Esomeprazol jest inhibitorem pompy protonowej (ATP-azy K+/H+), pochodną benzimidazolu, S-izomerem omeprazolu (izomery optyczne R i S, choć budowa ich cząsteczek jest taka sama, różnią się między sobą ułożeniem podstawników w przestrzeni). Właściwości farmakodynamiczne izomerów R i S omeprazolu są podobne. Mechanizm działania polega na hamowaniu pompy protonowej w komórkach okładzinowych żołądka, a co za tym idzie, zmniejszeniu wydzielania kwasu solnego w żołądku. Inhibitory pompy protonowej są prolekami (substancjami nieczynnymi farmakologicznie), ulegającymi aktywacji w środowisku kwaśnym. Po przeniknięciu do krążenia ogólnego, prolek dyfunduje do komórek okładzinowych żołądka i gromadzi się w kanalikach wydzielniczych, gdzie ulega aktywacji. Aktywna cząsteczka leku, łącząc się trwale z jednym z aminokwasów (cysteiną) enzymu jakim jest pompa protonowa, nieodwracalnie ją unieczynnia. Zmniejszone wydzielanie się kwasu solnego umożliwia zagojenie zmian związanych z uszkodzeniem błony śluzowej żołądka, dwunastnicy lub przełyku oraz stwarza odpowiednie warunki do działania antybiotyków w przypadku eradykacji (usuwania) Helicobacter pylori, którą to bakterię uważa się za jedną z głównych przyczyn choroby wrzodowej).
Wskazaniami do stosowania esomeprazolu doustnie są: choroba refluksowa przełyku – leczenie nadżerek, zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku i leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku; choroba wrzodowa współistniejąca z zakażeniem Helicobacter pylori w skojarzeniu z odpowiednim leczeniem przeciwbakteryjnym – leczenie wrzodów dwunastnicy i zapobieganie nawrotom wrzodu trawiennego; leczenie wrzodów żołądka związanych ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (np. kwasu acetylosalicylowego, ibuprofenu); zapobieganie wrzodom żołądka i dwunastnicy związanym ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych u chorych z grup ryzyka; leczenie zespołu Zollingera i Ellisona. Wskazaniami do stosowania esomeprazolu dożylnie są: choroba refluksowa przełyku u osób z zapaleniem przełyku i/lub nasilonymi objawami refluksu, leczenie wrzodów żołądka związanych ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych, zapobieganie wrzodom żołądka i dwunastnicy związanym ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych u chorych z grup ryzyka, w przypadku gdy nie należy stosować leku doustnie; zapobieganie nawrotom krwawienia po leczeniu endoskopowym z powodu ostrego krwawienia z wrzodu żołądka lub dwunastnicy.
Esomeprazol szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Po doustnym podaniu maksymalne stężenie osiągane jest po ok. 1–2 h od przyjęcia leku. Dostępność biologiczna po jednorazowym podaniu esomeprazolu wynosi w zależności od dawki 50–64%, po wielokrotnym podaniu leku zwiększa się do 68–89%. Po podaniu dożylnym działanie rozpoczyna się natychmiast, a dostępność biologiczna wynosi 100%. Esomeprazol ulega metabolizmowi w wątrobie. Ok. 80% dawki wydalane jest w postaci metabolitów z moczem, pozostały odsetek z kałem.
Więcej informacji – patrz: opisy grupy oraz opisy preparatów.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł