Wśród wielu czynników prowadzących do tego stanu należy wymienić: choroby naczyniowe, proces inwolucji, urazy, choroby zapalne, uszkodzenie toksyczne (np. z powodu alkoholu) oraz choroby zwyrodnieniowe (np. choroba Huntingtona). Stopień zaniku mózgu zależy od wieku chorego, predyspozycji osobniczych, rodzaju czynnika patogennego i czasu jego działania na organizm.
Wystąpienie cech zespołu długiego QT u pacjentki oddziału psychiatrycznego należy przede wszystkim wiązać z przyjmowaniem leków psychotropowych. Problem nabytych, a zwłaszcza polekowych zespołów długiego QT, narasta od połowy ubiegłego wieku. Zidentyfikowano już kilkaset rozmaitych leków, które wydłużają czas trwania repolaryzacji komór, hamując wypływ jonów potasu w tej fazie potencjału czynnościowego.
Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą zapalno-demielinizacyjną chorobą ośrodkowego układu nerwowego, której objawy kliniczne zależą od lokalizacji zmian. U 6% pacjentów występują zaburzenia psychiczne.
Krwotoki podpajęczynówkowe (subarachnoid haemorrhage – SAH) występują w populacji z częstotliwością około sześciu przypadków na 100 000. W 85% przyczyną SAH jest pękniecie tętniaka workowatego, a w 10% – tak zwane krwawienie okołośródmózgowiowe – łagodna postać SAH.
Wśród objawów klinicznych krwiaków przymózgowych wymienia się przemijającą i krótkotrwałą utratę przytomności, obserwowaną u 75% pacjentów. Po upływie pewnego czasu chory ponownie traci przytomność, występuje u niego niedowład połowiczy i poszerzenie źrenicy.
Krwotoki śródmózgowe mogą powstać w różnych częściach mózgu: w półkulach mózgu, jądrach podstawy, móżdżku i pniu mózgu.
Diagnoza neuropsychologiczna umożliwia dokładną ocenę funkcjonowania poznawczego badanych osób. Stosuje się ją przede wszystkim u pacjentów, którzy mogą przejawiać deficyty lub zaburzenia sprawności poznawczej – wynikające z zakłóceń pracy mózgu związanych z różnymi chorobami neurologicznymi.
Testy projekcyjne opierają się o zjawisko przenoszenia przez osobę badaną na materiał zewnętrzny (obrazkowy, słowny, sytuacyjny) własnych stanów emocjonalnych, potrzeb, lęków, dążeń, motywów i innych przeżyć. Odwołują się do treści leżących poza świadomością jednostki.
Jedynym sposobem ilościowego oszacowania inteligencji jest pomiar różnych aspektów zdolności intelektualnych. Zatem testy inteligencji to narzędzia psychometryczne (tj. zbiory wystandaryzowanych pytań i zadań) służące ocenie zdolności jednostki do celowego działania.
Ustalenie właściwej diagnozy psychologicznej jest podstawowym zadaniem psychologa klinicznego w lecznictwie psychiatrycznym. Od tego – przed kilkudziesięciu laty – zaczęła się współpraca między psychologami i psychiatrami. Psychologowie dostarczyli psychiatrom wiarygodnych narzędzi diagnostycznych, wspomagając ich procedury klasyfikacyjne odwołujące się do danych z wywiadu czy obserwacji chorego.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.