Czy dziecko z moczeniem nocnym w wywiadzie wymaga dodatkowych badań?

17-03-2020
dr n. med. Monika Miklaszewska
Klinika Nefrologii Dziecięcej i Nadciśnienia Tętniczego Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum w Krakowie

Badania, które należy wykonać w ramach diagnostyki różnicowej pierwotnego, monosymptomatycznego moczenia nocnego, obejmują:

  • badanie ogólne moczu (do badania należy pobrać mocz rano, po 10-godzinnej deprywacji płynów i ocenić jego ciężar właściwy, stężenie glukozy, związków ketonowych, białka i azotynów, a także osad moczu)

  • badanie bakteriologiczne moczu

  • badanie stężenia kreatyniny w surowicy.

Przydatne jest także oznaczenie w drugiej porcji moczu stosunku wapnia do kreatyniny lub wykonanie dobowej zbiórki moczu do oceny wydalania wapnia (hiperkalciuria sprzyja poliurii), a także badanie ultrasonograficzne (USG) jamy brzusznej.

W badaniu USG należy ocenić nerki i układ moczowy, w tym:

  • wykluczyć wrodzone wady nerek i układu moczowego

  • ocenić grubość ściany pęcherza moczowego przed mikcją i po mikcji

  • zmierzyć zaleganie moczu w pęcherzu moczowym po mikcji

  • ocenić zaleganie mas kałowych w odbytnicy (wymiar poprzeczny odbytnicy >30 mm koreluje z zaleganiem mas kałowych w badaniu per rectum).

W ramach postępowania diagnostycznego we wtórnym monosymptomatycznym moczeniu nocnym dodatkowo dziecko należy skierować na konsultację do psychologa lub psychiatry dziecięcego.

Piśmiennictwo

  1. Baka-Ostrowska M., Apoznański W., Maternik M., Tkaczyk M.: Wytyczne postępowania diagnostyczno-terapeutycznego z dzieckiem moczącym się w nocy. Zalecenia opracowane przez grupę ekspertów Polskiego Towarzystwa Urologii Dziecięcej oraz Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej. Warszawa, 2012
  2. Maternik M., Krzeminska K., Zurowska A.: The management of childhood urinary incontinence. Pediatr. Nephrol., 2015; 30: 41–50
  3. Vande Walle J., Rittig S., Bauer S. i wsp.: Practical consensus guidelines for the management of enuresis. Eur. J. Pediatr., 2012; 171 (6): 971–983
  4. Caldwell P.H.Y., Lim M., Nankivell G.: An interprofessional approach to managing children with treatment-resistant enuresis: an educational review. Pediatr. Nephrol., 2018; 33: 1663–1670
  5. Kuwertz-Bröking E., von Gontard A.: Clinical management of nocturnal enuresis. Pediatr. Nephrol., 2018; 33: 1145–1154
  6. Haid B., Tekgul S.: Primary and secondary enuresis: pathophysiology, diagnosis, and treatment. Europ. Urol. Focus, 2017; 3: 198–206

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Placówki

Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.

Doradca medyczny

Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej