Neosine Plus - tabletki

Substancją czynną preparatu są: pranobeks inozyny i cynk.

Prabenoks inozyny to lek wykazujący działanie przeciwwirusowe. Jego działanie polega przede wszystkim na pobudzeniu odpowiedzi komórkowej układu immunologicznego związanej z limfocytami typu T. Lek stymuluje dojrzewanie i różnicowanie limfocytów T, reguluje działanie limfocytów cytotoksycznych, pomocniczych i supresorowych oraz komórek NK, należących do pierwszej linii obrony przeciwwirusowej. Zwiększa także syntezę niektórych przeciwciał (IgG). Nasila syntezę i wydzielanie cytokin biorących udział w odpowiedzi przeciwwirusowej: interleukiny 1 i 2 (IL-1, IL-2) oraz interferonu gamma (INF-gamma). Wspomaga gromadzenie i aktywację komórek uczestniczących w odpowiedzi odpornościowej: neutrofili, monocytów i makrofagów. Po podaniu doustnym szybko i niemal całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego.

Cynk to pierwiastek śladowy, który odgrywa bardzo ważną rolę w metabolizmie komórkowym i stabilizacji błon komórkowych. Jest składnikiem wielu układów enzymatycznych, w których albo jest koenzymem, albo stanowi integralną część samego enzymu. Bierze udział w regulacji syntezy białek i przemiany węglowodanów. Warunkuje prawidłową czynność układu odpornościowego. Cynk ma wpływ na proces widzenia. Kontroluje utrzymanie prawidłowego stężenia wit. A, ułatwia magazynowanie insuliny oraz przedłuża czas jej działania. Wspomaga proces regeneracji tkanek i gojenia się ran. Cynk jest niezbędny do prawidłowego wzrostu i procesu reprodukcji. Niedobory cynku występują w przypadkach leczenia pozajelitowego bez odpowiedniej suplementacji, w przypadkach przewlekłych chorób jelit (collitis ulcerosa, choroba Leśniowskiego i Crohna), u osób z przetokami jelitowymi, w niektórych chorobach skóry (np. acrodermatitis enteropathica), rzadziej w przypadkach marskości wątroby, niewydolności nerek, po przebytej resekcji żołądka. W przypadkach niedoboru cynku obserwuje się zaburzenia koncentracji, smaku, brak łaknienia, spadek odporności, złe gojenie się ran, wzrost ciśnienia tętniczego, hipercholesterolemię, ślepotę zmierzchową, rozrost gruczołu krokowego, zaburzenia wzrostu u dzieci, a w przypadkach znacznych niedoborów zaburzenia dermatologiczne – łysienie plackowate i złośliwe. Zawartość cynku w organizmie wynosi średnio 1,4–2,3 g, z czego ok. 98% znajduje się wewnątrz komórek (głównie krwinki czerwone, skóra, plemniki, gruczoł krokowy, kości, błona śluzowa jelit). Niektóre związki cynku (np. tlenek cynku) wykazują właściwości ściągające i wysuszające. Siarczan cynku wykazuje właściwości przeciwzapalne.

Preparat jest wskazany do stosowania:
- wspomagająco u osób o obniżonej odporności, w przypadku nawracających infekcji górnych dróg oddechowych
- w leczeniu opryszczki warg i skóry twarzy wywołanej przez wirus opryszczki pospolitej (Herpes simplex).

Preparat stosuje się w stanach zwiększonego zapotrzebowania na cynk, występującego w wyżej wymienionych wskazaniach.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Nie stosować u osób, u których aktualnie występuje napad dny moczanowej lub zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Preparat może powodować przemijające zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi i w moczu, zwłaszcza u mężczyzn oraz u osób w podeszłym wieku obu płci. Należy zachować ostrożność u osób, u których kiedykolwiek zdiagnozowano lub podejrzewano dnę moczanową, zwiększone stężenie kwasu moczowego, kamicę moczową (nerkową) lub zaburzenia czynności nerek. Jeżeli lekarz zaleci stosowanie preparatu u tych chorych, konieczne jest ścisłe monitorowanie stężenia kwasu moczowego.

Podczas leczenia trwającego 3 miesiące lub dłużej u każdego chorego należy regularnie kontrolować stężenie kwasu moczowego we krwi i w moczu, czynność wątroby, morfologię krwi oraz parametry czynności nerek.

Należy zachować ostrozność podczas równoległego stosowania innych preparatów, zawierających cynk.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
• preparat w postaci syropu zawiera sacharozę; osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy lub niedoborem sacharazy–izomaltazy nie powinny stosować preparatu
• zawartość sacharozy w preparacie w postaci syropu (1 ml syropu zawiera 663 mg sacharozy) powinni wziąć pod uwagę chorzy na cukrzycę
• preparat w postaci syropu zawiera parahydroksybenzoesan metylu i propylu, który może powodować reakcje alergiczne (w tym typu późnego)
• preparat w postaci syropu (100 mg/ml) zawiera sód, co należy wziąć pod uwagę u chorych będących na diecie o małej zawartości sodu
• preparat w postaci tabletek zawiera skrobię pszeniczną i nie powinien być stosowany przez osoby uczulone na pszenicę (uważa się, że chorzy na celiakię/chorobę trzewną mogą stosować preparat, ponieważ zawiera on jedynie śladowe ilości glutenu).

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Wpływ preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn jest mało prawdopodobny. Jeżeli jednak wystąpią działania niepożądane preparatu, takie jak ból lub zawroty głowy czy uczucie senności, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń/maszyn ani wykonywać innych czynności wymagających wzmożonej koncentracji.

Preparat ma postać syropu lub tabletek i przeznaczony jest do stosowania doustnego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli. 50 mg inozyny pranobeks/kg masy ciała na dobę w kilku równych dawkach podzielonych. Zwykle 2 tabl. 3 razy na dobę; dawka maksymalna 8 tabletek na dobę.
Dzieci po 1. roku życia: 50 mg inozyny na kilogram masy na dobę w kilku dawkach podzielonych; dzieciom, które nie potrafią połknąć tabletek należy podawać preparat w postaci syropu.
W przypadku wystąpienia zakażenia górnych dróg oddechowych, leczenie najlepiej rozpocząć zaraz po wystąpieniu pierwszych objawów.
Czas trwania leczenia wynosi zwykle 5–14 dni; po ustąpieniu objawów podawanie leku należy kontynuować przez 1–2 dni.
Tabletki należy przyjmować doustnie, można je dzielić na połowy.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, przed zastosowaniem preparatu skonsultuj się z lekarzem.

Preparatu nie należy stosować w ciąży ani w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Preparat należy stosować ostrożnie u osób stosujących jednocześnie:
- inhibitory oksydazy ksantynowej (np. allopurynol)
- leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego z moczem, włącznie z diuretykami, w tym diuretykami tiazydowymi (np. hydrochlorotiazyd, chlortalidon, indapamid) i diuretykami pętlowymi (furosemid, torasemid, kwas etakrynowy).

Preparatu nie należy przyjmować w trakcie (a jedynie po zakończeniu) stosowania leków immunosupresyjnych.

Równoległe stosowanie preparatu z azydotymidyną (AZT) nasila tworzenie nukleotydów przez AZT.

Przy równoległym stosowaniu soli żelaza, wapnia lub substancji chelatujących (np. D-penicylamina) z preparatem może nastąpić zmniejszenie wchłaniania cynku.

Duże dawki cynku mogą zmniejszać przyswajanie żelaza.

Cynk zmniejsza wchłanianie tetracyklin, ofloksacyny i innych chinolonów (np. norfloksacyny, cyprofloksacyny). Z tego powodu należy zachować co najmniej 3-godzinny pomiędzy stosowaniem wymienionych leków i preparatu.

Nie należy stosować jednocześnie związków cynku i kwasu acetylosalicylowego, ibuprofenu, indometacyny, diuretyków tiazydowych, kortykosteroidów.

Duże ilości cynku hamują wchłanianie miedzi.

Produkty mleczne zmniejszają wchłanianie soli cynku.

Jak każdy lek, również Neosine Plus może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Jedynym stale występującym działaniem niepożądanym, jest zwiększone stężenie kwasu moczowego w surowicy i w moczu. Kilka dni po zakończeniu stosowania preparatu, stężenie kwasu moczowego powraca do normy.

Często mogą wystąpić: nudności, wymioty, bóle w nadbrzuszu, zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy zasadowej lub azotu mocznikowego we krwi (BUN), swędzenie, wysypka, bóle głowy, zawroty głowy, zmęczenie, złe samopoczucie, bóle stawów.

Niezbyt często mogą wystąpić: biegunka, zaparcia, nerwowość, senność lub bezsenność, wielomocz (zwiększona objętość moczu).

Bardzo rzadko na początku leczenia sole cynku mogą powodować bóle brzucha, nudności, niestrawność, biegunkę.

Objawy te występują częściej, gdy cynk jest stosowany na pusty żołądek, niż gdy jest przyjmowany przy posiłkach. Po przerwaniu leczenia objawy szybko ustępują. Długotrwałe stosowanie cynku w dużych dawkach może prowadzić do niedoboru miedzi.