×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

W jaki sposób można zdiagnozować paranoiczne zaburzenia osobowości?

Pytanie nadesłane do redakcji

Podejrzewam u córki (32 lata) paranoiczne zaburzenia osobowości. Gdzie zwrócić się o pomoc, poradę?

Odpowiedział

lek. med. Paweł Brudkiewicz
Specjalista psychiatra, psychoterapeuta
Centrum Dobrej Terapii

Optymalnym sposobem rozpoznawania jakichkolwiek zaburzeń osobowości (w tym osobowości paranoicznej) jest połączenie całościowego badania psychiatrycznego i psychologicznego. W takich przypadkach psychiatra dokładnie bada pacjenta, z uwzględnieniem rozpoznań różnicowych (na przykład zaburzenia depresyjne, lękowe, obsesyjno-kompulsyjne i inne) i w zależności od potrzeb kieruje pacjenta na dalsze badania, które najczęściej prowadzi psycholog kliniczny. Ten drugi sposób oceny polega na zebraniu wywiadu psychologicznego oraz zwykle na przeprowadzeniu odpowiednich testów psychologicznych, w tym dotyczących właśnie osobowości. Jego celem jest z jednej strony obiektywizacja oceny psychiatrycznej, a z drugiej - poszerzenie rozpoznania, ze szczegółową oceną na przykład poszczególnych aspektów osobowości pacjenta, jego sposobów radzenia sobie z problemami, jego mocnych i słabych stron.

Zarówno badanie psychiatryczne, jak i psychologiczne wymaga zgody pacjenta (z nielicznymi wyjątkami uwzględnionymi w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego). Na pewnych etapach osoba badająca może sugerować konieczność zebrania informacji od bliskich badanego, ale i tutaj potrzebna jest jego zgoda. Wiele osób cierpiących na zaburzenia osobowości nie widzi potrzeby poddania się takim badaniom i ewentualnej terapii. Czasami odczuwają taką potrzebę związaną z poczuciem cierpienia w obliczu problemów życiowych, jednak mają różne obawy związane z pomysłem zgłoszenia się do psychiatry i/lub psychologa. Problem ten w szczególności dotyczy osób o paranoicznej konstrukcji osobowości, które zwykle są nadmiernie podejrzliwe i mają raczej skłonność do dostrzegania problemów u innych, a nie u siebie (nawet jeśli realnie te problemy jednak dotyczą ich samych).

W przypadku takich osób należy zachować szczególną delikatność podczas prób zachęcania do badania psychiatrycznego/psychologicznego. Warto wykazać odpowiedni poziom empatii i zainteresowania i najpierw raczej skoncentrować się na próbach poznania problemów, jakich doświadcza dana osoba z życzliwym zaciekawieniem, a ewentualnie później próbować rozmawiać na temat potencjalnych sposobów rozwiązania tych problemów, przedstawiając omawiane badania jako drogę ku takim rozwiązaniom.

Możliwa jest też wstępna konsultacja z psychiatrą i/lub psychologiem klinicznym, żeby wspólnie się zastanowić, jakie byłyby optymalne sposoby przekonania kogoś do badania.

21.08.2014
Zobacz także
  • Osobowość paranoiczna
  • Zaburzenia osobowości
Wybrane treści dla Ciebie
  • Choroba Huntingtona
Inne pytania
  • Jak wyleczyć się z bulimii?
  • Melatonina – działania niepożądane
  • Czy przy nerwicy lękowej mogą występować stany podgorączkowe?
  • Emocje a ciało migdałowate
  • Leczenie natręctw
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta