Co to są eozynofilie płucne i jakie są ich przyczyny?
Eozynofilie płucne należą do chorób płuc, w których komórki - eozynofile gromadzą się w pęcherzykach płucnych oraz tzw. tkance śródmiąższowej płuc. W większości przypadków nadmierna liczba eozynofilów występuje także we krwi. Nagromadzone komórki tworzą tzw. eozynofilowy naciek zapalny obejmujący w różnym zakresie płuca, oskrzela i naczynia krwionośne.
Ryc. 1. Pęcherzyk płucny
Istnieje wiele rożnych rodzajów eozynofilii płucnych. Część z nich jest spowodowana przez znane czynniki, np. nowotwory, pasożyty, choroby zakaźne lub leki. W części nie da się znaleźć czynnika sprawczego.
Jak często występują eozynofilie płucne?
Eozynofilie płucne występują rzadko, ok. 2-10 na 1 mln rocznie.
Jak się objawiają eozynofilie płucne?
Objawy mogą być bardzo różne. Wyróżnia się objawy ogólne, takie jak osłabienie, gorączka, poty, brak apetytu oraz objawy związane z zajętym narządem. W przypadku obecności nacieków zapalnych w płucach objawami są kaszel, duszność o różnym stopniu nasilenia, odpluwanie wydzieliny, a także krwioplucie. Objawy nie muszą występować razem.
Co robić w przypadku wystąpienia objawów eozynofilii płucnych?
W przypadku wystąpienia niepokojących objawów należy zgłosić się do lekarza POZ. Objawy eozynofilii płucnych są niecharakterystyczne i mogą występować w wielu innych chorobach.
W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie eozynofilii płucnych?
Najpierw lekarz zbiera dokładny wywiad dotyczący przebiegu dolegliwości, chorób towarzyszących i zażywanych leków. Następnie bada pacjenta. W dalszej kolejności lekarz zleca badania dodatkowe, zwykle badania laboratoryjne krwi (m.in. morfologia krwi obwodowej), a także badania obrazowe, np. RTG płuc. Z uwagi na to, że eozynofilie płucne często są związane z innymi chorobami, lekarz może zlecić także wiele innych badań dodatkowych w zależności od podejrzewanej przyczyny.
W niektórych przypadkach konieczne są badania specjalistyczne, takie jak tomografia komputerowa płuc, bronchofiberoskopia z oceną popłuczyn oskrzelowych i inne, często połączone z hospitalizacją.
Jakie są metody leczenia eozynofilii płucnych?
Leczenie zależy od typu eozynofilii płucnych. Obok leków zmniejszających objawy takie jak gorączka, duszność, kaszel, leczy się przyczynę eozynofilii. Oznacza to stosowanie leków przeciwpasożytniczych w przypadku zarażenia pasożytami, odstawienie stosowanych leków w przypadku podejrzenia niepożądanych reakcji polekowych.
W ostrych i przewlekłych eozynofilowych zapaleniach płuc, w których nie udaje się znaleźć przyczyny, stosuje się glikokortykosteroidy, czasem także inne leki immunosupresyjne. Jeżeli eozynofilie płucne są jednym z elementów zespołu chorób nowotworowych prowadzi się odpowiednie leczenie onkologiczne.
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie eozynofilii płucnych?
W wielu przypadkach eozynofilii płucnych jest możliwe wyleczenie. Dotyczy to zwłaszcza eozynofilii, które są konsekwencją innych chorób, np. zarażenia pasożytami.
Co trzeba robić po zakończeniu leczenia eozynofilii płucnych?
Konieczna jest okresowa kontrola lekarska i regularne wykonywanie badań dodatkowych zaleconych przez lekarza.
Co robić, aby uniknąć zachorowania na eozynofilie płucne?
Jedynie w przypadku eozynofilii będącej wynikiem zarażenia pasożytami można mówić o zapobieganiu. Profilaktyką jest wówczas profilaktyka zachorowania na choroby pasożytnicze, czyli przestrzeganie higieny osobistej, przede wszystkim rąk oraz higieny przygotowywania posiłków.
