Przedłużona reakcja żałoby dotyka około 10% osób, które straciły kogoś bliskiego. Jaka terapia pomoże tym pacjentom poradzić sobie z tak trudną sytuacją życiową? Zapoznaj się z wynikami badania.
Zapoznaj się z wynikami badania dotyczącego ryzyka powikłań kardiologicznych podczas stosowania leków psychotropowych.
Autorzy omawianego badania podjęli próbę oceny skuteczności i bezpieczeństwa stosowania citalopramu w porównaniu z placebo u chorych z prawdopodobnym rozpoznaniem choroby Alzheimera.
Szacuje się, że około połowa chorych z poważnymi zaburzeniami psychicznymi pali tytoń regularnie. Standardowe metody leczenia farmakologicznego osób uzależnionych od tytoniu zazwyczaj skutkują uzyskaniem krótkoterminowej abstynencji, a palacze wracają do nałogu krótko po zaprzestaniu palenia. Czy wareniklina jest w tej sytuacji skuteczna?
Dr n. med. Grażyna Cholewińska wyjaśnia na czym polega zespół HAND u osób zakażonych HIV, jakie są przyczyny i objawy tych zaburzeń.
Do najważniejszych cech klinicznych zaburzeń tikowych, w tym zespołu Tourette’a, należą: wczesny początek, ujawnianie się objawów przed okresem pokwitania oraz duże prawdopodobieństwo samoistnego ich ustąpienia u osób dorosłych. Zdecydowana większość pacjentów nie wymaga leczenia.
W przypadku pacjenta po usiłowanym (udaremnionym) zamachu samobójczym należy podjąć działania w celu stabilizacji stanu somatycznego i redukcji ewentualnych niekorzystnych następstw somatycznych. Szczegóły postępowania zależą od metody, jaką wybrał pacjent, aby dokonać zamachu na własne życie.
Przystępując do oceny stanu psychicznego i somatycznego pacjenta agresywnego, przede wszystkim należy się starać nawiązać z nim kontakt słowny oraz ten kontakt podtrzymać. Ważna jest umiejętność stosowania słownej deeskalacji, techniki mającej na celu redukcję wrogości, napięcia emocjonalnego i rozdrażnienia pacjenta.
Zaburzenia świadomości w przebiegu chorób neurodegeneracyjnych należą do najczęściej obserwowanych zespołów psychopatologicznych u osób w wieku podeszłym. Epizody majaczeniowe w otępieniu wiążą się z niekorzystnym rokowaniem, wskazują na zaawansowanie samego procesu otępiennego oraz na obecność powikłań somatycznych.
Objaw kłopotliwy dla chorych, a jednocześnie zbyt rzadko rozpoznawany. Na ten problem skarżą się osoby leczone klozapiną, risperidonem i olanzapiną, ale dane dotyczące częstości jego występowania w przypadku stosowania poszczególnych leków są niejednoznaczne.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.