medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Jaka jest różnica pomiędzy ambulatoryjną opieką psychiatryczną a okresową kontrolą psychologiczną?
Mam 26 lat i miałem wczoraj sytuację, w której zostałem zaatakowany na stacji benzynowej - zsikałem się w spodnie. Dlaczego? Zawsze w sytuacjach, kiedy ktoś chce się bić, mój organizm reaguje popuszczaniem moczu. Często kończy się tylko na słowach i już wtedy czuję, że to nadchodzi, ale jeszcze umiem powstrzymać, natomiast, gdy sytuacja już staje się bardziej niebezpieczna, nie wytrzymuję. Zupełnie nie kontroluję tego.
Nie potrafię obudzić się na budzik. Śpię ok. 11 h, wstając ok. 13, a kładąc się między 24 a 2. Proszę o pomoc i wskazówki, czym może być to spowodowane i gdzie mogłabym z tym ewentualnie pójść.
Możliwe są (refundowane przez NFZ) wizyty domowe lekarza psychiatry i ewentualnie psychologa czy terapeuty środowiskowego.
Jestem mamą 5-miesięcznej dziewczynki. Córkę karmię piersią. Od 2 miesięcy cierpię na bezsenność. Zaczęło się od trudności z zasypianiem po nocnym karmieniu. Wkrótce potem nie potrafiłam zasnąć przez większość nocy. Zdarzało się, że spałam 1-3 godziny. Jakie choroby somatyczne objawiają się bezsennością? Czy może niedobór jakiegoś pierwiastka?
Mam 20 lat. Jestem młodą energiczną kobietą. Studiuję 2 kierunki, często spędzam czas ze znajomymi i w sumie nie mam większych problemów zdrowotnych niż przeziębienie od czasu do czasu. Jednak dzieje się coś dziwnego, od 2-3 lat zaczęłam mieć makabryczne sny, teraz są nieco rzadsze, ale mimo wszystko występują. Gdy budzę się w nocy, mam nieodpartą chęć wyskoczenia przez okno, uduszenia się, to jest natłok strasznych myśli, które dochodziły do takiego etapu, że stałam już raz na parapecie 11 piętra. Wyciągnęłam klamki z okien, zawsze na noc przynoszę do pokoju termos z ciepłym napojem, żeby trochę się ocucić, ale to nie ustępuje. Co robić? W czym problem? Nie jestem nieszczęśliwa, wręcz przeciwnie.
Moja teściowa była chora na schizofrenię - czy to możliwe, aby jej 15-letni prawnuk również zachorował?
Mam diagnozę ChAD (choruję od około 4 lat). Natomiast od dziecka cierpiałam na takie objawy, jak omamy wzrokowe, głosy i urojenia różnych treści. Czy jest możliwe, że od dziecka cierpię na schizofrenię, a po tylu latach przybrała ona taki przebieg, że przypomina ChAD?
Gdzie się zgłosić i jak postępować, gdy chory na schizofrenię paranoidalną nie chce już chodzić na wizyty u psychiatry, bo uważa, że jest już zdrowy?
Mam 26 lat i jestem zrozpaczona, gdyż od 10 lat leczę się na nerwicę lękową, przez spory okres nie było potrzeby brania leków, radziłam sobie. Jednak teraz stres związany z ciążą przywrócił mi moje dotychczasowe problemy lękowe. Czy naprawdę nie ma leków nowoczesnych, które można zażywać w trakcie w ciąży?
Mój chłopak choruje na schizofrenię paranoidalną, od prawie dwóch lat jest leczony (w tym niecały rok w szpitalu). Ma 22 lata. Ostatnio przestał brać leki i moim zdaniem choroba wróciła ze wzmożoną siłą. Widzę, jak inaczej rozumie, pojmuje, odbiera rzeczywistość, żadne argumenty do niego nie przemawiają. Oskarża mnie o straszne rzeczy, zupełnie bezpodstawnie, wyzywa, mówi takie słowa, które ranią dogłębnie i są nieprawdziwe. Bywają momenty, że odezwie się do mnie „kochanie”, a dosłownie za chwilę „suko”. Raz przytuli, a raz zaśmieje się w twarz. Nie zdradzam Go i nie oszukuję. Gdyby nie był chory i mówił takie rzeczy, już dawno bym odeszła, ale wiem, że to przez chorobę i to nie jego wina i bardzo chcę mu pomóc. Mamy też problem z narkotykami (marihuana i amfetamina),wprawdzie już nie chcemy brać i myślę, że nam się uda, udaje się jak na razie - nienawidzę tego i nie chcę wracać do tego NIGDY. Mój największy problem w tej chwili jest taki, że zaczęłam się Go bać. Pojawiła się przemoc, schowałam ostre narzędzia w domu z obawy o moje albo jego bezpieczeństwo. Grozi mi ostatnio, że się zabije, nawet się zdarzyło, że powiedział, że mnie zabije. Bardzo się boję i nie wiem co mam robić. Jak mam z nim rozmawiać? Ostatnio każda rozmowa, co bym nie powiedziała, kończy się tym, że mówi że robię mu na złość, denerwuję Go specjalnie, szydzę z niego. Bardzo Go kocham i chcę dla niego jak najlepiej. Proszę o jakieś wskazówki, rady.
Trzynaście lat temu zażywałam lek o nazwie Lariam. Od tego czasu mam częste załamania nerwowe i przyjmuję antydepresanty, cierpię także na depresję i bezsenność. Znalazłam organizację, pomagającą osobom, które stosowały Lariam oraz koresponduję z grupami wsparcia na FB i ludźmi z całego świata, którzy mają podobne problemy. Czy psychoterapia w moim przypadku będzie skuteczna?
Czy osoba chora na urojeniowe zaburzenia organiczne, niechodząca samodzielnie, potrzebująca całodobowej opieki musi czekać na DPS dla chorych psychicznie, czy może być także umieszczona w innym ośrodku?
Od dzieciństwa doświadczam omdleń związanych ze stresem bądź długim staniem w jednej pozycji. Teraz wiem, że omdlenia wywołuje lęk przed samym omdleniem. Siadam, gdy wyczuwam, że robi mi się słabo, niemniej jednak nie czuję się dobrze z tą przypadłością (szczególnie w przypadku wystąpień publicznych). Chciałabym umieć z nią walczyć. Stąd moje pytanie - do jakiego specjalisty powinnam się zgłosić?
Chciałbym przeprowadzić u syna test na zawartość narkotyków w organizmie. Gdzie mógłbym to zrobić?
Wyjątkowe sytuacje. Towarzyszenie osobie chorej na COVID-19
Wyjątkowe sytuacje. Kiedy chorujesz na COVID-19
