Szczepienia a zaburzenia krzepnięcia

W jaki sposób przeprowadzić szczepienie przypominające przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi u 14-latka leczonego acenokumarolem? Preparat Boostrix można podawać tylko domięśniowo. Czy zrezygnować ze szczepienia przeciwko krztuścowi i podać jedynie szczepionkę Td (Clodivac) podskórnie?

W opisanym przypadku nie trzeba rezygnować ze szczepień przeciwko krztuścowi. W pierwszej kolejności proponuję ustalić z lekarzem, który zalecił terapię, jaki jest przewidywany czas leczenia. Jeżeli zaplanowane leczenie nie będzie trwało zbyt długo, szczepienie dTpa można odroczyć. Jeśli natomiast leczenie przeciwkrzepliwe ma charakter przewlekły, można rozważyć czasowe przejście na heparynę drobnocząsteczkową, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia miejscowych odczynów po domięśniowym podaniu szczepionki. Takie postępowanie praktykuje się nawet w przypadku zabiegów chirurgicznych. Polecam zamieszczony na stronach Medycyny Praktycznej artykuł pt. „Długotrwałe leczenie przeciwzakrzepowe a planowe i doraźne zabiegi”.

U pacjentów, u których nie można zastosować żadnego z wymienionych rozwiązań, należy rozważyć wykonanie szczepienia drogą domięśniową. W cytowanym powyżej artykule wśród czynników ryzyka powikłań w przypadku stosowania leków przeciwkrzepliwych nie wymieniono wstrzyknięć domięśniowych, jednak zgodnie z wytycznymi pacjentów leczonych lekami przeciwkrzepliwymi należy traktować podobnie jak chorych z zaburzeniami czynników krzepnięcia. W takiej sytuacji należy pamiętać o zachowaniu odpowiednich środków ostrożności, takich jak użycie cienkiej igły (≤0,5 mm [≥23 G]), nierozcieranie miejsca wstrzyknięcia, mocny ucisk co najmniej przez 2 minuty. Chorego oraz jego rodzinę należy poinformować o ryzyku wytworzenia się krwiaka w miejscu wstrzyknięcia. Szczepionki Boostrix nie można podawać podskórnie.