Sunitynib Mylan - kapsułki twarde

Lek stosowany w leczeniu nowotworów.

Preparat zawiera substancję sunitynib

Lek wydawany na receptę do zastrzeżonego stosowania

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Sunitynib Mylan
kapsułki twarde; 12,5 mg; 28 kaps.
Mylan
b/d
Sunitynib Mylan
kapsułki twarde; 25 mg; 28 kaps.
Mylan
b/d
Sunitynib Mylan
kapsułki twarde; 50 mg; 28 kaps.
Mylan
b/d

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Sunitynib Mylan - kapsułki twarde?

Substancją czynną preparatu jest sunitynib, lek przeciwnowotworowy z grupy inhibitorów kinaz białkowych. Kinazy białkowe są to enzymy, które fosforylują inne białka w komórce i w ten sposób regulują ich aktywność. W komórkach prawidłowych aktywność kinaz białkowych jest ściśle regulowana, natomiast w komórkach nowotworowych często wymyka się spod kontroli i jest nadmierna. Powoduje to zaburzenia funkcjonowania wielu szlaków komórkowych, a w konsekwencji prowadzi do nasilenia podziałów komórkowych i niekontrolowanego rozrostu nowotworu. Zahamowanie, czyli inhibicja nadmiernej aktywności kinaz białkowych jest celem terapeutycznym omawianej grupy leków przeciwnowotworowych. Sunitynib hamuje aktywność wielu kinaz białkowych zarówno w komórkach guza (kinazy białkowe KIT, FLT-3) jak i w komórkach naczyń krwionośnych guza (receptorowe kinazy białkowe dla naczyniowego śródbłonkowego czynnika wzrostu VEGF, dla czynnika wzrostu pochodzenia płytkowego PDGF i innych). Zahamowanie aktywności tych kinaz przez sunitynib prowadzi do zahamowania podziałów komórkowych i zahamowania rozwoju unaczynienia guza (działanie przeciwangiogenne). Stosowany w leczeniu nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego, w tym opornych na imatynib (inny lek z tej grupy) i raka nerki z przerzutami, w tym opornego na leczenie cytokinami (np. interferonem).

Kiedy stosować Sunitynib Mylan - kapsułki twarde?

Preparat jest wskazany u dorosłych w leczeniu:

nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego (GIST) nieoperacyjnych i/lub z przerzutami po niepowodzeniu leczenia imatynibem ze względu na oporność lub nietolerancję

• raka nerkowokomórkowego zaawansowanego i/lub z przerzutami (MRCC)

• wysoko zróżnicowanych nowotworów neuroendokrynnych trzustki (pNET) nieoperacyjnych lub z przerzutami, gdy doszło do progresji choroby.

Kiedy nie stosować preparatu Sunitynib Mylan - kapsułki twarde?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w okresie ciąży i w okresie karmienia piersią.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Sunitynib Mylan - kapsułki twarde?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.

Leczenie może być prowadzone wyłącznie pod nadzorem lekarza onkologa, posiadającego doświadczenie w leczeniu nowotworów.

Często, w trakcie stosowania preparatu mogą występować dermatologiczne działania niepożądane, takie jak np. przebarwienia skóry, odbarwienia włosów, suchość skóry, zgrubienia i pęknięcia skóry, pęcherze lub wysypka na powierzchni dłoni lub na podeszwach stóp, ból i podrażnienie w jamie ustnej. Objawy te zwykle są odwracalne i nie powodują konieczności przerwania leczenia.

Mogą także wystąpić ciężkie reakcje skórne, niekiedy prowadzące do zgonu, w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona oraz martwica toksyczna rozpływna naskórka. Jeżeli wystąpią jakiekolwiek objawy ciężkich reakcji skórnych, leczenie sunitynibem powinno zostać przerwane i nie należy go wznawiać.

W okresie leczenia może wystąpić krwawienie, w niektórych przypadkach prowadzące do zgonu. Zdarzenia krwotoczne mogą obejmować krwotoki z przewodu pokarmowego, krwawienie wewnątrz guza, krwotoki dróg moczowych, układu oddechowego i mózgu. Najczęściej występuje krwotok z nosa, niekiedy ciężki ale bardzo rzadko prowadzący do zgonu.

U chorych przyjmujących równolegle leki przeciwzakrzepowe (np. warfarynę, acenokumarol) wskazana jest okresowa kontrola morfologii krwi, parametrów krzepnięcia krwi oraz badanie przedmiotowe.

