Istnieją dwa typy wodniaka jądra: niekomunikujący i komunikujący.
Wodniak niekomunikujący jest częstą chorobą okresu noworodkowego i prawie zawsze wykazuje tendencję do spontanicznej inwolucji do ukończenia 1. roku życia. Chłopcy z wodniakiem niekomunikującym wymagają tylko obserwacji i okresowej kontroli lekarskiej. Do chirurga lub urologa dziecięcego należy natomiast skierować pacjenta z przetrwałym wodniakiem (który występuje rzadko) oraz z wodniakiem o dużych rozmiarach.
Wodniaki komunikujące najczęściej obserwuje się u chłopców w 2.–3. roku życia. Powstają one z przetrwania wąskiego, ale nadal drożnego wyrostka pochwowego otrzewnej, poprzez który płyn produkowany przez otrzewną spływa do moszny. Stąd też wynikają bardzo charakterystyczne objawy kliniczne wodniaka komunikującego: rano jest mały lub nawet niewidoczny, a wieczorem lub po okresie aktywności fizycznej może się powiększyć. Ten typ wodniaka wymaga zabiegu operacyjnego w trybie planowym, który polega na podwiązaniu i przecięciu wyrostka pochwowego otrzewnej.
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej