Jak przebiega leczenie chorych na ZMS (w domu czy w szpitalu)? Jak długo należy stosować reżim łóżkowy i co należy rozumieć przez ograniczenie wysiłku fizycznego?

21-12-2018
dr n. med. Krzysztof Michalak
Klinika Kardiologii Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi

Leczenie ZMS należy prowadzić w szpitalu. Czynności życiowe pacjenta z podejrzeniem ZMS należy monitorować już w trakcie badań diagnostycznych, ponieważ zarówno przebieg, jak i następstwa ZMS są nieprzewidywalne na początku choroby. Dzieci z ZMS hospitalizuje się na oddziałach kardiologii dziecięcej. Starsze dzieci z ZMS o łagodnym przebiegu można leczyć na oddziale pediatrycznym, jednak pod warunkiem że pacjenta można monitorować i nadzorować przez całą dobę, a w razie potrzeby skorzystać z konsultacji kardiologicznej. Do czasu ustąpienia objawów i zmian w badaniu elektrokardiograficznym (EKG), a także normalizacji aktywności enzymów sercowych (zwykle ok. 10–14 dni) zaleca się reżim łóżkowy. Większość pacjentów z ZMS o łagodnym przebiegu nie wymaga farmakoterapii, a leczenie ogranicza się jedynie do reżimu łóżkowego i monitorowania stanu zdrowia. Zastosowanie leczenia jest natomiast konieczne w przypadku wystąpienia powikłań, takich jak niewydolność krążenia i zaburzenia rytmu serca.

Po ostrym okresie choroby dziecko należy zwolnić z udziału w lekcjach wychowania fizycznego oraz pozalekcyjnych ćwiczeniach fizycznych. Organizmu nie należy obciążać fizycznie przez 6 miesięcy po ustąpieniu objawów, ponieważ zmiany w mięśniu sercowym utrzymują się mimo ustąpienia ostrej infekcji. Po tym czasie przed ponownym dopuszczeniem do normalnej aktywności fizycznej należy wykonać próbę wysiłkową w warunkach szpitalnych oraz inne badania oceniające układ krążenia (badania laboratoryjne, EKG i echokardiograficzne).

Nie ma wytycznych określających dokładnie, jakie formy codziennej aktywności fizycznej mogą podejmować chorzy na ZMS, dlatego w tym kontekście należy się kierować zdrowym rozsądkiem. Oczywiście wykluczony jest jakikolwiek ciężki wysiłek fizyczny (biegi, gra w piłkę, pływanie) oraz sporty związane ze współzawodnictwem. Nie należy natomiast rezygnować z codziennej aktywności dziecka, uczęszczania do szkoły i lekkiego aktywnego wypoczynku (np. ze spacerów).

Piśmiennictwo

  1. Guidelines for the management of congenital heart diseases in childhood and adolescence. Cardiol. Young, 2017; 27 (S3): S1–S105
  2. Caforio A.L., Pankuweit S., Arbustini E. i wsp., European Society of Cardiology Working Group on Myocardial and Pericardial Diseases: Current state of knowledge on aetiology, diagnosis, management, and therapy of myocarditis: a position statement of the European Society of Cardiology Working Group on Myocardial and Pericardial Diseases. Eur. Heart J., 2013; 34 (33): 2636–2648
  3. Canter C.E., Simpson K.E.: Diagnosis and treatment of myocarditis in children in the current era. Circulation, 2014; 129: 115–128

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Placówki

Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.

Doradca medyczny

Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej