medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Istotą zaburzenia jest występowanie deficytu uwagi, zwiększenia ruchliwości i impulsywności. Ta triada objawów pozwala na ustalenie rozpoznania i rozpoczęcie procesu terapeutycznego.
Leki psychostymulujące (w tym metylofenidat) są podstawową opcją terapii farmakologicznej u osób z ADHD. Niektórzy badacze zwracają jednak uwagę, że stosowanie metylofenidatu może zwiększać ryzyko występowania epizodów psychotycznych – głównie wśród osób młodych, u których takie epizody pojawiły się w przeszłości.
Podejmując decyzję o rozpoczęciu stosowania metylofenidatu u dzieci i młodzieży z rozpoznaniem ADHD, należy brać pod uwagę możliwość wystąpienia powikłań ze strony układu krążenia, takich jak zaburzenia rytmu serca lub zawał mięśnia sercowego.
Zapoznaj się z wynikami przeglądu.
Autorzy badania zastosowali wobec tej grupy behawioralne metody leczenia.
Wykazano niewielką, lecz istotną statystycznie, skuteczność diety bez sztucznych barwników oraz suplementacji FFA w terapii dzieci lub młodzieży z ADHD nawet w badaniach z prawdopodobnie ślepą próbą, co zawsze jest problemem w przypadku badań dietetycznych, choć znaczenie kliniczne tej skuteczności wciąż nie jest ustalone.
ADHD jest często spotykanym problemem u dzieci i młodzieży. Nierzadko współwystępują z nim inne zaburzenia psychiczne, a najczęściej – nawet u 60% – stwierdza się również zaburzenie opozycyjno-buntownicze. Wykazano, że metylofenidat – należący do grupy leków psychostymulujących – jest skuteczny w leczeniu tej grupy pacjentów. Czy atomoksetyna także jest efektywna?
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
