Szanowni Państwo,
Medycyna Praktyczna wykorzystuje w swoich serwisach pliki cookies i inne pokrewne technologie. Używamy cookies w celu dostosowania naszych serwisów do Państwa potrzeb oraz do celów analitycznych i marketingowych. Korzystamy z cookies własnych oraz innych podmiotów – naszych partnerów biznesowych.
Ustawienia dotyczące cookies mogą Państwo zmienić samodzielnie, modyfikując ustawienia przeglądarki internetowej. Informacje dotyczące zmiany ustawień oraz szczegóły dotyczące wykorzystania wspomnianych technologii zawarte są w naszej Polityce Prywatności.
Korzystając z naszych serwisów bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie plików cookies i podobnych technologii, opisanych w Polityce Prywatności.
Państwa zgoda jest dobrowolna, jednak jej brak może wpłynąć na komfort korzystania z naszych serwisów. Udzieloną zgodę mogą Państwo wycofać w każdej chwili, co jednak pozostanie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania dokonanego wcześniej na podstawie tej zgody.
Klikając przycisk Potwierdzam, wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie wyżej wymienionych technologii oraz potwierdzacie, że ustawienia przeglądarki są zgodne z Państwa preferencjami.
medycyna praktyczna dla pacjentów
Afazja oznacza niezdolność chorego do mówienia. Stan ten zwykle dotyczy sytuacji, gdy poprzednio pacjent umiał mówić, rozmawiał prawidłowo, był w stanie wyrazić swe myśli i rozumiał, co do niego mówią inni. Zwykle afazja pojawia się nagle.
W każdym przypadku apraksji lub agnozji, niezależnie od tego, czy objaw jest elementem szerszego zespołu chorobowego, czy występuje jako jedyna dolegliwość, mamy do czynienia z poważną sytuacją kliniczną. Pacjent musi się pilnie znaleźć pod opieką lekarza.
Ataksja to zaburzenie, które objawia się trudnościami w płynnym i dokładnym wykonywaniu ruchów. Siła mięśni jest prawidłowa, ale koordynacja ich pracy ulega zaburzeniu, przez co czynności wymagające płynnego współdziałania kilku grup mięśniowych stają się niemożliwe do precyzyjnego wykonania.
Do najczęstszych pierwotnych, samoistnych bólów głowy należą: migrena, ból głowy typu napięciowego i klasterowy ból głowy.
Osoby, u których występują nawracające kurcze lub sztywność mięśni powinny zgłosić się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Bolesne kurcze mięśni mogą być pierwszą manifestacją chorób ogólnoustrojowych, takich jak niedoczynność tarczycy lub cukrzyca, które wykryte we wczesnym stadium mogą zostać opanowane odpowiednim leczeniem.
Osłabienie mięśni to uczucie zmniejszenia się prawidłowej siły mięśniowej. W zależności od nasilenia osłabienie mięśni można nazwać niedowładem, czyli częściową utratą siły mięśniowej lub porażeniem, kiedy dochodzi do całkowitej utraty siły mięśniowej. W obu przypadkach zaburzona jest kurczliwość mięśnia lub grupy mięśni, co manifestuje się trudnościami w wykonywaniu niektórych ruchów lub też szybkim męczeniem się.
Przeważnie ruchy mimowolne są składową zespołu objawów innej, często ciężkiej choroby, takiej jak np. porażenie mózgowe dziecięce, choroba reumatyczna, czy nietypowy zespół Parkinsona.
Splątanie dotyczy nie tylko mowy i myślenia, ale i zachowania (dziwaczne, zaskakujące, nieadekwatne do bieżącej sytuacji). Splątanie może być zwiastunem rozwijającej się śpiączki. Niekiedy w miarę rozwoju procesu chorobowego splątanie przechodzi w stan majaczenia.
