Główną rolą biologiczną ferrytyny jest magazynowanie żelaza. Pełni ona także rolę białka ostrej fazy i ma właściwości oksydoredukcyjne. Stężenie ferrytyny zwiększa się w zakażeniach, po urazach i w ostrej fazie zapalenia. Na zwiększenie stężenia ferrytyny wpływają prozapalne cytokiny (IL-1, IL-6, TNFα i IL-18).
W reumatologii ferrytyna ma największe znaczenie w monitorowaniu uogólnionej postaci MIZS oraz w chorobie Stilla u dorosłych.
Zwiększenie stężenia ferrytyny, oprócz cytopenii w ≥2 liniach krwiotworzenia jest jednym z głównych laboratoryjnych objawów sugerujących rozwój zespołu aktywacji makrofagów (MAS), który może wikłać uogólnioną postać MIZS. W MAS może również wystąpić: hipertriglicerydemia, zwiększona aktywność aminotransferaz, hipofibrynogenemia, zaburzenia w układzie krzepnięcia, szybkie obniżanie się wartości wcześniej przyspieszonego OB u pacjenta w ciężkim stanie ogólnym.
U pacjenta gorączkującego z rozpoznaniem lub podejrzeniem uogólnionej postaci MIZS warunkiem koniecznym do rozpoznania MAS jest stwierdzenie (po wykluczeniu innych przyczyn odchyleń w wynikach badań laboratoryjnych) zwiększonego stężenia ferrytyny do wartości >684 µg/l oraz wystąpienie co najmniej 2 spośród 4 laboratoryjnych zaburzeń, takich jak:
liczba płytek ≤181 × 109/l
aktywność AST >48 U/l
stężenie triglicerydów >156 mg/dl
fibrynogen ≤360 mg/dl.
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej