Naczyniaki krwionośne w zdecydowanej większości przypadków manifestują sie dopiero w pierwszych tygodniach życia, choć mogą być widoczne przy urodzeniu jako małe czerwone plamki lub guzki. Tę dominującą i najbardziej znaną grupę naczyniaków nazywamy naczyniakami niemowlęcymi, które charakteryzują się bardzo typowym przebiegiem klinicznym z fazą aktywnego wzrostu i następowej spontanicznej inwolucji.
Autor pytania położył akcent na wrodzone guzy naczyniowe, które należą do grupy rzadkich naczyniaków krwionośnych. W badaniu makroskopowym mogą one być bardzo podobne do naczyniaków niemowlęcych, lecz ich najbardziej charakterystyczną cechą jest obecność bezpośrednio po urodzeniu. Wyglądem przypominają twory guzowate o różnych rozmiarach i sinawofioletowym lub czerwonawym zabarwieniu. Mogą przybierać nawet duże wymiary. Najczęściej zlokalizowane są na głowie, szyi i kończynach. Naczyniaki wrodzone, w zależności od przebiegu klinicznego, dzielimy na dwie główne kategorie:
szybko zanikające naczyniaki wrodzone
niezanikające naczyniaki wrodzone.
Te dwie grupy naczyniaków początkowo mają bardzo podobny obraz kliniczny, jednak zmiany z pierwszej kategorii wykazują wyraźną tendencję do spontanicznego zaniku w pierwszych miesiącach życia. Rzadziej występujące naczyniaki niezanikające nie mają tendencji do zmniejszania rozmiarów i inwolucji.
Obecność guza naczyniowego u noworodka, zwłaszcza gdy jest dużych rozmiarów, budzi niepokój rodziców i najczęściej skłania do rozpoczęcia aktywnego postępowania terapeutycznego polegającego na zastosowaniu propranololu. W przypadku szybko zanikających naczyniaków efekt leczenia będzie dość szybko widoczny w postaci zmniejszania się guza naczyniowego, utraty jego napięcia, blednięcia. Niestety ostatecznie w wielu przypadkach pozostaje rozległa atroficzna blizna wymagająca leczenia chirurgicznego ze względów kosmetycznych. W przypadku niezanikających naczyniaków wrodzonych leczenie chirurgiczne jest często jedyną skuteczną opcją terapeutyczną, choć takie zabiegi przeprowadza się w okresie późnoniemowlęcym lub wczesnodziecięcym.
W zdecydowanej większość naczyniaków wrodzonych zaleca się aktywne postępowanie z zastosowaniem propranololu. Odpowiadając na drugą część pytania, o wyborze metody leczenia decyduje wielkość i lokalizacja naczyniaka. U niektórych noworodków i niemowląt duże guzy naczyniowe po wstępnym leczeniu propranololem są poddawane wczesnemu leczeniu chirurgicznemu ze względu na narażenie na stały ucisk i mechaniczne urazy.
Podsumowując, każdego noworodka z guzem naczyniowym obecnym przy urodzeniu należy bezpośrednio po wypisaniu z oddziału noworodkowego skierować do referencyjnego ośrodka chirurgii dziecięcej. (marzec 2014 nowe)
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej