U chorych na ChZS lub RZS stosowanie celekoksybu w porównaniu ze stosowaniem naproksenu lub ibuprofenu nie miało wpływu na ryzyko wystąpienia złożonego punktu końcowego i jego składowych, ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych i ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, natomiast wiązało się z mniejszym ryzykiem poważnych objawów niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego w czasie około 3-letniej obserwacji.
Czy w leczeniu bólu w spondyloartropatiach można stosować silnie działające opioidy? Dr hab. n. med. Mariusz Korkosz rozmawia z prof. Filipem van Den Boschem z Ghent University w Belgii, ekspertem w dziedzinie reumatologii.
Zapalny ból pleców możemy rozpoznać wówczas, gdy wystąpił przed 40. rokiem życia, początek był „podstępny” i natężenie bólu zmniejsza się po ćwiczeniach, ale nie w spoczynku. Ból często pojawia się w nocy i słabnie po wstaniu z łóżka. Bierze się także pod uwagę czas utrzymywania się bólu (>3 miesięcy) i występowanie sztywności porannej.
Przede wszystkim musimy być pewni, że u chorego wystąpił napad dny moczanowej - najlepiej wykazując obecność kryształów moczanu sodu w płynie stawowym. Po ustaleniu rozpoznania jako pierwszy lek powinno się zastosować kolchicynę, możliwie wcześnie (do 24 h), rozpoczynając od 1,0 mg (doustnie).
Prof. Irena Zimmermann-Górska odpowiada na pytania dotyczące diagnostyki i leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów.
Od lat eksperci próbują opracować kryteria diagnostyczne ChZS, biorąc pod uwagę jej objawy kliniczne i zmiany w badaniach obrazowych. Rozpoznanie choroby wyłącznie na podstawie badania klinicznego jest możliwe w przypadku postaci guzkowej ChZS rąk, w innych stawach konieczna jest diagnostyka kliniczna i obrazowa.
Zastosowanie chondroityny w dawce dobowej 1000 mg lub glukozaminy w dawce 1500 mg pozwala na zmniejszenie dawki analgetyków nieopioidowych stosowanych u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych. Redukcja ta może sięgać nawet do 50% wartości wyjściowej dawki analgetyku. Chondroityna i glukozamina wykazują efekt analgetyczny w okresie ich podawania i w tym wskazaniu rekomenduje się aplikację długotrwałą.
W rekomendacjach ACR z 2012 roku dotyczących postępowania niefarmakologicznego w ChZS biodrowych jako zalecenia silne wskazano: ćwiczenia aerobowe i/lub wzmacniające nadzorowane przez terapeutę, ćwiczenia w wodzie oraz zmniejszenie masy ciała. Korzystne jest powtarzanie fizjoterapii ambulatoryjnie lub na oddziale dziennym 1–2 razy w roku, w celu modyfikacji, korygowania i nadzorowania ćwiczeń przez fizjoterapeutę.
W leczeniu bólu i ograniczenia ruchu w stawach w przebiegu ChZ stosujemy różne metody niefarmakologiczne jak i farmakologiczne. NLPZ stosowane drogą doustną są skuteczne, ale mają szereg działań niepożądanych. W wielu przypadkach udaje się skutecznie wykorzystywać NLPZ podawane drogą „przezskórną” - zgodnie z zaleceniami EULAR, OARSI i NICE.
Autorzy omawianego artykułu postanowili uaktualnić wiedzę dotyczącą postępowania w bólu krzyża. Analizie poddano badania z randomizacją (RCT) i przeglądy systematyczne piśmiennictwa (SR) opublikowane od czasu powstania w 2007 roku wytycznych postępowania w bólu krzyża, opracowanych przez ACP i APS.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.