Preparat może działać toksycznie na układ pokarmowy i powodować wystąpienie nudności, biegunki, zapalenia błony śluzowej jamy ustnej, zapalenia przełyku, objawów dyspeptycznych, bólu brzucha i wymiotów. Jeżeli objawy te będą miały znaczne nasilenie, lekarz może zalecić stosowanie leków przeciwwymiotnych, przeciwbiegunkowych i zobojętniających sok żołądkowy. Preparat stosowany u chorych z nowotworami w obrębie jamy brzusznej rzadko może prowadzić do wystąpienia ciężkich działań niepożądanych stwarzających ryzyko zgonu, takich jak krwotok z przewodu pokarmowego i/lub perforacja przewodu pokarmowego.

W okresie leczenia należy regularnie kontrolować ciśnienie tętnicze. Z leczeniem związane jest ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego, niekiedy ciężkiego. W przypadku ciężkiego lub opornego na leczenie nadciśnienia, lekarz może zalecić czasowe zaprzestanie stosowania preparatu, do czasu uzyskania kontroli nadciśnienia.

Ze stosowaniem preparatu związane jest ryzyko wystąpienia zaburzeń hematologicznych, w tym neutropenii (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutrofilów]), małopłytkowości lub niedokrwistości. Występujące zaburzenia hematologiczne są zwykle odwracalne i zwykle nie wymagają przerwania leczenia. Rzadko mogą mieć ciężki przebieg (np. krwotoki związane z małopłytkowością) i prowadzić do zgonu. Na początku każdego cyklu leczenia należy oznaczyć morfologię krwi.

Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem zaburzeń serca, które mogą ulec poprawie w trakcie leczenia, rzadko mogą jednak prowadzić do zgonu. Zaburzenia kardiologiczne mogą obejmować: zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory, niewydolność serca, kardiomiopatię, zapalenie mięśnia sercowego, niedokrwienie mięśnia sercowego, zawał serca, zmiany w EKG (wydłużenie odstępu QT, które może prowadzić do zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca). Lekarz w każdym przypadku indywidualnie rozważy stosunek korzyści do ryzyka związanego z leczeniem. W niektórych przypadkach konieczna jest konsultacja kardiologiczna oraz przeprowadzenie odpowiednich badań serca i krwi (np. ocena frakcji wyrzutowej lewej komory, stężenie troponiny w surowicy krwi) oraz ewentualne zastosowanie leczenia profilaktycznego. Lekarz może także zalecić zmniejszenie stosowanych dawek preparatu lub przerwać leczenie. Chorzy z zaburzeniami czynności serca (zwłaszcza z objawami niewydolności serca, chorobą wieńcową, zmniejszeniem częstotliwości rytmu serca, wydłużonym odstępem QT w EKG) lub z czynnikami ryzyka zaburzeń czynności i/lub niewydolności serca (np. chorzy przyjmujący leki przeciwarytmiczne lub leki mogące powodować wydłużenie odstępu QT, chorzy z zaburzeniami elektrolitowymi, z chorobami serca w wywiadzie) powinni pozostawać pod szczególną kontrolą lekarską. Zaleca się także ograniczenie równoległego stosowania innych leków, które mogą powodować zwiększenie stężenia sunitynibu we krwi (zobacz interakcje preparatu z innymi lekami).

Stosowanie preparatu zwiększa ryzyko wystąpienia zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, w tym zakrzepicy żył głębokich, zatoru tętnicy płucnej, przemijającego napadu niedokrwiennego i udaru mózgu. Wśród czynników ryzyka znajdują się: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, choroba zakrzepowo-zatorowa w wywiadzie, wiek 65 lat i więcej.

Stosowanie preparatu u chorych z nadciśnieniem tętniczym może sprzyjać tworzeniu tętniaka i/lub rozwarstwieniu tętnicy.

W okresie leczenia możliwe jest wystąpienie mikroangiopatii zakrzepowej, w tym zakrzepowej plamicy małopłytkowej i zespołu hemolityczno-mocznicowego, czasami prowadzących do niewydolności nerek lub zgonu. Mikroangiopatia zakrzepowa wymaga przerwania stosowania preparatu i wdrożenia odpowiedniego leczenia. Objawy mikroangiopatii zakrzepowej mogą obejmować: niedokrwistość hemolityczną, małopłytkowość, zmęczenie, zmienne objawy neurologiczne, zaburzenia czynności nerek oraz gorączkę.

Lekarz zaleci regularne badania czynności tarczycy, ponieważ preparat może powodować zaburzenia czynności tego gruczołu (zwłaszcza jego niedoczynność), które wymagają leczenia objawowego. Należy zachować ostrożność.

Preparat może powodować odwracalne zmiany aktywności enzymów trzustkowych oraz zapalenie trzustki. Zapalenie trzustki może mieć ciężki przebieg i może prowadzić do zgonu. W razie jego wystąpienia lekarz zaleci przerwanie stosowania preparatu i odpowiednie leczenie wspomagające.

Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem zaburzeń czynności wątroby i jej niewydolności, w tym prowadzącej do zgonu. Zaburzenie czynności wątroby może zwiększać narażenie na sunitynib. Wszystkim chorym stosującym preparat lekarz zaleci badania laboratoryjne pozwalające monitorować aktywność enzymów wątrobowych i stężenie bilirubiny we krwi. Należy zachować ostrożność w przypadku występowania zaburzeń czynności wątroby. W przypadku niewydolności wątroby lekarz zaleci przerwanie stosowania sunitynibu i odpowiednie leczenie.

W okresie leczenia mogą wystąpić zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek zakończona zgonem. Czynniki ryzyka wystąpienia niewydolności nerek obejmują: podeszły wiek, cukrzycę, współistniejące zaburzenia czynności nerek, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, sepsę, odwodnienie, zmniejszenie objętości wewnątrznaczyniowej oraz rabdomiolizę. Lekarz zaleci badania moczu i w razie konieczności przerwie leczenie preparatem. Możliwe jest także wystąpienie białkomoczu oraz zespołu nerczycowego, który wymaga przerwania stosowania sunitynibu.

W przypadku tworzenia się przetok lekarz zaleci przerwanie stosowania sunitynibu.

Sunitynib może niekorzystnie wpływać na gojenie się ran. Zaleca się ostrożność u chorych poddawanych dużym zabiegom chirurgicznym. Lekarz może zalecić czasowe przerwanie stosowania preparatu.

Należy zachować ostrożność w przypadku równoległego lub sekwencyjnego stosowania preparatu i bisfosfonianów, ze względu na ryzyko wystąpienia martwicy kości szczęki i żuchwy. Także inwazyjne procedury stomatologiczne mogą zwiększać ryzyko martwicy kości szczęki/żuchwy.

Niekiedy stosowanie preparatu może powodować reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy. Obrzęk naczynioruchowy w obrębie dróg oddechowych może stanowić zagrożenia życia. Leczenie w takim wypadku powinno zostać przerwane, a chory powinien natychmiast szukać pomocy medycznej i pozostawać pod opieką medyczną do czasu całkowitego ustąpienia objawów.

Jeżeli wystąpią napady drgawkowe lub objawy neurologiczne związane z zespołem tylnej leukoencefalopatii (nadciśnienie, ból głowy, zmniejszona czujność, zmiany psychiczne, utrata wzroku), wymagane jest przerwanie stosowania sunitynibu i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Po ustąpieniu objawów lekarz może podjąć decyzję o kontynuowaniu leczenia.

Rzadko może wystąpić zespół ostrego rozpadu guza, niekiedy zakończony zgonem. Czynniki ryzyka obejmują: dużą wielkość guza, przewlekłą niewydolność nerek, skąpomocz, odwodnienie, niedociśnienie tętnicze i kwaśny odczyn moczu. Odpowiednie nawodnienie może stanowić element profilaktyki.

W okresie leczenia mogą wystąpić ciężkie zakażenia, niekiedy prowadzące do zgonu. Rzadko możliwe martwicze zapalenie powięzi, w tym krocza. Martwicze zapalenie powięzi wymaga przerwania stosowania sunitynibu i wdrożenia odpowiedniego leczenia.

Możliwe wystąpienie objawowej hipoglikemii, niekiedy wymagającej hospitalizacji z powodu utraty przytomności. W takim przypadku konieczne jest tymczasowe przerwanie stosowania sunitynibu. U chorych na cukrzycę należy monitorować stężenie glukozy.

Należy unikać równoległego stosowania preparatów, które silnie stymulują lub hamują aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (zobacz: interakcje preparatu z innymi lekami), ponieważ mogą one powodować zmianę stężenia sunitynibu we krwi.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Preparat może powodować zawroty głowy, zaburzenia widzenia i inne działania niepożądane, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Sunitynib Mylan - kapsułki twarde

Preparat ma postać kapsułek twardych do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Leczenie powinno być rozpoczynane przez doświadczonego onkologa. Lekarz indywidualnie ustali dawkowanie, w zależności od wskazania i sytuacji klinicznej.

Dorośli:

Nowotwory podścieliskowe przewodu pokarmowego (GIST), rak nerkowokomórkowy (MRCC): 50 mg 1 raz na dobę przez 4 tygodnie, następnie 2 tygodnie przerwy (pełny cykl leczenia wynosi 6 tygodni).

W trakcie leczenia lekarz dostosuje dawkowanie; może stopniowo zmieniać dawkę o 12,5 mg w zależności od indywidualnej tolerancji i ocenianego indywidualnie bezpieczeństwa. Maksymalna dawka wynosi 75 mg na dobę, a minimalna 25 mg na dobę.

Wysoko zróżnicowane nowotwory neuroendokrynne trzustki (pNET): 37,5 mg 1 raz na dobę; kapsułki stosuje się codziennie, w sposób ciągły.

W trakcie leczenia lekarz dostosuje dawkowanie; może stopniowo zmieniać dawkę o 12,5 mg w zależności od indywidualnej tolerancji i ocenianego indywidualnie bezpieczeństwa. Może także zalecić okresowe przerwy w stosowaniu preparatu. Maksymalna dawka wynosi 50 mg na dobę.

Inne leki:

Należy unikać równoległego stosowania preparatów, które silnie zwiększają lub hamują aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450, ponieważ mogą one powodować zmianę stężenia sunitynibu we krwi. W razie konieczności równoległego stosowania takich leków, lekarz odpowiednio dostosuje dawkę sunitynibu.

Szczególne grupy chorych:

Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia. Nie należy stosować preparatu w tej grupie wiekowej.

U chorych w podeszłym wieku nie ma konieczności zmiany dawkowania.

Zwykle nie zaleca się zmiany dawki początkowej u chorych z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Nie zaleca się stosowania preparatu u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Nie ma konieczności modyfikacji dawki początkowej u chorych z zaburzeniami czynności nerek, schyłkową niewydolnością nerek lub poddawanych hemodializom. W późniejszym okresie leczenia, lekarz ustali dawkowanie w zależności od tolerancji i bezpieczeństwa ocenianego u każdego pacjenta indywidualnie.

Sposób podawania:

Preparat stosuje się doustnie; można przyjmować niezależnie od posiłku. W przypadku pominięcia dawki nie należy stosować dawki dodatkowej.

Czy można stosować Sunitynib Mylan - kapsułki twarde w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Preparatu nie wolno stosować w ciąży (z wyjątkiem przypadku, gdy lekarz indywidualnie oceni że potencjalne korzyści z leczenia są większe niż ryzyko dla płodu). Preparat stosowany w okresie ciąży może działać toksycznie na płód i może powodować wystąpienie wad wrodzonych u nowonarodzonych dzieci.

Osoby stosujące sunitynib (zarówno mężczyźni jak i kobiety) powinny skonsultować się z lekarzem w sprawie stosowania skutecznej metody zapobiegania ciąży w okresie leczenia.

Preparat jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Sunitynib jest metabolizowany przede wszystkim z udziałem izoenzymu 3A4 cytochromu P450 i dlatego preparaty hamujące aktywność tego izoenzymu (takie jak np.: ketokonazol, itrakonazol, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, rytonawir, sok grejpfrutowy) mogą zwiększać stężenie sunitynibu we krwi i mogą zwiększać narażenie (ekspozycję) na sunitynib; nie zaleca się równoległego stosowania tych preparatów. Jeżeli jest to niemożliwe, lekarz zaleci odpowiednie zmniejszenie dawki sunitynibu.

Leki zwiększające aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (takie jak np.: ryfampicyna, deksametazon, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, prymidon, preparaty zawierające ziele dziurawca) mogą zmniejszać stężenie sunitynibu we krwi i zmniejszać ekspozycję na sunitynib oraz skuteczność jego działania; nie zaleca się równoległego stosowania tych preparatów. Jeżeli jest to niemożliwe, lekarz zaleci odpowiednie zwiększenie dawki sunitynibu.

Nie można wykluczyć występowania interakcji pomiędzy sunitynibem a innymi inhibitorami białka oporności raka piersi (BRCP).

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Sunitynib Mylan - kapsułki twarde?

Jak każdy lek, również Sunitynib Mylan może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często: zaburzenia hematologiczne, takie jak neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutrofilów]), małopłytkowość, niedokrwistość, leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych [leukocytów]), bezsenność, bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia smaku, zmniejszenie łaknienia, niedoczynność tarczycy, nadciśnienie tętnicze, duszność, krwotok z nosa, kaszel, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, bóle brzucha, biegunka, nudności, wymioty, niestrawność, zaparcia, suchość skóry, przebarwienia skóry, rumień i zaburzenia czucia w obrębie dłoni i podeszew, odbarwienie włosów, ból kończyn, ból stawów, ból pleców, zapalenie błon śluzowych, uczucie zmęczenia, obrzęk (obrzęki obwodowe oraz obrzęk twarzy), gorączka, wysypka (rumieniowa, plamista, złuszczająca się, łuszczycopodobna, pęcherzykowa, ze świądem i inne).

Często: zakażenia wirusowe i grzybicze, zakażenia dróg moczowych, zakażenia układu oddechowego, zakażenia skóry, posocznica, ropień o różnej lokalizacji, limfopenia (zmniejszenie liczby limfocytów), odwodnienie, hipoglikemia, depresja, zaburzenia czucia - uczucie mrowienia lub kłucia (parestezje), neuropatia obwodowa, niedoczulica/przeczulica, obrzęki okołooczodołowe, obrzęk powiek, nadmierne łzawienie, niedokrwienie mięśnia sercowego (ostry zespół wieńcowy, dławica piersiowa), zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory, zakrzepica żył głębokich, nagłe zaczerwienienie twarzy/uderzenia gorąca, wysięk opłucnowy, zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, zator tętnicy płucnej, niewydolność oddechowa, krwioplucie, duszność wysiłkowa, niedrożność nosa, ból gardła, suchość błon śluzowych nosa, choroba refluksowa przełyku, zapalenie przełyku, krwotoki z przewodu pokarmowego, suchość, owrzodzenie lub dyskomfort w jamie ustnej, ból języka, krwawienia z nosa lub z dziąseł, wzdęcia, ból/krwawienie z odbytu, guzki krwawnicze, odbijanie ze zwracaniem treści, reakcje skórne (rumień, wyprysk, świąd, przebarwienie lub złuszczanie skóry, pęcherze, trądzik, rogowacenie skóry, zmiany skórne, hiperpigmentacja, zaburzenia płytki paznokciowej), łysienie, bóle i kurcze mięśniowe, osłabienie mięśni, niewydolność nerek (w tym ostra), zmiana barwy moczu, białkomocz, dreszcze, objawy podobne do grypy, ból w klatce piersiowej, zmniejszenie masy ciała, zmniejszenie liczby płytek krwi i/lub krwinek białych, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zwiększenie aktywności niektórych enzymów (fosfokinazy kreatynowej, lipazy, amylazy, AST i ALT), zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi.

Niezbyt często: zakażenia bakteryjne, martwicze zapalenie powięzi (niekiedy prowadzące do zgonu), pancytopenia, nadczynność tarczycy, przemijający napad niedokrwienny, udar mózgu, krwotok mózgowy, zawał serca, zastoinowa niewydolność serca, kardiomiopatia, wysięk osierdziowy, wydłużenie odstępu QT w EKG, krwotok płucny, krwotok z guza, śmiertelne powikłania ze strony przewodu pokarmowego (np. perforacja), zapalenie trzustki, przetoka odbytu, zapalenie jelita grubego, niewydolność wątroby, zapalenie pęcherzyka żółciowego, martwica kości szczęki/żuchwy, krwotok z dróg moczowych, nieprawidłowe gojenie się ran, zwiększone stężenie TSH.

Rzadko: mikroangiopatia zakrzepowa, w tym zakrzepowa plamica małopłytkowa i zespół hemolityczno-mocznicowy, zapalenie tarczycy, zespół ostrego rozpadu guza, zespół odwracalnej tylnej leukoencefalopatii (niekiedy zakończony zgonem), niewydolność lewokomorowa, częstoskurcz typu torsade de pointes, zapalenie wątroby, miopatia i rabdomioliza (zespół objawów związanych z uszkodzeniem tkanki mięśni poprzecznie prążkowanych), zespół nerczycowy, reakcje nadwrażliwości (w tym obrzęk naczynioruchowy), ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa i Johnsona, piodermia zgorzelinowa, martwica toksyczna rozpływna naskórka).

Z częstością, która nie została określona: tętniak, rozwarstwienie tętnicy.

Częstość występowania niektórych działań niepożądanych nieznacznie różniła się w poszczególnych grupach chorych.

Inne preparaty na rynku polskim zawierające sunitynib

Klertis (kapsułki twarde) Sunitinib Accord (kapsułki twarde) Sunitinib Glenmark (kapsułki twarde) Sunitinib Krka (kapsułki twarde) Sunitinib Pharmascience (kapsułki twarde) Sunitinib Ranbaxy (kapsułki twarde) Sunitinib Sandoz (kapsułki twarde) Sunitinib Stada (kapsułki twarde) Sunitinib Teva (kapsułki twarde) Sunitinib Zentiva (kapsułki twarde) Sutent (kapsułki twarde)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta