medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Wszystkie zachowania, które wiążą się z autoagresją, należy diagnozować – mówi prof. Agnieszka Gmitrowicz.
Odpowiada prof. Agnieszka Gmitrowicz.
Autorzy niniejszego badania podjęli próbę oceny skuteczności wczesnych interwencji skierowanych do rodziców dzieci i młodzieży zagrożonych rozwinięciem się dyssocjalnego zaburzenia osobowości.
Podstawową formą pomocy są oddziaływania psychospołeczne realizowane w ramach ośrodków i świetlic socjoterapeutycznych. Czasami konieczne jest skierowanie dziecka do zamkniętego ośrodka. Kiedy się tak dzieje? Kto o tym decyduje? Wyjaśnia lek. Magdalena Miernik-Jaeschke.
Reakcja na zachowania mieszczące się w pojęciu niedostosowania społecznego powinna zależeć od nasilenia, czasu trwania i potencjalnych skutków obserwowanych czynności podejmowanych przez młodego człowieka. Czy wystarczy pouczyć rodziców, czy też trzeba skontaktować się z odpowiednimi organami? Odpowiada lek. Magdalena Miernik-Jaeschke.
Mowa o nim wówczas, gdy u dziecka obserwuje się wyraźne i długotrwałe trudności w przestrzeganiu zasad życia społecznego i w realizacji zadań społecznych. Na ten stan wpływają zarówno czynniki charakterologiczne, jak i środowiskowe. O niedostosowaniu społecznym mówi lek. Magdalena Miernik-Jaeschke.
Jeśli u młodego człowieka lekarz odkryje ślady świadczące o dokonywaniu samookaleczeń, powinien je ocenić. Konieczny jest wywiad dotyczący przyczyn tych zachowań, a także rozmowa z rodzicami pacjenta na temat pomocy psychologicznej.
Lek. Magdalena Miernik-Jaeschke omawia te działania.
Moda, przynależność do grupy, odreagowanie stresu czy zaburzenia psychiczne? By móc podjąć odpowiednie działania wobec nastolatka dokonującego samookaleczeń, trzeba najpierw poznać przyczyny tych zachowań.
Autoagresja, autodestrukcja, samookaleczanie – czym się różnią? Które z tych zachowań nastolatki podejmują najczęściej? Jakiego odsetka młodzieży szkolnej dotyczy to zjawisko? Odpowiada lek. Magdalena Miernik-Jaeschke.
Myśli i zachowania samouszkadzające u młodzieży są problemem, który należy rozpatrywać nie tylko jako objawy zaburzeń psychicznych, ale również jako zjawiska osadzone w kontekście uwarunkowań indywidualnych i środowiskowych. Ponadto samouszkodzenia to jedne z najsilniejszych predyktorów samobójstwa dokonanego.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
