medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Adaptacyjne zaburzenia zachowania to nerwicowe zaburzenie zachowania i osobowości będące następstwem braku zgody i buntem wobec stresu (choroby).
Badanie stanu psychicznego obejmuje: obserwację pacjenta, wywiad od pacjenta, wywiad od osób z jego otoczenia oraz wyniki badań pomocniczych. Wymagają oceny: 1) zagrożenie samobójstwem oraz zachowaniami agresywnymi względem siebie i otoczenia 2) objawy i zespoły objawów psychopatologicznych 3) związek zaburzeń psychicznych ze stanem somatycznym, z działaniami niepożądanymi leków, zatruciami i objawami abstynencyjnymi.
Zadbaj o bezpieczeństwo własne i innych osób. W razie konieczności wezwij policję lub inne służby porządkowe (np. ochronę szpitala) – przed rozstrzygnięciem, czy zachowania agresywne są spowodowane zaburzeniami psychicznymi. Niebezpieczne zachowania mogą być działaniem celowym i mieć charakter przestępczy; przyczyną może też być zatrucie substancją psychoaktywną.
Otępienie oznacza nabyty deficyt czynności poznawczych w zakresie złożonej uwagi, funkcji wykonawczych, uczenia się i pamięci, języka, praksji wzrokowo-przestrzennej i związanej z postrzeganiem lub rozumieniem norm społecznych.
Dominującym objawem majaczenia są zakłócenia świadomości, które wyrażają się zmniejszoną orientacją w otoczeniu, oraz zakłócenia koncentracji, utrzymywania i podzielności uwagi. Pacjent jest bezradny, a w nasilonych przypadkach – zdezorientowany.
Majaczenie jest zespołem zaburzeń świadomości spowodowanym trwałym lub okresowym zaburzeniem funkcjonowania OUN (ośrodkowy układ nerwowy).
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
