Jak długo po ostrej biegunce infekcyjnej stosować probiotyk?

Pytanie nadesłane do redakcji

Jak długo po ostrej biegunce infekcyjnej (np. rotawirusowej) stosować probiotyk?

Odpowiedziała

lek. med. Katarzyna Jamruszkiewicz
specjalista medycyny rodzinnej
Praktyka Grupowa Lekarzy Rodzinnych

W leczeniu ostrej biegunki infekcyjnej najważniejsze znaczenie ma nawadnianie doustne. Stosowanie probiotyku może być uzupełnieniem nawadniania. Należy wybrać preparat zawierający szczep o udowodnionym działaniu. Najlepiej przebadanymi probiotykami w zwalczaniu biegunki infekcyjnej są Lactobacillus GG oraz Saccharomyces boulardii. Preparat z probiotykiem powinno sie stosować jeszcze kilka dni po ustąpieniu objawów chorobowych.

Najlepszą metodą profilaktyki zakażeń rotawirusowych są szczepienia ochronne. Są one skuteczne i bezpieczne, podawane drogą doustną. Pełen cykl szczepień powinien rozpocząć się między 6. a 12. tygodniem życia dziecka i być zakończony przed 24. tygodniem życia w przypadku schematu 2-dawkowego (szczepionka Rotarix) lub przed 32. tygodniem w przypadku schematu 3-dawkowego (szczepionka RotaTeq).

Piśmiennictwo:

Charakterystyka produktów leczniczych Rotarix i RotaTeq.
Szajewska H.: Probiotyki - analiza danych opublikowanych w 2010 r. Standardy Medyczne Pediatria 2011; 1 (8): 73-77.

Zobacz także

Biegunka ostra »
Jak długo stosować probiotyki u dzieci? »
Szczepienie przeciwko rotawirusom »

02.12.2013

Wybrane treści dla Ciebie

Biegunka podróżnych Biegunka podróżnych jest jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych u turystów w tropiku i w krajach, w których panują złe warunki sanitarne. Przed egzotyczną wycieczką warto poznać zasady zapobiegania biegunce podróżnych, a także zwalczania jej objawów.
Biegunki wywołane przez szczepy z rodzaju Shigella (szigeloza, czerwonka bakteryjna) Najważniejszą cechą pałeczek Shigella jest bardzo duża zaraźliwość, zjadliwość i zdolność do inwazji tkankowej. Głównym rezerwuarem pałeczek Shigella są chorzy, którzy wydalają z kałem najwięcej drobnoustrojów w ostrej fazie czerwonki bakteryjnej. Z tego powodu najskuteczniejszym sposobem opanowania zakażeń jest izolowanie chorych.
Biegunka infekcyjna Biegunka infekcyjna jest chorobą spowodowaną przez czynnik zakaźny, która zwykle samoistnie, stopniowo ustępuje, nawet przed zasięgnięciem porady lekarza.
Zatrucie pokarmowe Większość przypadków zatrucia pokarmowego ustępuje w ciągu paru dni bez konieczności zgłaszania się do lekarza. Podstawowe znaczenie ma nawadnianie doustne. Jeżeli zatrucie przebiega ciężko, lekarz może zdecydować o leczeniu szpitalnym i nawadnianiu dożylnym. W niektórych rodzajach zakażeń bakteryjnych przewodu pokarmowego lekarz może wyjątkowo zlecić antybiotyki.
Zakażenia wywołane przez pałeczki Campylobacter (kampylobakterioza) Bakterie z rodzaju Campylobacter mogą wywoływać zakażenia umiejscowione w różnych narządach, jednak najczęściej wywołują ostre biegunki zwane kampylobateriozami. Pałeczki Campylobacter są jedną z najczęstszych przyczyn biegunek bakteryjnych w krajach uprzemysłowionych.
Zespół krótkiego jelita Zespół krótkiego jelita to stan po wycięciu lub wyłączeniu z pasażu pokarmu części lub całego jelita cienkiego, prowadzący do tak znacznego zmniejszenia wchłaniania, że odżywianie drogą przewodu pokarmowego nie pozwala na utrzymanie stanu zdrowia pacjenta. W leczeniu stosuje się przede wszystkim żywienie pozajelitowe w domu.
Biegunka wirusowa Na całym świecie ostre biegunki wywołane przez czynniki zakaźne, głównie wirusy i bakterie, rzadziej pierwotniaki, są po zakażeniach górnych dróg oddechowych najczęstszą chorobą ludzi w każdym wieku. Biegunki wirusowe występują ze zbliżoną częstością zarówno w krajach rozwijających się, jak i rozwiniętych, gdyż są znacznie bardziej zaraźliwe od biegunek bakteryjnych – do zakażenia wystarcza spożycie już 10–100 wirusów.
Biegunka przewlekła Biegunka przewlekła jest to stan chorobowy polegający na oddawaniu większej liczby stolców o luźnej lub wodnistej konsystencji, niekiedy z obecnością krwi lub śluzu, utrzymujący się powyżej 2 tygodni (wg innych autorów – powyżej 4 tyg.), doprowadzający często do niedożywienia.
Choroba Leśniowskiego i Crohna Choroba Leśniowskiego i Crohna jest zapaleniem, które może dotyczyć każdego odcinka przewodu pokarmowego od jamy ustnej aż do odbytu. Jest chorobą przewlekłą przebiegająca z zaostrzeniami i remisją. Objawy zależą od tego, który odcinek przewodu pokarmowego jest zajęty, może występować osłabienie, ból brzucha, biegunka, gorączka, niedokrwistość, zmniejszenie masy ciała. Leczenie obejmuje modyfikację trybu życia, dietę, leczenie farmakologiczne i chirurgiczne.
Objawy odwodnienia u dzieci i dorosłych Odwodnienie to stan, kiedy w organizmie znajduje się niedostateczna ilość wody. Łagodne odwodnienie wiąże się z występowaniem wzmożonego pragnienia i może szybko ustąpić, jeśli człowiek wypije odpowiednią ilość płynów. Odwodnieniu sprzyjają niektóre choroby (np. cukrzyca), a także zaawansowany wiek lub wiek dziecięcy. Ciężkie odwodnienie wymaga natychmiastowego leczenia szpitalnego

Inne pytania

Obfite miesiączki u nastolatki Moja 13-letnia córka ma problem z obfitymi miesiączkami. Czy powinnam się niepokoić? Jakie badania mogę wykonać, gdzie szukać pomocy?
Postępowanie przy mokrym kaszlu u niemowląt Mój półroczny synek od około 4 miesięcy ma mokry odrywający się kaszel (wygląda to tak, że kaszel utrzymuje się około 3 tygodni, potem jest tydzień przerwy i wszystko zaczyna się na nowo).
Wargi sromowe w okresie dojrzewania Mam 15 lat, od mniej więcej dwóch lat zaczęłam zauważać, że wargi sromowe mniejsze są większe od warg sromowych większych i wystają poza nie. Czy to normalne?
Kiedy dziecko powinno samodzielnie chodzić? Czy powinnam się martwić tym, że córka sama nie siada i nie chce stawać w łóżeczku i chodzić? Czy powinnam się zgłosić do neurologa?
Cukrzyca - czy nawet małe dziecko może zachorować? Czy 2,5-letnie dziecko może zachorować na cukrzycę i jakie czeka go leczenie?