Forxiga - tabletki powlekane

Doustny lek stosowany w leczeniu cukrzycy, wpływający korzystnie na układ sercowo-naczyniowy. Lek powoduje zwiększone wydalanie glukozy i sodu z moczem, wpływając na zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i poprawę parametrów hemodynamicznych.

Preparat zawiera substancję dapagliflozyna

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Forxiga
tabletki powlekane; 10 mg; 28 tabl.
AstraZeneca
153,56 zł
Forxiga
tabletki powlekane; 10 mg; 30 tabl.
AstraZeneca
160,08 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
48,02 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością 30% do wysokości limitu: we wskazaniach: A) cukrzyca typu 2 u pacjentów leczonych co najmniej dwoma lekami hipoglikemizującymi, z HbA1c ≥7,5% oraz bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym rozumianym jako: 1) potwierdzona choroba sercowo-naczyniowa, lub 2) uszkodzenie innych narządów objawiające się poprzez: białkomocz lub przerost lewej komory lub retinopatię, lub 3) obecność 3 lub więcej głównych czynników ryzyka spośród wymienionych poniżej: -wiek ≥ 55 lat dla mężczyzn, ≥60 lat dla kobiet, -dyslipidemia, -nadciśnienie tętnicze, -palenie tytoniu, -otyłość; B) przewlekła niewydolność serca u dorosłych pacjentów z LVEF≤50% oraz utrzymującymi się objawami choroby w klasie II-IV NYHA: -pomimo zastosowania terapii opartej na ACEi (lub ARB/ARNi) i lekach z grupy betaadrenolityków oraz jeśli wskazane antagonistach receptora mineralokortykoidów (z LVEF ≤40%) lub - pomimo zastosowania terapii opartej na ACEi (lub ARB/ARNi) i lekach z grupy betaadrenolityków oraz jeśli wskazane diuretykach (z LVEF 41-50%); C) przewlekła choroba nerek u dorosłych pacjentów z eGFR mniejszym niż 60 ml/min/1,73m2, albuminurią lub białkomoczem oraz leczonych terapią opartą na ACE-i/ARB nie krócej niż 4 tygodnie lub z przeciwwskazaniami do tych terapii
Forxiga
tabletki powlekane; 5 mg; 30 tabl.
AstraZeneca
134,98 zł

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Forxiga - tabletki powlekane?

Substancją czynną preparatu jest dapagliflozyna, lek stosowany w leczeniu cukrzycy i jednocześnie wpływający korzystnie na układ sercowo-naczyniowy. Dapagliflozyna zmniejsza wchłanianie zwrotne glukozy w kanalikach nerkowych, co prowadzi do wydalania glukozy z moczem. Jednocześnie, dapagliflozyna zmniejsza wchłanianie zwrotne sodu i powoduje zwiększenie jego wydalania. Powyższe mechanizmy działania leku są odpowiedzialne za skuteczne zmniejszenie stężenia glukozy we krwi u chorych na cukrzycę oraz za korzystny wpływ leku na układ sercowo-naczyniowy.

Dapagliflozyna hamuje aktywność kotransportera glukozowo-sodowego 2 (SGLT2). Białko to znajduje się wyłącznie w kanalikach nerkowych i jest odpowiedzialne za wchłanianie zwrotne glukozy i sodu z powstającego moczu z powrotem do krwi. Zahamowanie jego aktywności przez dapagliflozynę prowadzi do zmniejszenia zwrotnego wchłaniania glukozy i sodu i ich zwiększonego wydalania z moczem.

Zwiększone wydalanie glukozy z moczem (glukozuria) skutkuje zmniejszeniem jej stężenia we krwi i pozwala na poprawę kontroli glikemii u chorych na cukrzycę. Lek nie hamuje innych transporterów glukozy, w tym odpowiedzialnych za wchłanianie glukozy z jelit. Dapagliflozyna poprawia kontrolę glikemii zarówno na czczo, jak i po posiłku. Lek działa niezależnie od insuliny. Ilość glukozy wydalanej z moczem zależy od jej stężenia we krwi i od czynności nerek (stopnia filtracji kłębuszkowej GFR). Skuteczność leku w leczeniu cukrzycy (dobowe wydalanie glukozy z moczem) zmniejsza się wraz z nasileniem niewydolności nerek.

Skutkiem zwiększenia stężenia sodu w wydalanym moczu jest zwiększone wydalanie wody (osmoza diuretyczna) i zwiększenie objętości moczu oraz obniżenie wewnątrzkłębuszkowego ciśnienia krwi (na drodze mechanizmu sprzężenia zwrotnego). Prowadzi to do zmniejszenia wolemii, obniżenia ciśnienia tętniczego, zmniejszenia obciążenia serca i korzystnie wpływa na układ sercowo-naczyniowy, zwłaszcza u chorych z niewydolnością serca. Korzystny wpływ dapagliflozyny na serce może obejmować dodatkowo inne mechanizmy działania i nie ogranicza się jedynie do chorych na cukrzycę.

Po podaniu doustnym dapagliflozyna szybko się wchłania. Stężenie maksymalne uzyskiwane jest w ciągu 2 godzin po przyjęciu leku na czczo. Wydalanie glukozy z moczem następuje po podaniu pierwszej dawki leku i utrzymuje się przez 24 godziny, do podania kolejnej dawki leku. Dapagliflozyna wiąże się w około 91% z białkami osocza. Metabolizowana poprzez wiązanie z kwasem glukuronowym. Większość dawki jest wydalana z moczem, częściowo także z kałem.

Kiedy stosować Forxiga - tabletki powlekane?

Preparat jest wskazany w leczeniu:

cukrzycy typu 2 u dorosłych i dzieci po ukończeniu 10. roku życia, w celu poprawy kontroli glikemii, jako leczenie wspomagające dietę i ćwiczenia fizyczne:

- w monoterapii, gdy stosowanie metforminy jest niewłaściwe ze względu na brak tolerancji

- w skojarzeniu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy typu 2;

• objawowej przewlekłej niewydolności serca u dorosłych

• przewlekłej choroby nerek u dorosłych.

Kiedy nie stosować preparatu Forxiga - tabletki powlekane?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu u kobiet w ciąży oraz u kobiet karmiących piersią.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Forxiga - tabletki powlekane?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Nie należy stosować preparatu u chorych na cukrzycę typu 1.

Skuteczność działania preparatu w leczeniu cukrzycy typu 2 zależy od czynności nerek i zmniejsza się wraz z narastaniem zaburzeń ich czynności. U chorych ze współczynnikiem przesączania kłębuszkowego GFR mniejszym niż 45 ml/min skuteczność jest zmniejszona, a u chorych z ciężką niewydolnością nerek skuteczność jest znikoma. Nie zaleca się rozpoczynania stosowania preparatu u chorych z ciężką niewydolnością nerek, gdy współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR jest mniejszy niż 25 ml/min. Zaburzenia czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min) sprzyjają dodatkowo nasileniu działań niepożądanych preparatu.

Doświadczenie dotyczące stosowania preparatu u chorych z zaburzeniami czynności wątroby jest ograniczone. U osób z ciężką niewydolnością wątroby ekspozycja na działanie preparatu jest zwiększona.

Preparat wpływa na zwiększenie objętości moczu, co może powodować nieznaczne zmniejszenie ciśnienia tętniczego, szczególnie zauważalne u chorych z bardzo dużym stężeniem glukozy we krwi.

Należy zachować ostrożność u chorych, u których obniżenie ciśnienia tętniczego może stanowić zagrożenie, w tym u chorych przyjmujących leki przeciwnadciśnieniowe, z niedociśnieniem tętniczym lub w podeszłym wieku.

Jeżeli w trakcie stosowania preparatu wystąpią stany mogące prowadzić do niedoboru płynów (np. biegunka, wymioty), należy ściśle kontrolować stan nawodnienia organizmu (badania fizykalne, kontrola ciśnienia tętniczego, badania laboratoryjne z uwzględnieniem hematokrytu oraz stężenia elektrolitów). Jeżeli wystąpi niedobór płynów, należy przerwać stosowanie preparatu (po wcześniejszej konsultacji z lekarzem) do czasu uzyskania stanu prawidłowego nawodnienia organizmu.

Należy zachować ostrożność, ponieważ w okresie stosowania preparatu może wystąpić związana z cukrzycą kwasica ketonowa. Każdorazowo przed rozpoczęciem stosowania preparatu, lekarz oceni indywidualne ryzyko jej wystąpienia i podejmie decyzję, czy właściwe jest rozpoczynanie stosowania dapagliflozyny.

Kwasica ketonowa jest stanem zagrożenia życia. Można podejrzewać jej wystąpienie w przypadku pojawienia się niespecyficznych objawów, takich jak: nudności, wymioty, jadłowstręt, ból brzucha, wzmożone pragnienie, zaburzenia oddychania, splątanie, silne zmęczenie lub senność. W przypadku wystąpienia ww. objawów, niezależnie od wartości stężenia glukozy we krwi, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Podejrzenie lub rozpoznanie kwasicy ketonowej wymaga natychmiastowego przerwania stosowania preparatu i nie zaleca się jego ponownego stosowania (chyba, że inna wyraźna przyczyna została zidentyfikowana i usunięta).

Stosowanie preparatu u chorych hospitalizowanych z powodu dużych zabiegów chirurgicznych lub ostrego stanu chorobowego powinno zostać przerwane, ponieważ w powyższych sytuacjach ryzyko kwasicy ketonowej zwiększa się. Należy monitorować stężenie ciał ketonowych. Po ustabilizowaniu się stanu chorego i uzyskaniu prawidłowego stężenia ciał ketonowych, lekarz podejmie decyzję, czy dalsze stosowanie leku może być kontynuowane.

Preparat należy stosować szczególnie ostrożnie u chorych ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia związanej z cukrzycą kwasicy ketonowej. Zwiększone ryzyko jej wystąpienia może w szczególności dotyczyć chorych:

• z niedoborem czynnościowym komórek beta (np. chorzy na cukrzycę typu 2 z małym stężeniem peptydu C lub utajoną, autoimmunologiczną cukrzycą dorosłych, chorzy z zapaleniem trzustki w wywiadzie)

• w stanach sprzyjających ciężkiemu odwodnieniu

• niedożywionych, ograniczających spożywanie pokarmów, głodzonych

• po zmniejszeniu dawek insuliny

• ze zwiększonym zapotrzebowaniem na insulinę z powodu ostrego stanu chorobowego, zabiegu chirurgicznego lub nadużywania alkoholu.

U chorych na cukrzycę typu 1 stosowanie dapagliflozyny często może prowadzić do wystąpienia związanej z cukrzycą kwasicy ketonowej i nie należy stosować preparatu u chorych na cukrzycę typu 1.

Rzadko stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem martwiczego zapalenia powięzi krocza (zgorzel Fourniera). Wystąpienie takiego działania niepożądanego może stanowić zagrożenie życia i wymaga pilnej interwencji chirurgicznej i leczenia z zastosowaniem antybiotyków. Należy pilnie skonsultować się z lekarzem, jeżeli wystąpi zespół objawów obejmujących: ból, wrażliwość na dotyk, rumień, obrzęk w okolicy zewnętrznych narządów płciowych lub krocza z równoczesną gorączką lub uczuciem rozbicia. Martwicze zapalenie powięzi krocza może być poprzedzone zakażeniem narządów układu moczowo-płciowego lub ropniem krocza. Podejrzenie wystąpienia martwiczego zapalenia powięzi krocza wymaga przerwania stosowania preparatu i pilnej konsultacji lekarskiej.

Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem zakażeń układu moczowego. W przypadku leczenia odmiedniczkowego zapalenia nerek lub ogólnego zakażenia wywodzącego się z dróg moczowych, lekarz rozważy czy konieczne będzie czasowe zaprzestanie stosowania preparatu.

Wystąpienie zaburzeń czynności nerek oraz niedoboru płynów jest bardziej prawdopodobne u osób w podeszłym wieku (po 65. roku życia), zwłaszcza jeżeli przyjmują one równolegle leki wpływające na czynność nerek (np. leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny czy antagonistów receptora angiotensyny) lub leki moczopędne.

Nie ma wystarczającego doświadczenia klinicznego dotyczącego stosowania preparatu u chorych z ciężką niewydolnością serca (IV stopień wg NYHA).

Nie ma danych dotyczących stosowania preparatu:

• u chorych z kardiomiopatią w przebiegu chorób naciekowych

• w leczeniu przewlekłej choroby nerek u chorych bez cukrzycy, u których nie występuje albuminuria (wydalanie albumin w moczu); chorzy z albuminurią mogą odnieść większe korzyści ze stosowania dapagliflozyny.

U wszystkich chorych na cukrzycę istotna jest profilaktyczna pielęgnacja stóp. Zaobserwowano, że stosowanie innych leków zmniejszających zwrotne wchłanianie glukozy może mieć związek ze zwiększoną częstością amputacji w obrębie kończyn dolnych (szczególnie palucha). Nie wiadomo, czy dotyczy to wszystkich leków z tej grupy.

U chorych stosujących preparat badania laboratoryjne wskazują na obecność glukozy w moczu, co jest skutkiem działania preparatu bezpośrednio wynikającym z mechanizmu jego działania.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie stwierdzono istotnego wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Należy jednak wziąć pod uwagę, że preparat może powodować wystąpienie hipoglikemii, jeżeli stosowany jest w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną. W przypadku wystąpienia hipoglikemii sprawność psychofizyczna, w tym szybkość reakcji, może być zaburzona. Może to stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Forxiga - tabletki powlekane

Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

Cukrzyca typu 2: 10 mg 1 raz na dobę w monoterapii lub leczeniu skojarzonym.

Jeżeli preparat stosowany jest w skojarzeniu z insuliną lub lekiem zwiększającym jej wydzielanie (np. pochodną sulfonylomocznika), aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia hipoglikemii, konieczne może być zmniejszenie stosowanej dawki insuliny lub pochodnej sulfonylomocznika.

Niewydolność serca: 10 mg 1 raz na dobę.

Przewlekła choroba nerek: 10 mg 1 raz na dobę.

Specjalne grupy chorych:

Skuteczność działania preparatu w leczeniu cukrzycy typu 2 zależy od czynności nerek i zmniejsza się wraz z narastaniem zaburzeń ich czynności. W leczeniu cukrzycy typu 2 nie zaleca się rozpoczynania stosowania preparatu u chorych z niewydolnością nerek, gdy współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR jest mniejszy niż 25 ml/min. Utrzymywanie się wartości GFR mniejszych niż 45 ml/min może wymagać dodatkowego stosowania leków zmniejszających stężenie glukozy we krwi.

Nie ma konieczności modyfikacji dawki u chorych z łagodnymi albo umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. W ciężkiej niewydolności wątroby zalecana początkowo dawka wynosi 5 mg 1 raz na dobę, a w przypadku jej dobrej tolerancji, lekarz może zwiększyć dawkę do 10 mg na dobę.

U chorych w podeszłym wieku (po 65. roku życia) nie ma konieczności dostosowania dawki jedynie ze względu na wiek. Ustalając dawkę lekarz weźmie pod uwagę czynność nerek oraz ryzyko niedoboru płynów w tej grupie wiekowej.

W leczeniu cukrzycy typu 2 u dzieci po ukończeniu 10. roku życia nie ma konieczności dostosowywania dawki. Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania preparatu w leczeniu cukrzycy typu 2 u dzieci do ukończenia 10. roku życia.

Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania preparatu w leczeniu niewydolności serca lub przewlekłej choroby nerek u dzieci do ukończenia 18. roku życia.

Sposób przyjmowania:

Preparat należy przyjmować 1 raz na dobę, o dowolnej porze dnia; można przyjmować niezależnie od posiłku. Tabletki należy połykać w całości (nie kruszyć, nie rozgryzać).

Czy można stosować Forxiga - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania preparatu w okresie ciąży. Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży.

W przypadku planowania ciąży lub zajścia w ciążę podczas leczenia, należy przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem, który zaleci stosowanie innych leków przeciwcukrzycowych.

Nie stosować preparatu w okresie karmienia piersią.

 

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Preparat może zwiększać działanie leków moczopędnych z grupy diuretyków pętlowych (np. furosemid) i tiazydów i tym samym może zwiększać ryzyko odwodnienia i niedociśnienia tętniczego.

Jeżeli preparat stosowany jest w skojarzeniu z insuliną lub lekiem zwiększającym jej wydzielanie (np. pochodną sulfonylomocznika), konieczne może być zmniejszenie stosowanej dawki tych leków, w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia hipoglikemii.

Równoległe stosowanie metforminy, pioglitazonu, sitagliptyny, glimepirydu, hydrochlorotiazydu, bumetanidu, walsartanu, czy simwastatyny nie wpływa na farmakokinetykę dapagliflozyny (substancji czynnej preparatu). Dapagliflozyna również nie powoduje znaczących klinicznie zmian farmakokinetyki ww. leków. Lek nie zmienia też farmakokinetyki digoksyny i warfaryny ani przeciwzakrzepowego działania warfaryny.

Nie przewiduje się, by równoległe stosowanie leków silnie zwiększających aktywność izoenzymów cytochromu P450 (takich jak np. ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina, fenobarbital) lub kwasu mefenamowego miało znaczenie kliniczne. Dostosowanie dawkowania nie jest zalecane.

Dapagliflozyna może powodować zwiększenie wydalania litu; należy monitorować stężenie litu w surowicy.

Nie zaleca się kontrolowania glikemii z wykorzystaniem oznaczenia 1,5-AG (anhydroglucitolu), ponieważ wyniki nie są wiarygodne u chorych przyjmujących dapagliflozynę.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Forxiga - tabletki powlekane?

Jak każdy lek, również Forxiga może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często: hipoglikemia u osób stosujących równolegle z preparatem insulinę lub pochodne sulfonylomocznika.

Często: zawroty głowy, wielomocz, dysuria, nieprawidłowe stężenie trójglicerydów i cholesterolu we krwi (dyslipidemia), zwiększony hematokryt, zmniejszenie klirensu kreatyniny, ból pleców, zapalenie sromu i pochwy, zapalenie żołędzi prącia i powiązane zakażenia narządów płciowych, zakażenia układu moczowego, wysypka.

Niezbyt często: zakażenia grzybicze, niedobór płynów (w tym odwodnienie, hipowolemia lub niedociśnienie tętnicze), wzmożone pragnienie, suchość w ustach, zaparcia, nykturia (częste oddawanie moczu w nocy), świąd narządów płciowych, zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi, zmniejszenie masy ciała.

W leczeniu cukrzycy typu 2 rzadko możliwe jest wystąpienie kwasicy ketonowej związanej z cukrzycą.

Bardzo rzadko obrzęk naczynioruchowy, martwicze zapalenie powięzi krocza (zgorzel Fourniera), cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek.

U osób po 65. roku życia ryzyko działań niepożądanych ze strony nerek, jest zwiększone. Najczęściej występuje zwykle odwracalne zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi. W tej grupie wiekowej zwiększa się też ryzyko wystąpienia niedoboru płynów i związanego z tym niedociśnienia tętniczego.

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta