medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
W jaki sposób się to odbywa?
Depresja u nastolatków zakażonych HIV jest obarczona dodatkowymi obciążeniami takimi jak gorsza adherencja do leczenia antyretrowirusowego.
Co robić, gdy dziecko przestaje reagować, jest obojętne i pogrążone w smutku? Co mówić, a od jakich słów stronić, żeby go nie zranić? Czy to już depresja?
Przychodzi nieproszona. Niechciany gość, który wchodzi do głowy przez lekko uchylone smutkiem drzwi. Zadomawia się w środku powoli i po cichu. Depresja. Czasami ma twarz dojrzałą, mądrą od życiowych doświadczeń, czasami ma twarz dziecka – czystą, niewinną, u progu dorosłości. Nie ma wieku.
Jestem terapeutką i bardzo często rodzice nastolatków pytają mnie: „Czy objawy mojego dziecka są prawdziwe? Czy to nie jest tylko okres buntu dojrzewania?”. Wielu rodziców zastanawia się, jak rozróżnić objawy depresji od przejściowego smutku, złości, czy też lenistwa – pisze Aleksandra Brzezińska, psychoterapeutka, pedagog specjalny.
To był ostatni dzwonek. Wielu uczniów go nie usłyszało podczas ostatniego dnia szkoły, bo już jakiś czas temu przestali do niej chodzić. Nasi podopieczni nie mieli siły wstać z łóżka. Nie wychodzili z pokojów, bo bali się ludzi. Nie włączali kamerki podczas lekcji online, bo widok samego siebie powodował płacz związany z niską samooceną. W takim stanie psychicznym są młode osoby, które razem z rodzicami – na szczęście – zgłosiły się po pomoc do Fundacji „Twarze depresji”.
Niektóre dzieci temperamentalnie cechują się bardziej lękliwym usposobieniem i jeśli nie powoduje to ich cierpienia i nie utrudnia w znaczący sposób funkcjonowania, nie wymagają leczenia. Szczególnym wyzwaniem jest ocena pod kątem zaburzeń lękowych niemowląt i dzieci młodszych. Kontakt werbalny w tych początkowych latach życia jest ograniczony, więc podstawą lekarskiej oceny w tym przypadku są w dużej mierze przekazy niewerbalne.
Dzieci z tym rozpoznaniem doświadczają ciągłego napięcia, które w tej populacji często manifestuje objawami somatycznymi, np. zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi czy bólami głowy lub symptomatologia sugeruje zgoła inne rozpoznanie psychiatryczne. Dlatego ustalenie trafnego rozpoznania często stanowi wyzwanie dla klinicystów.
Podsumowanie opisanego przypadku – które objawy należą do normy rozwojowej, a które do objawów depresyjnych?
Część 3. Postępowanie – psychoterapia i farmakoterapia
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
