Pytanie nadesłane do redakcji
Witam, czy długotrwałe leczenie dziecka lekami antyhistaminowymi może wpłynąć na opóźnienia w rozwoju? Dziecko przyjmuje leki od urodzenia (3. mż.) do dziś (4 lata) bez przerwy. Czy jest to bezpieczne?
Odpowiedziała
dr n. med. Grażyna Durska
Zakład Medycyny Rodzinnej
Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie
Poradnia alergologiczna „Podgórna” w Szczecinie
Długotrwałe przyjmowanie leków musi mieć uzasadnienie kliniczne.
Leki antyhistaminowe (obecnie preferowane są przede wszystkim leki drugiej generacji) zaleca się do stosowania doraźnego w celu zwalczania świądu skóry charakterystycznego dla atopowego zapalenia skóry i pokrzywki, przy objawach alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, alergicznego zapalenia spojówek, w niektórych przypadkach alergii pokarmowej oraz w anafilaksji.
Leki powinny być stosowane zgodnie z ich rejestracją, w rzadkich przypadkach można je zlecać ze wskazań pozarejestracyjnych.
Wydaje się bardzo mało prawdopodobne, aby dziecko wymagało stałego kilkuletniego przyjmowania leku antyhistaminowego. Jeżeli pomimo systematycznego przyjmowania leku, nadal utrzymują się objawy kliniczne, należałoby jeszcze raz zweryfikować rozpoznanie choroby.
Nie ma leków pozbawionych działań niepożądanych.
Leki antyhistaminowe drugiej generacji są bezpieczne (w odróżnieniu od antyhistaminików pierwszej generacji odpowiedzialnych za dość liczne działania niepożądane).
Najczęstsze działania niepożądane związane z tą grupą terapeutyczną to: senność (niezależna od pory doby, w której lek jest przyjmowany) i związany z nią wpływ na koncentrację, a także zwiększone łaknienie mogące prowadzić do przyrostu masy ciała. W sporadycznych przypadkach opisywano objawy nadwrażliwości na lek.
Leki antyhistaminowe nie wpływają na opóźnienie rozwoju umysłowego.
W przypadku senności mogą spowalniać rozwój sfery poznawczej.
Odpowiedź organizmu ludzkiego na działanie leku (nie tylko antyhistaminowego) jest bardzo indywidualna. Nie zawsze lek, który pomaga dziecku sąsiadki jest lekiem odpowiednim dla naszego dziecka. Dlatego w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych należy zmienić lek na preparat o innej budowie chemicznej.
Piśmiennictwo:
Górski P., Grzelewska-Rzymowska I., Kruszewski J. (red.): Leki przeciwhistaminowe. Zastosowanie w praktyce medycznej. Wydanie II. Opracowanie Ekspertów Polskiego Towarzystwa Alergologicznego. Wydawnictwo Seria 2005.Pawliczak R.: Nowoczesne leki przeciwhistaminowe – wskazania, mechanizm działania, skuteczność i bezpieczeństwo. Terapia. W gabinecie lekarza rodzinnego.2011; 9 z.2(262): 92–95.
Woroń J.: Bezpieczeństwo stosowania leków przeciwhistaminowych i antyleukotrienowych w farmakoterapii pediatrycznej. Terapia. W gabinecie lekarza rodzinnego. 2011; 9 z.2(262): 71–74.
Zawisza E.: „Dobre i złe” leki antyhistaminowe. Alergia. 2009; 3/40: 25–27.
