Mechanizm działania
Należy do grupy witamin B i jest prekursorem dwóch koenzymów: NAD (dinukleotydu nikotynoamidoadeninowego) i NADP (fosforanu dinukleotydu nikotynoamidoadeninowego), które uczestniczą w przenoszeniu wodoru i elektronów w procesach oddychania komórkowego, glikolizy i biosyntezy lipidów. Odgrywa zasadniczą rolę w pośredniej przemianie węglowodanów, tłuszczów, białek, zasad purynowych i pirymidynowych, porfiryn, a także uczestniczy w powstawaniu związków wysokoenergetycznych. Łącznie z kwasem askorbinowym i metioniną przyspiesza regenerację purpury wzrokowej. Pobudza wydzielanie żołądkowe i wzmaga ruchy perystaltyczne jelit. Niedobór nikotynamidu w ustroju prowadzi do awitaminozy zwanej pelagrą.
Farmakokinetyka
Po podaniu doustnym 60–80% nikotynamidu wchłania się w górnym odcinku jelita cienkiego, a następnie transportowany jest do wątroby i innych tkanek, gdzie uczestniczy jako NAD i NADP w przemianach metabolicznych. Wydalany jest z moczem, głównie w postaci metabolitów.
Profilaktycznie i w leczeniu stanów niedoboru nikotynamidu
Profilaktycznie i w leczeniu stanów niedoboru nikotynamidu, najczęściej w skojarzeniu z suplementacją innych witamin z grupy B oraz dietą wysokobiałkową.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ostra niewydolność wątroby, czynna choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy.
Stany wymagajace zachowania ostrożności
Stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów po przebytej żółtaczce, chorobie wątroby, dróg żółciowych, chorobie wrzodowej, z dną moczanową, w cukrzycy.
Duże dawki
W przypadku stosowania dużych dawek nikotynamidu zaleca się monitorowanie aktywności ALT; w przypadku utrzymywania się aktywności ALT 3-krotnie przewyższającej normę, lek należy odstawić.
Kontrola przebiegu leczenia
Należy kontrolować stężenie kwasu moczowego we krwi u osób ze skazą moczanową oraz stężenie glukozy we krwi u osób z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej.
Objawy parkinsonizmu
Podawanie witaminy PP może nasilać objawy parkinsonizmu.
Dodatkowe składniki preparatu
Leku w postaci tabletek zawierających laktozę, nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, pierwotnym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Inhibitory reduktazy HMGCoA
Stosowany z inhibitorami reduktazy HMGCoA zwiększa ryzyko wystąpienia miopatii.
Kwas acetylosalicylowy
Kwas acetylosalicylowy zwiększa szybkość metabolizmu nikotynamidu.
Insulina, doustne leki przeciwcukrzycowe
Nikotynamid może zwiększać zapotrzebowanie na insulinę i doustne leki przeciwcukrzycowe.
Karbamazepina
Zwiększa stężenie karbamazepiny w ustroju.
Alkohol, gorące napoje
Alkohol lub gorące napoje podane w krótkim czasie po przyjęciu nikotynamidu mogą potęgować zaczerwienienie skóry i uczucie pieczenia.
Leki blokujące zwoje nerwowe, leki rozszerzające naczynia krwionośne, hipotonia ortostatyczna
Kwas nikotynowy może nasilać działanie leków blokujących zwoje nerwowe i leków działających rozszerzająco na naczynia krwionośne i może sprzyjać występowaniu hipotonii ortostatycznej.
Może wystąpić suchość, zaczerwienienie i swędzenie skóry, rumień twarzy, wysypka, pokrzywka. Niekiedy, zwłaszcza przy stosowaniu dużych dawek mogą wystąpić: bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, uaktywnienie wrzodu żołądka, żółtaczka i zaburzenie czynności wątroby, zmniejszenie tolerancji glukozy, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia. Sporadycznie obserwowano hepatotoksyczność. Długotrwałe leczenie powoduje wzmożoną pigmentację skóry. \
Przedawkowanie
Objawy przedawkowania są takie same jak działania niepożądane po stosowaniu dużych dawek. Należy przerwać podawanie leku i zastosować leczenie objawowe.
Brak dowodów, by nikotynamid podawany w dawkach zbliżonych do dziennego zapotrzebowania wpływał niekorzystnie na płód, w razie stosowania większych dawek należy zachować ostrożność i podawać tylko w uzasadnionych przypadkach, kiedy korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.
Lek jest wydzielany do mleka matki, toteż należy zachować ostrożność w okresie karmienia piersią.
Dorośli p.o., po posiłku, indywidualnie, w zależności od stopnia niedoboru: 50–600 mg/d (50–100 mg/d w lżejszych przypadkach i 300–600 mg/d w cięższych) w daw. podz.; wyjątkowo do 1000 mg/d w daw. podz.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł