Podobnie jak w przypadku innych uzależnień, osoby uzależnione od telefonu komórkowego/smartfona bardzo długo nie zauważają tego problemu. Wśród nich można spotkać osoby cierpiące na „zespół wyłączonego telefonu”, uzależnione od SMS-ów, gier czy aplikacji, a nawet od nowych modeli urządzenia.
W leczeniu osób z zaburzeniami używania komputera bądź Internetu nasuwa się dzisiaj pytanie, czy można wymagać „internetowej abstynencji”, gdy nauka lub praca wymagają korzystania z nich „na co dzień”.
Oprócz osób korzystających problemowo lub uzależnionych od Internetu istnieje bardzo duża grupa używających go w sposób szkodliwy dla zdrowia również w sensie fizycznym. Zdarzają się przypadki niedożywienia i napady drgawkowe, amputacje kończyn, a nawet zgony z powodu zakrzepicy żył w kończynach dolnych jako powikłania wielogodzinnego siedzenia przy komputerze.
Pierwszym krajem na świecie, w którym uznano uzależnienie od Internetu za kliniczną jednostkę chorobową, są Chiny. Już w 2010 r. chińskie ministerstwo zdrowia ogłosiło, że uzależnienie od Internetu jest chorobą porównywalną z patologicznym hazardem, która zagraża szczególnie młodzieży przed 15. rż.
Grupy osób opisywanych jako współuzależnione nie należy traktować jako homogenicznej ze względów osobowościowych, swoistych potrzeb i motywacji do pomagania, znajomości problematyki uzależnień, świadomości występujących problemów czy stopnia bliskości. Łączy je głównie fakt, że bliska osoba pije, bierze lub demonstruje jakieś kompulsywne zachowania, a liczne próby zmiany tej sytuacji okazały się nieudane.
Gabinety lekarskie, zwłaszcza lekarzy rodzinnych, odwiedzają często osoby, których zły stan somatyczny i emocjonalny jest ściśle powiązany z ich sytuacją rodzinną. Najczęściej ważną rolę w wystąpieniu problemów zdrowotnych odgrywa w tych rodzinach alkohol, ale zdarzają się również inne substancje psychoaktywne czy np. hazard.
W związku z ryzykiem, jakie niesie ze sobą przeoczenie problemu alkoholowego u pacjenta, należy, zwłaszcza w praktyce lekarza POZ, stosować narzędzia przesiewowe umożliwiające wstępne „wyłapanie” tych chorych, u których konieczne będzie baczniejsze przyjrzenie się czy konsumpcja alkoholu w ich przypadku przekracza bezpieczne normy.
Biorąc pod uwagę fakt, że alkohol jest najczęściej przyjmowaną substancją psychoaktywną zarówno w Europie, jak i w USA, należy uważniej przyjrzeć się osobom starszym – populacji, która nagminnie jest pomijana w rozważaniach na temat „problemu alkoholowego”. Najczęstszą granicą wiekową stosowaną dla określenia grupy senioralnej jest 65. rok życia i niniejszy artykuł dotyczy właśnie pacjentów „65+”.
„Dopalacze” to potoczne określenie na grupę nowych substancji psychoaktywnych. Za substancję psychoaktywną uznaje się taką, która modyfikuje funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego. Działanie to może być pobudzające, hamujące lub halucynogenne. Należy podkreślić, że powszechnie stosowany termin „narkotyk” nie jest tożsamy z „substancją psychoaktywną”.
Omówienie zaleceń ułatwiających leczenie osób uzależnionych od nikotyny.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.