Szczepienie przeciwko HPV nie zwiększyło ryzyka zachorowania na choroby autoimmunizacyjne

Data utworzenia:  30.07.2014
Aktualizacja: 16.12.2014
Grimaldi-Bensouda L. i wsp.: Autoimmune disorders and quadrivalent human papillomavirus vaccination of young female subjects. J. Intern. Med., 2014; 275: 398–408

Potencjalny związek między szczepieniami a przewlekłymi chorobami autoimmunizacyjnymi jest jedną z częstszych obaw dotyczących szczepień. Jak dotąd, badania z grupą kontrolną nie potwierdziły takiego związku. W czasopiśmie „Journal of Internal Medicine” opublikowano wyniki francuskiego badania kliniczno-kontrolnego, w którym oceniono ryzyko zachorowania na choroby autoimmunizacyjne u dziewcząt i młodych kobiet (w wieku 14–26 lat) zaszczepionych 4-walentną szczepionką przeciwko ludzkiemu wirusowi brodawczaka (HPV-4). Uczestniczki badania podzielono na dwie grupy. Grupę przypadków utworzyło 211 pacjentek placówek specjalistycznych leczonych w latach 2007–2013 z powodu następujących chorób: zespołu Guillaina i Barrégo (ZGB), chorób tkanki łącznej (tocznia rumieniowatego układowego, reumatoidalnego zapalenia stawów, młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów), cukrzycy typu I, stwardnienia rozsianego, pierwotnej małopłytkowości immunologicznej (ITP) oraz choroby Hashimoto. Grupę kontrolną (875 osób) dobrano wśród pacjentek poradni podstawowej opieki zdrowotnej. Jako ekspozycję na HPV-4 przyjęto podanie szczepionki w okresie: <6 miesięcy przed wystąpieniem ITP, ≤2 miesięcy przed wystąpieniem ZGB i ≤24 miesięcy przed pojawieniem się pierwszych objawów pozostałych chorób.

Poddanie się szczepieniu HPV-4 nie zwiększyło ryzyka zachorowania na choroby autoimmunizacyjne (iloraz szans [OR]: 0,9 [95% CI: 0,5–1,5]. W analizach przeprowadzonych odrębnie dla każdej z chorób nie stwierdzono, aby szczepienie HPV-4 zwiększyło ryzyko ITP (OR: 1,0 [95% CI 0,4–2,6]), chorób tkanki łącznej (OR: 0,8 [95% CI: 0,3–2,4), stwardnienia rozsianego (OR: 0,3 [95% CI: 0,1–0,9]) lub cukrzycy typu I (OR: 1,2 [95% CI: 0,4–3,6]). Wśród uczestniczek leczonych z powodu ZGB lub choroby Hashimoto, żadna nie była szczepiona HPV-4. Ze względu na małą liczbę przypadków, analizy dotyczące poszczególnych chorób miały jednak ograniczoną moc statystyczną.

Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że szczepienie przeciwko HPV preparatem 4-walentnym nie wiązało się ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia chorób autoimmunizacyjnych. Według autorów konieczne są dalsze badania nad bezpieczeństwem szczepień przeciwko HPV, np. oceniające ryzyko wystąpienia zaburzeń o podłożu autoimmunizacyjnym innych niż te opisane w artykule.

Reklama

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań