych na leczenie zaburzeń elektrolitowych

• niedociśnienia ortostatycznego

• reakcji nadwrażliwości

• ciężkich zaburzeń żołądkowo-jelitowych

• zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego

• zapalenia trzustki

• zaburzeń hematologicznych (małopłytkowość, leukopenia, niedokrwistość)

• ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego

• zapalenia naczyń krwionośnych

• zaostrzenia istniejącej wcześniej krótkowzroczności

• stężenia kreatyniny większego niż 1,8 mg/100 ml lub klirensu kreatyniny mniejszego niż 30 ml/min.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu;

• informacja dla sportowców: substancja czynna preparatu może powodować dodatni wynik testu antydopingowego.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Preparat może wywierać umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Może powodować działania niepożądane, takie jak np. zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia czy niedociśnienie tętnicze, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Należy wziąć to pod uwagę zwłaszcza na początku leczenia, w przypadku zmiany dawkowania oraz równoległego stosowania innych leków lub spożywania alkoholu.

Dawkowanie preparatu Hydrochlorothiazide Orion - tabletki

Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Lekarz indywidualnie ustali dawkowanie w zależności od stanu chorego i jego reakcji na leczenie. Preparat może powodować wystąpienie niedociśnienia ortostatycznego. Należy zapewnić dietę zawierającą odpowiednią ilość potasu. Dawkę dobową należy przyjmować rano.

Dorośli:

Nadciśnienie tętnicze: początkowo 12,5–50 mg na dobę. Należy stosować najmniejszą możliwą dawkę podtrzymującą. Zaleca się dostosowanie dawki leku podczas stosowania z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi.

Obrzęki: początkowo 25–50 mg na dobę, w ciężkich przypadkach 75–100 mg na dobę. Należy stosować najmniejszą możliwą dawkę podtrzymującą. Dawka podtrzymująca podawana co 2–3 dni może w niektórych sytuacjach być wystarczająca. Zaleca się dostosowanie dawki leku podczas stosowania z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi.

Szczególne grupy chorych:

U chorych w podeszłym wieku zwykle nie ma konieczności dostosowania dawkowania; konieczne może być dostosowanie dawki w przypadku zwiększonej wrażliwości na hydrochlorotiazyd.

U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Należy kontrolować stężenie kreatyniny i elektrolitów we krwi. U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml/min) stosowanie preparatu jest przeciwwskazane.

U osób zaburzeniami czynności wątroby lub chorobami wątroby należy zachować ostrożność. U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby stosowanie preparatu jest przeciwwskazane.

Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży.

Czy można stosować Hydrochlorothiazide Orion - tabletki w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Hydrochlorotiazyd przenika przez łożysko i może mieć szkodliwy wpływ na przebieg ciąży, rozwój płodu i noworodka. Nie stosować w przypadku obrzęku ciążowego, nadciśnienia ciążowego lub stanu przedrzucawkowego. Nie należy stosować preparatu w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u kobiet w ciąży, z wyjątkiem rzadkich sytuacji, gdy lekarz uzna to bezwzględnie konieczne i żadne inne leczenie nie może być zastosowane.

Nie należy stosować preparatu w okresie karmienia piersią.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Ze stosowaniem preparatu może być związana hipokaliemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi), która zwiększa ryzyko wystąpienia zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca. Należy zachować ostrożność, jeżeli preparat jest stosowany równolegle z lekami wpływającymi na zmniejszenie stężenia potasu we krwi, takimi jak np.: kortykosteroidy, ACTH, tetrakozaktyd, amfoterycyna B, karbenoksolon, sól sodowa penicyliny G, leki przeczyszczające, leki moczopędne nieoszczędzające potasu (np. furosemid), ze względu na ryzyko nasilenia hipokaliemii. Należy zachować ostrożność i monitorować stężenie potasu we krwi.

Hipokaliemia i/lub hipomagnezemia nasila toksyczność glikozydów nasercowych (ryzyko wystąpienia poważnych zaburzeń rytmu serca). U chorych przyjmujących glikozydy nasercowe (np. digoksyna) należy zachować ostrożność i kontrolować stężenie potasu i magnezu oraz wykonywać badania EKG.

Preparat zwiększa stężenie litu we krwi i nasila jego toksyczne działania. Należy unikać równoległego stosowania litu, a w razie konieczności takiego leczenia skojarzonego, należy kontrolować stężenie litu we krwi i pozostawać pod ścisłym nadzorem lekarza; w razie potrzeby lekarz dostosuje dawkowanie litu.

Jeżeli preparat stosowany jest równolegle z innymi lekami moczopędnymi, lekami przeciwnadciśnieniowymi lub innymi lekami mogącymi obniżać ciśnienie tętnicze, takimi jak np.: beta-blokery, alfa-blokery (alfuzosyna, doksazosyna, prazosyna, tamsulozyna, terazosyna), metylodopa, leki rozszerzające naczynia (np. azotany, inhibitory fosfodiesterazy typu 5 stosowane np. w leczeniu zaburzeń erekcji), niektóre leki przeciwdepresyjne, barbiturany, leki przeciwpsychotyczne (pochodne fenotiazyny), działanie przeciwnadciśnieniowe może ulec nasileniu i może wystąpić niedociśnienie tętnicze. Także spożywanie alkoholu może przyczyniać się do nasilenia działania przeciwnadciśnieniowego.

Jeżeli konieczne jest równoległe zastosowanie inhibitorów ACE (np. kaptopryl, enalapryl) lub antagonistów receptora angiotensyny, zwiększa się ryzyko nagłego niedociśnienia tętniczego oraz ostrej niewydolności nerek. W związku z tym, na 2-3 dni przed rozpoczęciem stosowania ww. leków, lekarz może zalecić odstawienie leków moczopędnych oraz rozpoczęcie leczenia inhibitorami ACE lub antagonistami receptora angiotensyny od małych dawek początkowych.

Należy zachować ostrożność, jeżeli preparat jest stosowany równolegle z salicylanami lub niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (w tym np. kwas acetylosalicylowy w dużych dawkach, indometacyna, wybiórcze inhibitory COX-2); możliwe zmniejszenie przeciwnadciśnieniowego działania preparatu i ryzyko zaburzenia czynności nerek, w tym ostrej niewydolności nerek. Należy kontrolować czynność nerek i zapewnić odpowiednie nawodnienie chorego.

Hydrochlorotiazyd może nasilać toksyczne działanie salicylanów na ośrodkowy układ nerwowy.

W okresie leczenia hydrochlorotiazdydem konieczne może być dostosowanie dawki insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych. Należy monitorować stężenie glukozy we krwi.

Należy zachować ostrożność, jeżeli stosowana jest metformina – możliwe wystąpienie kwasicy mleczanowej, ze względu na ryzyko rozwoju niewydolności nerek związanej ze stosowaniem tiazydu.

W okresie stosowania preparatu może wystąpić:

• zwiększenie częstości występowania reakcji nadwrażliwości na allopurynol

• zwiększenie ryzyka działań niepożądanych powodowanych przez amantadynę

• nasilenie hiperglikemizującego działania diazoksydu i beta-blokerów

• zmniejszenie wydalania leków cytotoksycznych (np. cyklofosfamid, metotreksat) i nasilenie ich toksycznego działania na szpik kostny.

Preparat może nasilać i wydłużać czas działania niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie szkieletowe (pochodne kurary np. tubokuraryna, pankuronium). Należy poinformować lekarza anestezjologa o stosowaniu hydrochlorotiazydu.

Dostępność biologiczna preparatu może być zwiększona, gdy równolegle stosowane są leki cholinolityczne (np. atropina, biperyden), hamujące perystaltykę przewodu pokarmowego.

Żywice jonowymienne wiążące kwasy żółciowe, takie jak cholestyramina czy kolestypol, mogą zmniejszać wchłanianie preparatu i osłabiać jego działanie. Żywice i inne leki należy przyjmować z zachowaniem kilku godzin odstępu.

Ze stosowaniem preparatu może być związana hipokaliemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi), która zwiększa ryzyko wystąpienia zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes. Należy zachować ostrożność, wyrównać hipokaliemię, kontrolować stężenie elektrolitów i EKG oraz pozostawać pod ścisłą obserwacją kliniczną, jeżeli konieczne jest stosowanie preparatu równolegle z lekami, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia torsade de pointes, takimi jak np.:

• leki przeciwarytmiczne klasy Ia i III (jak np. chinidyna, hydrochinidyna, dizopiramid, amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid, bretylium)

• niektóre leki przeciwpsychotyczne: pochodne fenotiazyny (np. chlorpromazyna, cyjamemazyna, lewomepromazyna, tiorydazyna, trifluoperazyna), benzamidy (np. amisulpryd, sulpiryd, sultopryd, tiapryd), pochodne butyrofenonu (np. droperydol, haloperydol), inne leki przeciwpsychotyczne (np. pimozyd)

• inne leki, takie jak np.: beprydyl, cisapryd, dyfemanil, erytromycyna (dożylnie), halofantryna, mizolastyna, pentamidyna, sparfloksacyna, moksyfloksacyna, winkamina (dożylnie), metadon, astemizol, terfenadyna.

Ze względu na ryzyko objawowej hiponatremii nie zaleca się równoległego stosowania preparatu z karbamazepiną; jeśli to możliwe należy zastosować lek moczopędny z innej grupy. W przeciwnym razie konieczne jest ścisłe monitorowanie stężenia sodu w surowicy.

Hydrochlorotiazyd może powodować zmniejszenie wydalania chinidyny.

Równoległe stosowanie preparatu i tetracyklin może powodować zwiększenie stężenia mocznika we krwi.

Równoległe stosowanie z cyklosporyną może powodować zwiększenie stężenia kreatyniny oraz kwasu moczowego we krwi i zwiększać ryzyko napadu dny moczanowej.

Równoległe stosowanie witaminy D lub soli wapnia zwiększa ryzyko wystąpienia hiperkalcemii (zwiększonego stężenia wapnia we krwi).

Leki moczopędne oszczędzające potas (amiloryd, spironolakton, triamteren) – ryzyko hipokaliemii lub hiperkaliemii (szczególnie u chorych na cukrzycę lub z niewydolnością nerek); należy kontrolować stężenie potasu i wykonywać badania EKG.

Stosowanie preparatu i metylodopy może przyczyniać się do wystąpienia niedokrwistości hemolitycznej.

Stosowanie tiazydów w skojarzeniu z selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny może zwiększać ryzyko hiponatremii (zmniejszenie stężenia sodu we krwi).

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Hydrochlorothiazide Orion - tabletki?

Jak każdy lek, również Hydrochlorothiazide Orion, może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często: zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej, w tym hipokaliemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi), hiponatremia (zmniejszenie stężenia sodu we krwi), hipochloremia (zmniejszenie stężenia chloru we krwi), hipomagnezemia (zmniejszenie stężenia magnezu we krwi), hiperkalcemia (zwiększenie stężenia wapnia we krwi), hiperglikemia (zwiększenie stężenia glukozy we krwi), wydalanie glukozy z moczem (glukozuria), hiperurykemia (zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi) z napadami dny moczanowej u predysponowanych chorych, zwiększenie stężenia lipidów (cholesterolu, trójglicerydów) we krwi.

Zwiększonej utracie wody i sodu mogą towarzyszyć następujące objawy: suchość błony śluzowej jamy ustnej, zwiększone pragnienie, osłabienie, zawroty głowy, bóle i kurcze mięśni (np. łydek), ból głowy, nerwowość, kołatanie serca, niedociśnienie tętnicze, w tym ortostatyczne. Nadmierna diureza może prowadzić do odwodnienia, hipowolemii i w rzadkich przypadkach do wystąpienia drgawek, śpiączki, splątania, zapaści i ostrej niewydolności nerek. U chorych w podeszłym wieku lub z chorobami żył może wystąpić zakrzepica lub zator. Objawy hipokaliemii mogą obejmować: zmęczenie, senność, osłabienie mięśni, zmniejszenie kurczliwości mięśni gładkich z zaparciem i wzdęciem, parestezje, niedowłady, apatię, zaburzenia rytmu serca. Znaczna hipokaliemia może powodować niedrożność jelit, utratę przytomności i śpiączkę. Mogą wystąpić zmiany w zapisie EKG i nasilenie toksycznego działania glikozydów nasercowych oraz nasilenie zasadowicy metabolicznej.

Często: zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość), plamica, kołatanie serca, wymioty, nudności, biegunka, ból brzucha, utrata apetytu, odwracalne zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi.

Niezbyt często: zmniejszenie liczby krwinek białych [leukopenia], zaburzenia widzenia (widzenie na żółto, niewyraźne widzenie), zmniejszenie wydzielania łez, nasilenie krótkowzroczności, niedociśnienie ortostatyczne (które może być nasilone przez spożywanie alkoholu lub przyjmowanie niektórych leków, w tym nasennych, uspokajających), szczególnie u chorych z hipowolemią np. w przypadku ciężkiej niewydolności serca lub u chorych leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych, zapalenie naczyń (sporadycznie martwicze zapalenie naczyń), ostre śródmiąższowe zapalenie płuc, zapalenie trzustki, wewnątrzwątrobowy zastój żółci (cholestaza wewnątrzwątrobowa), alergiczne reakcje skórne (świąd, rumień, wysypka, skórna nadwrażliwość na światło, plamica, pokrzywka), śródmiąższowe zapalenie nerek, zaburzenia funkcji seksualnych (impotencja), gorączka polekowa.

Rzadko: reakcje nadwrażliwości, zaburzenia snu, depresja, bóle głowy, zawroty głowy, uczucie mrowienia lub drętwienia (parestezje), zaburzenia rytmu serca, zaparcia.

Bardzo rzadko: zasadowica metaboliczna (hipochloremiczna), zaburzenia hematologiczne (w tym znaczne zmniejszenie liczby granulocytów [agranulocytoza], niedokrwistość hemolityczna, zahamowanie czynności szpiku kostnego, niedokrwistość aplastyczna), zespół ostrej niewydolności oddechowej (ang. ARDS), obrzęk płuc ze wstrząsem, reakcje nadwrażliwości i ciężkie reakcje skórne, w tym martwica toksyczna rozpływna naskórka, skórna postać tocznia rumieniowatego i reakcje podobne do tocznia rumieniowatego.

Częstość nieznana: zaostrzenie cukrzycy, ujawnienie cukrzycy utajonej, nieczerniakowy rak skóry (rak podstawnokomórkowy, rak kolczystokomórkowy), zaburzenia oka (wysięk naczyniówkowy, zaburzenia widzenia, ostra krótkowzroczność, ostra jaskra z zamkniętym kątem przesączania), ostra cholestaza i żółtaczka u chorych z kamicą żółciową.

Inne preparaty na rynku polskim zawierające hydrochlorotiazyd

Hydrochlorothiazide Aurovitas (tabletki) Hydrochlorothiazidum Polpharma (tabletki)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta