medycyna praktyczna dla lekarzy
Przedłużający się stan zagrożenia spowodował u wielu medyków wypalenie zawodowe, niechęć i rezygnację, a nawet PTSD. Czy obecnie, po wypracowaniu sposobów radzenia sobie z tą sytuacją, jest lepiej? Odpowiada dr Katarzyna Cyranka.
Problemem pacjentów z dysmorfofobią jest permanentne niezadowolenie ze swojego wyglądu. Kłopot w tym, że nawet jeśli pacjenci ci poddadzą się zabiegom z zakresu chirurgii plastycznej, dermatologii czy medycyny estetycznej, nigdy nie akceptują efektów zabiegów i wciąż będą poszukiwać lepszych rozwiązań – podkreśla prof. Irena Walecka.
Ścianę obserwuję dosyć regularnie, zwłaszcza że ze względu na okoliczności związane z rozprzestrzenianiem się wiadomego wirusa, częściej przebywam w domu. Z natłoku informacji docierających do mnie za pośrednictwem różnych mediów wyłuskuję te, które wydają mi się w jakiś tajemniczy sposób korespondować z moją sytuacją.
Wzmożone poczucie napięcia, zagrożenia, przeciążenia psychicznego i fizycznego. To tylko niektóre z nich. Wpływają one nie tylko na sferę zawodową, ale też prywatną – mówi dr Katarzyna Cyranka.
Wymienia je prof. Małgorzata Janas-Kozik, pełnomocnik MZ ds. reformy psychiatrii dzieci i młodzieży.
Roksana Węgiel miała 13 lat, gdy wygrała Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci. Utworem „Anyone I Want To Be” podbiła serca Europejczyków. Co oznacza dla tak młodej osoby wielka muzyczna kariera? Jak szesnastolatka radzi sobie psychicznie w czasie pandemii? Te i inne pytania ważne dla zdrowia psychicznego, Roksanie i jej mamie Edycie, zadała Anna Morawska-Borowiec.
Co będziemy robić „po”, jak będzie wyglądał świat „po”? Zupełnie jakbyśmy uważali, że znajdujemy się obecnie w jakimś rodzaju „nie-czasu”, w przerwie między jedną normalnością a drugą.
O działaniach podjętych w ramach reformy i o zmianach w zakresie psychiatrii dziecięcej mówi prof. Małgorzata Janas-Kozik, pełnomocnik MZ ds. reformy psychiatrii dzieci i młodzieży.
Osoby w kryzysie psychicznym mogą liczyć na różnorakie wsparcie. Otrzymują je także w sądach opiekuńczych. O ich działalności opowiada Dorota Hildebrand-Mrowiec, sędzia Sądu Rejonowego w Zamościu, Prezes Stowarzyszenia Sędziów Rodzinnych w Polsce.
Aż 30% lekarzy rodzinnych, którzy źle oceniali jakość swojego snu nie podejmowało żadnego działania, by z tym się uporać, a mniej niż 1% szukało pomocy specjalisty. Lekarze próbują sobie pomóc sami i nie zawsze robią to mądrze – mówi prof. Adam Wichniak z III Kliniki Psychiatrycznej i Ośrodka Medycyny Snu Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