Śpiączką nazywamy stan głębokiego zaburzenia świadomości, w którym pacjent pozostaje w bezruchu i nie reaguje nawet na bardzo silne bodźce z zewnątrz. Osoba pogrążona w śpiączce wygląda jakby spała, ale nie da się jej obudzić.
Zaburzenia czucia to ogólna nazwa obejmująca różnego rodzaju nieprawidłowości w odbieraniu lub przekazywaniu do mózgu informacji o bodźcach docierających do organizmu.
Zaburzenia czynności ruchowych stanowią grupę objawów, których wspólną cechą są nieprawidłowości w zakresie ruchów ciała, napięcia mięśni, zdolności do koordynowania złożonych czynności, co skutkować może także zaburzeniami chodu. Do tej grupy zalicza się objawy, takie jak zaburzenia napięcia mięśniowego, spowolnienie ruchowe oraz występowanie ruchów mimowolnych.
Do najczęstszych przyczyn zaburzeń czynności zwieraczy należy uszkodzenie rdzenia kręgowego. Stany chorobowe które mogą prowadzić do uszkodzenia rdzenia to między innymi urazy, guzy nowotworowe, zapalenia a także dyskopatia. Zaburzenia czynności zwieraczy spotykane są nierzadko w takich jednostkach chorobowych jak stwardnienie rozsiane oraz zespół Guillaina-Barrego.
Każdemu z nas zdarza się niekiedy zapomnieć, gdzie pozostawiliśmy na przykład klucze czy inne przedmioty. Jeśli przypomnimy sobie po kolei, co robiliśmy w tym czasie, to najczęściej odtworzymy gdzie je położyliśmy i uda się je odnaleźć. Takie zdarzenia, występujące sporadycznie, nie powinny budzić niepokoju. Natomiast człowiek z zaburzeniami pamięci nie jest w stanie odtworzyć wcześniejszych zdarzeń i odnaleźć zagubionego przedmiotu.
Upośledzenie smaku mogą powodować przebyte infekcje górnych dróg oddechowych. Miejscowe zmiany błony śluzowej jamy ustnej i języka zaburzają percepcję smaków, a choroby ślinianek zmniejszają nawilżanie kubków smakowych, co upośledza ich funkcję, a w efekcie - odczuwanie smaku.
Utrata przytomności może być krótkotrwała (kilkadziesiąt sekund) i wówczas nazywa się omdleniem. Należy je odróżnić od stanów przedomdleniowych, zwanych zasłabnięciem, gdy nie dochodzi do utraty przytomności. Jeśli utrata przytomności trwa dłużej niż wspomniane kilkadziesiąt sekund, może stanowić początek śpiączki.
Najczęstszymi przyczynami zaburzeń w odczuwaniu zapachów są schorzenia laryngologiczne. Utrata powonienia może być spowodowana wadami rozwojowymi, infekcją górnych dróg oddechowych, zapaleniem alergicznym błony śluzowej nosa, zapaleniem zatok obocznych nosa, polipami, guzami nosa i gardła.
Zaburzenia widzenia najczęściej przybierają formę osłabienia ostrości wzroku, jednak mogą się także przejawiać zawężeniem pola widzenia, ubytkami w polu widzenia lub pojawieniem się różnego rodzaju dodatkowych wrażeń wzrokowych, takich jak mroczki lub błyski.
Najczęściej pod tym określeniem rozumie się dwa różne rodzaje dolegliwości. Po pierwsze, może to być złudzenie (iluzja) ruchu wirowania, kołysania, unoszenia otoczenia w stosunku do ciała lub ciała w stosunku do otoczenia, bez zewnętrznej przyczyny ruchu. Pojawiają się nagle, często towarzyszą im nudności, niekiedy wymioty, chwiejność chodu. W drugim rodzaju zawrotów głowy pacjent ma złudzenie niestabilności, niepewności chodu, braku równowagi, obawy przed upadkiem.
Pięć minut dla pacjenta
Dlaczego pacjenci muszą czekać w kolejkach?
