Klonazepam

Klonazepam jest pochodną benzodiazepiny. Leki z tej grupy stosowane są zwykle jako środki przeciwlękowe i uspokajające, niektóre z nich, m.in. klonazepam, są wykorzystywane jednak również jako leki przeciwdrgawkowe. Mechanizm działania przeciwdrgawkowego klonazepamu polega prawdopodobnie na hamowaniu synaptycznym, związanym z receptorami kwasu gamma-aminomasłowego (GABA), receptorami benzodiazepinowymi oraz kanałami chlorkowymi, skutkiem czego jest napływ jonów chlorkowych do wnętrz komórki nerwowej i tłumienie ciągłych pobudzeń neuronów w ośrodkowym układzie nerwowym. Ponieważ lek bezpośrednio hamuje korowe i podkorowe ogniska padaczkowe, zapobiega uogólnianiu się napadu drgawkowego. Ponadto skraca czas trwania drgawek.
W postaci do podawania pozajelitowego (dożylnego lub domięśniowego) stosowany jest jako lek z wyboru (czyli metoda leczenia zalecana jako najpewniejsza, najbardziej wiarygodna) we wszystkich rodzajach stanu padaczkowego. W postaci doustnej wskazaniami do stosowania są: większość postaci klinicznych padaczki u niemowląt i dzieci, zwłaszcza typowe i atypowe postaci napadu nieświadomości (zespół Lennoxa i Gastauta), pierwotne i wtórnie uogólnione napady toniczno-kloniczne i młodzieńcza padaczka miokloniczna. Może być stosowany w leczeniu padaczki u dorosłych, zwłaszcza napadów częściowych. Stosowany również w leczeniu zaburzeń psychicznych, w lęku napadowym, jako lek wspomagający leczenie u chorych pobudzonych w psychozach (manie, psychozy reaktywne, zaburzenia organiczne), w zaburzeniach snu, dyskinezach (nieskoordynowanych, niezależnych od woli ruchach całego ciała lub jego części, np. kończyn), tikach, drżeniach, miokloniach (krótkotrwałych skurczach mięśni lub pojedynczych włókien mięśniowych) oraz neuralgiach (nerwobólach).
Klonazepam szybko i całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Po podaniu doustnym maksymalne stężenie w surowicy krwi osiąga po 1–4 h. Dostępność biologiczna wynosi ok. 90%. W 85% wiąże się z białkami osocza. Po podaniu doustnym 2 mg klonazepamu działanie rozpoczyna się w ciągu 30–60 min i utrzymuje się u dzieci przez 6–8 h, a u dorosłych przez 8–12 h. Po podaniu dożylnym działanie występuje natychmiast i utrzymuje się przez 2–3 h. Biologiczny okres półtrwania wynosi 30–40 h. Metabolizowany jest w wątrobie. Główny metabolit w badaniach doświadczalnych wykazuje niewielkie działanie przeciwdrgawkowe. W ciągu 4–10 dni 50–70% dawki podanej doustnie wydalane jest z moczem, 10–30% z kałem w postaci wolnych lub sprzężonych metabolitów, a tylko 0,5% występuje w moczu w postaci niezmienionej. Eliminacja leku z osocza może przebiegać wolniej u noworodków, osób w podeszłym wieku, u chorych z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Lek przenika przez łożysko i do pokarmu kobiecego.
Działaniem niepożądanym pochodnych benzodiazepiny jest m.in. senność oraz możliwość uzależnienia psychicznego i fizycznego. Podczas długotrwałego stosowania może dojść do rozwoju tolerancji na działanie leku i zmniejszenia skuteczności leczenia.

Przeczytaj też artykuły

Preparaty na rynku polskim zawierające klonazepam

Clonazepamum TZF (tabletki)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta