Beklometazon – lek przeciwzapalny i przeciwalergiczny, syntetyczny kortykosteroid. Hamuje takie objawy stanu zapalnego jak: przekrwienie błon śluzowych, podrażnienia i świąd, wzmożone wydzielanie śluzu w drogach oddechowych oraz obrzęki i nacieki komórek zapalnych. W działaniu wszystkich kortykosteroidów pośredniczą specyficzne receptory. Receptory te znajdują się w cytoplazmie większości komórek i po związaniu z lekiem regulują aktywność (ekspresję) genów. Główny mechanizm działania beklometazonu w komórce docelowej polega na hamowaniu lub pobudzaniu ekspresji tych genów, których produkty białkowe wpływają na proces zapalny. Kortykosteroidy mogą też działać w inny sposób, nie wpływając na ekspresję genów. Jednak mechanizm takiego ich działania jest ciągle mało poznany. Beklometazon stosowany jest jako lek wziewny w leczeniu astmy oskrzelowej (link). Przeznaczony jest do regularnego stosowania. Jego działanie narasta z czasem i zwykle pełne działanie osiąga się w ciągu tygodnia od rozpoczęcia leczenia. Preparat przeciwdziała toczącemu się w ścianie oskrzeli procesowi zapalnemu, hamuje syntezę i uwalnianie czynników prozapalnych i mediatorów reakcji alergicznej (cytokin, prostaglandyn, leukotrienów, histaminy), zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych i obrzęk, zmniejsza liczbę komórek stanu zapalnego w błonie śluzowej oskrzeli, zmniejsza nadreaktywność oskrzeli a także, przynajmniej częściowo, cofa zmiany anatomiczne powstające w ścianie oskrzeli osób chorych na astmę. W ten sposób poprawia czynność płuc i kontrolę objawów astmy. W postaci donosowej beklometazon stosowany jest zapobiegawczo i w leczeniu całorocznego i sezonowego alergicznego nieżytu nosa (tzw. kataru siennego) oraz naczynioruchowego nieżytu nosa. Podanie wziewne kortykosteroidu w porównaniu z podaniem doustnym pozwala na zmniejszenie ryzyka wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów (zahamowanie czynności kory nadnerczy, objawy zespołu Cushinga, zahamowanie wzrostu u dzieci i młodzieży, osteoporoza, zaćma, jaskra). Ryzyka tego nie można jednak całkowicie wykluczyć, zwłaszcza gdy kortykosteroidy są stosowane długotrwale lub w dużych dawkach. Jednakże, beklometazon podawany wziewnie lub donosowo wykazuje głównie działanie miejscowe. Wziewne podawanie leku może powodować podrażnienie i kandydozę jamy ustnej i gardła oraz chrypkę. Aby temu zapobiec zaleca się płukanie jamy ustnej wodą po każdej inhalacji. Nie należy nagle przerywać leczenia beklometazonem, gdyż może to spowodować wystąpienie objawów niedoczynności kory nadnerczy.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł