Badania czynnościowe układu oddechowego
Badania czynnościowe układu oddechowego to grupa nieinwazyjnych procedur diagnostycznych dostarczających informacji o stanie funkcjonalnym układu oddechowego, przede wszystkim oskrzeli i płuc.
Szanowni Państwo,
Medycyna Praktyczna wykorzystuje w swoich serwisach pliki cookies i inne pokrewne technologie. Używamy cookies w celu dostosowania naszych serwisów do Państwa potrzeb oraz do celów analitycznych i marketingowych. Korzystamy z cookies własnych oraz innych podmiotów – naszych partnerów biznesowych.
Ustawienia dotyczące cookies mogą Państwo zmienić samodzielnie, modyfikując ustawienia przeglądarki internetowej. Informacje dotyczące zmiany ustawień oraz szczegóły dotyczące wykorzystania wspomnianych technologii zawarte są w naszej Polityce Prywatności.
Korzystając z naszych serwisów bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie plików cookies i podobnych technologii, opisanych w Polityce Prywatności.
Państwa zgoda jest dobrowolna, jednak jej brak może wpłynąć na komfort korzystania z naszych serwisów. Udzieloną zgodę mogą Państwo wycofać w każdej chwili, co jednak pozostanie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania dokonanego wcześniej na podstawie tej zgody.
Klikając przycisk Potwierdzam, wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie wyżej wymienionych technologii oraz potwierdzacie, że ustawienia przeglądarki są zgodne z Państwa preferencjami.
Badania czynnościowe układu oddechowego to grupa nieinwazyjnych procedur diagnostycznych dostarczających informacji o stanie funkcjonalnym układu oddechowego, przede wszystkim oskrzeli i płuc.
Badanie płynu opłucnowego jest wskazane wtedy, gdy objawy sugerują jego nadmierną obecność między blaszkami opłucnej. Sytuację taką podejrzewa lekarz po zbadaniu pacjenta i czasem także po wykonaniu badań dodatkowych, takich jak RTG klatki piersiowej, USG opłucnej oraz TK klatki piersiowej.
Pletyzmografia (określana też jako bodypletyzmografia) to badanie czynności płuc, które pozwala na ocenę całkowitej ilości powietrza zawartej w płucach (total lung capacity – TLC).
Badanie zdolności dyfuzji gazów w płucach służy do oceny funkcji bariery pęcherzykowo-włośniczkowej, która oddziela powietrze znajdujące się w pęcherzykach płucnych od krwi w kapilarach płucnych.
Bronchoskopia pozwala na wzrokową ocenę wyglądu błony śluzowej tchawicy i oskrzeli oraz strun głosowych.
Zaburzenia oddychania podczas snu to jedna z chorób, które mogą towarzyszyć POChP. Najczęstsza z nich to obturacyjny bezdech senny. Do jego rozpoznania konieczne jest badanie snu - polisomnografia lub poligrafia.
Drenaż opłucnej polega na wprowadzeniu przez przestrzeń międzyżebrową do opłucnej drenu, czyli plastikowej rurki o średnicy około 0,5–1 cm.
Szczytowy przepływ wydechowy, określany najczęściej skrótem PEF (peak expiratory flow), to maksymalna prędkość przepływu powietrza, jaką można uzyskać podczas wydechu.
Są to jedne z najczęściej wykonywanych prób prowokacyjnych. Histamina i metacholina powodują skurcz oskrzeli zarówno u zdrowych osób, jak i u chorych na astmę, ale u chorych na astmę oskrzela kurczą się szybciej i mocniej.
Badanie jest wykorzystywane w celu potwierdzenia albo wykluczenia nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy (aspirynę).
Jest to zabieg mający na celu pobranie płynu z jamy opłucnej.
Spirometria jest najważniejszym z badań czynnościowych układu oddechowego, czyli badań, które pozwalają na obiektywną ocenę czynności płuc.
Badania nadmiaru zasad nigdy się nie wykonuje samodzielnie, wchodzi w skład panelu badań gazometrycznych obok pomiaru pH, ciśnienia parcjalnego tlenu i dwutlenku węgla, stężenia anionów wodorowęglanowych czy wysycenia hemoglobiny tlenem.
Scyntygrafia wentylacyjna należy do badań obrazowych pozwalających ocenić czynność płuc. Wskazania do badania to przede wszystkim: podejrzenie zatorowości płucnej – badanie uzupełniające, choroby z towarzyszącym włóknieniem płuc, nowotwory płuc, przewlekła obturacyjna choroba płuc.
Jest to zabieg mający na celu pobranie do badania drobnych fragmentów opłucnej ściennej.
Dla chorych na astmę charakterystyczna jest odwracalność obturacji, czyli ustępowanie skurczu oskrzeli samoistnie lub pod wpływem leczenia. Do oceny tego zjawiska w badaniach czynnościowych używana jest próba odwracalności obturacji, potocznie zwana próbą rozkurczową.
Tracheostomia to otwór w tchawicy powstały jako skutek zabiegu tracheotomii. Przez tracheostomię wprowadza się do tchawicy rurkę trachoestomijną, która zapewnia swobodne oddychanie z pominięciem górnych dróg oddechowych.