medycyna praktyczna dla pacjentów
Biodro strzelające to ogólne, zbiorcze określenie nieprawidłowości dotyczących okolicy stawu biodrowego, które wywołują u pacjenta uczucie strzelania/przeskakiwania/trzaskania przy ruchach. W istocie biodra strzelające możemy podzielić na trzy zasadnicze grupy w zależności, w którym dokładnie miejscu to uczucie przeskakiwania występuje i czym jest spowodowane.
Chondromalacja to ogólne pojęcie określające wszystkie uszkodzenia chrząstki, czyli tkanki pokrywającej końce kości w stawach. W zależności od stopnia zaawansowania może to być jedynie zmiana jej struktury lub niewielki ubytek jej powierzchownej warstwy; w bardziej zaawansowanych stadiach pojawiają się głębsze ubytki i nierówności chrząstki; w najgorszym wypadku dochodzi do zniszczenia całej grubości chrząstki i odsłonięcia kości.
Szacuje się, że choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego dotyczy ok. 7,5% populacji. Występuje częściej u kobiet niż mężczyzn. Jednak jej częstość wśród osób po 65. roku życia jest znacznie większa.
Ryzyko wystąpienia tego zespołu bólowego rośnie z wiekiem, aczkolwiek pierwszy epizod dolegliwości zwykle występuje już między 30. a 50. rokiem życia.
Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego w postaci różnie zaawansowanej dyskopatii stwierdza się w badaniach obrazowych u niemal 70% osób do 50. roku życia i ponad 90% osób po 50. roku życia. Nie jest to jednak równoznaczne z wystąpieniem objawów choroby. Objawy związane z dyskopatią w odcinku lędźwiowym obserwuje się u mniej niż 5% społeczeństwa.
Dyskopatia w odcinku szyjnym jest chorobą przewlekłą, która mimo leczenia nie ma możliwości zupełnie się wycofać. W sprzyjających okolicznościach możliwe jest całkowite wyciszenie jej objawów – po rehabilitacji i/lub operacji oraz przy spełnianiu zaleceń lekarzy i fizjoterapeutów w codziennym życiu.
Ganglion, inaczej torbiel galaretowata, to guzek otoczony torebką wypełniony gęstym płynem. Powstaje jako uwypuklenie torebki stawowej lub pochewki ścięgna – jest to przestrzeń bezpośrednio połączona ze stawem lub okolicą ścięgna, która nadmiernie wypełnia się płynem. Gangliony pojawiają się najczęściej w okolicy stawów rąk, nadgarstka, rzadziej stopy i stawu skokowego.
Przyczyn powstawania haluksów jest bardzo wiele. Występowaniu deformacji sprzyja skłonność genetyczna, noszenie obuwia na wysokim obcasie i/lub z wąskim noskiem, choroby reumatologiczne, przebyte urazy stopy, nadmierna masa ciała, mała aktywność fizyczna, zaburzenia hormonalne.
Entezopatia to patologia, w której dochodzi do uszkodzenia struktury ścięgna lub więzadła w miejscu, w którym przyczepia się ono bezpośrednio do kości. Wskutek powtarzanych mikrourazów, przeciążeń, a także z powodu skłonności genetycznej, w obrębie przyczepu ścięgno lub więzadło „nadrywa się”, niszczy, przez co staje się osłabione i bolesne. Bardzo rzadko dochodzi do całkowitego uszkodzenia i oderwania się takiego przyczepu.
Ostrogi piętowe powstają w wyniku nieprawidłowego, nadmiernego obciążenia okolicy przyczepu rozcięgna podeszwowego. Sprzyja temu nadmierna masa ciała, nadmierne przeciążenie stóp wysiłkiem – szczególnie na twardym podłożu i w źle dobranym obuwiu uciskającym tę okolicę.
Wyjątkowe sytuacje. Towarzyszenie osobie chorej na COVID-19
Wyjątkowe sytuacje. Kiedy chorujesz na COVID-19
