Mechanizm działania
Pochodna benzotiazolu, hamuje uwalnianie glutaminianu, inaktywuje zależne od napięcia kanały sodowe, ma wpływ na procesy wewnątrzkomórkowe będące efektem połączenia neuroprzekaźników z receptorami aminokwasów. Wykazano, że lek hamuje presynaptyczne uwalnianie aminokwasów pobudzających: asparaginianu i glutaminianu (w stężeniach mikromolarnych), a także kwasu γ-aminomasłowego (GABA) i glicyny. Hamuje wychwyt neuronalny dopaminy, GABA i glutaminianu, nie wpływa na wychwyt asparaginianu. Zmniejsza efekty będące następstwem stymulacji receptorów dla aminokwasów pobudzających. Nie wiadomo dokładnie, który z powyższych mechanizmów odpowiada za efekty, jakie ryluzol wywiera w trakcie leczenia stwardnienia zanikowego bocznego; przypuszcza się, że hamowanie procesów przebiegających z udziałem glutaminianu. W wielu doświadczalnych modelach uszkodzenia komórek nerwowych in vivo ryluzol wykazywał także działanie neuroprotekcyjne. Poprzez hamowanie glutaminianu ryluzol powoduje rozluźnienie mięśni i sedację. Wykazuje również właściwości przeciwdrgawkowe.
Farmakokinetyka
Dobrze (ok. 90%) wchłania się po podaniu p.o., jego dostępność biologiczna wynosi ok. 60%. tmax 60–90 min. Tłuszcze zmniejszają wchłanianie ryluzolu. t1/2 w fazie eliminacji wynosi 9–15 h. W 97% wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminą i lipoproteinami. Głównym szlakiem metabolicznym ryluzolu jest początkowe utlenianie z udziałem izoenzymu 1A2 cytochromu P-450 do N-hydroksyryluzolu, głównego metabolitu ryluzolu. Jest on następnie szybko sprzęgany z kwasem glukuronowym do O- i N-glukuronidów. W moczu stwierdza się 3 pochodne fenolowe, jedną ureidopochodną i niezmieniony ryluzol. Wydalany głównie z moczem (ok. 90% dawki, w tym >85% w postaci glukuronidów). Umiarkowane lub ciężkie przewlekłe zaburzenie czynności nerek nie wpływa na farmakokinetykę pojedynczej dawki leku. U chorych z łagodnymi przewlekłymi zaburzeniami czynności wątroby AUC ryluzolu zwiększa się 1,7-krotnie, a u pacjentów z umiarkowanym przewlekłym zaburzeniem – 3-krotnie. Palenie tytoniu powoduje szybszą eliminację leku z ustroju; jest szybciej metabolizowany u mężczyzn.
Stwardnienie zanikowe boczne
Leczenie chorych ze stwardnieniem zanikowym bocznym w celu przedłużenia życia, definiowanego jako życie bez intubacji w celu wentylacji mechanicznej i bez tracheotomii, albo w celu opóźnienia konieczności mechanicznej wentylacji. Nie ma dowodów, że lek działa leczniczo na czynności motoryczne, czynność płuc, drżenia włókienkowe, siłę mięśniową i objawy motoryczne. Nie wykazano skuteczności leku w późnych stadiach SLA.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, choroba wątroby lub zwiększenie aktywności aminotransferaz 3-krotnie powyżej górnej granicy normy, ciąża i okres karmienia piersią.
Inne choroby
Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania leku u pacjentów z jakimikolwiek innymi niż stwardnienie zanikowe boczne chorobami neuronu ruchowego; z tego względu nie należy stosować ryluzolu w tych grupach chorych.
Zaburzenia czynności wątroby
Należy zachować ostrożność u chorych z zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie lub z nieznacznym zwiększeniem aktywności enzymów wątrobowych (AST i ALT do 3-krotnej górnej granicy normy) albo zwiększeniem stężenia bilirubiny i/lub aktywności gammaglutamylotransferazy (GGT). Przekroczenie prawidłowych wartości wykazane w kilku badaniach (zwłaszcza stężenia bilirubiny) stanowi przeciwwskazanie do stosowania ryluzolu. Przed rozpoczęciem leczenia oraz w jego trakcie należy oznaczać aktywność aminotransferaz; przez pierwsze 3 mies. co miesiąc, następnie co 3 mies., po roku okresowo. W przypadku zwiększenia aktywności ALT oznaczenia aktywności aminotransferaz należy wykonywać częściej. W przypadku 5-krotnego zwiększenia aktywności ALT w stosunku do górnej granicy normy należy zaprzestać leczenia; w takiej sytuacji nie zaleca się ponownego stosowania leku.
Osoby do 18. rż.
Nie ustalono skuteczności ani bezpieczeństwa stosowania u osób do 18. rż.
Zaburzenia czynności nerek
Nie zaleca się stosowania u osób z zaburzeniami czynności nerek ze względu na brak badań z dawkowaniem wielokrotnym w tej grupie chorych.
Neutropenia
Wystąpienie gorączki u pacjenta może świadczyć o neutropenii, należy wykonać morfologię krwi i w razie potwierdzenia neutropenii odstawić lek.
Śródmiąższowa choroba płuc
W przypadku wystąpienia objawów ze strony układu oddechowego w postaci suchego kaszlu i/lub duszności należy wykonać zdjęcie radiologiczne klatki piersiowej; jeśli badanie wykaże zmiany wskazujące na śródmiąższową chorobę płuc (np. obustronne rozlane zacienienia miąższu płuc), należy zaprzestać podawania ryluzolu.
Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji.
Inhibitory i induktory CYP1A2
Ryluzol jest metabolizowany przez CYP1A2, dlatego inhibitory tego izoenzymu (np. kofeina, diklofenak, diazepam, nicergolina, klomipramina, imipramina, fluwoksamina, fenacetyna, teofilina, amitryptylina i chinolony) mogą zmniejszać szybkość eliminacji ryluzolu, podczas gdy induktory CYP1A2 (np. dym papierosowy, żywność pieczona na węglu, ryfampicyna i omeprazol) mogą przyspieszać eliminację ryluzolu.
Bardzo często: osłabienie, nudności i zwiększenie wartości wyników testów czynnościowych wątroby, przejściowe zwiększenie aktywności ALT, zwykle w pierwszych 3 mies. leczenia, po 2–6 mies. aktywność ALT zmniejszała się <2-krotności górnej granicy normy.
Często: ból głowy, zawroty głowy, parestezje wokół ust, senność, tachykardia, biegunka, ból brzucha, wymioty, bóle.
Niezbyt często: niedokrwistość, reakcje rzekomoanafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy, zapalenie trzustki, choroba śródmiąższowa płuc.
Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania: ostra neutropenia (całkowita liczba neutrofilów <500/µl), zapalenie wątroby.
Przedawkowanie
W pojedynczych przypadkach przedawkowania obserwowano objawy neurologiczne i psychiatryczne, ostrą, toksyczną encefalopatię z osłupieniem, śpiączką oraz methemoglobinemię; leczenie objawowe i podtrzymujące.
Kategoria C. Brak doświadczenia dotyczącego stosowania u kobiet w ciąży.
Nie wiadomo, czy lek jest wydzielany do pokarmu kobiecego. Nie stosować w ciąży i w okresie karmienia piersią.
Dorośli. P.o. 50 mg co 12 h. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u osób w podeszłym wieku.
Podczas stosowania leku mogą wystąpić zawroty głowy i uczucie wirowania; chorym należy doradzić, by w razie wystąpienia takich objawów nie prowadzili pojazdów mechanicznych ani nie obsługiwali urządzeń w ruchu.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł