W krajach, w których na masową skalę zastosowano szczepienia przeciwko meningokokom typu C, jak dotąd nie zaobserwowano radykalnego zwiększenia ani zmniejszenia nosicielstwa meningokoków należących do innych grup serologicznych, a jedynie wyraźne zmniejszenie liczby osób skolonizowanych meningokokami grupy C.
Po 10 latach powszechnego stosowania szczepionki przeciwko meningokokom grupy C w Wielkiej Brytanii nie zauważono zwiększenia liczby zakażeń wywołanych przez meningokoki grupy B. W powszechnym nosicielstwie początkowo dominowały tam grupy W-135 i Y, nie powodowały one jednak zachorowań na inwazyjną chorobę meningokokową (IChM). Dopiero w roku 2010 pojawiły się zachorowania wywołane hiperinwazyjnym szczepem W-135. Najprawdopodobniej jest to jednak wynik naturalnej, okresowej zmienności zachorowań na IChM.
Piśmiennictwo:
1. Ramsey M., Andrews N., troter C. i wsp.: Herd immunity from meningococcal serogroup C conjugate vaccination in England; databasis analysis. BMJ, 2003; 326: 365–3662. Troter C., Gay N., Edmunds W.: Dynamic models of meningococcal carriage, disease, and the impact of serogroup C conjugate vaccination. Am. J. Epidemiol., 2005; 162: 89–100
3. Campbell H., Borrow R., Salisbury D., Willer E.: Meningococcal C conjugate vaccine. The experience in England and Wales. Vaccine, 2009; 27 (supl. 2): B20–B29
4. Campbell H., Saliba V., Borrow R. i wsp.: Targeted vaccination of teenagers following continued rapid endemic expansion of a single meningococcal group W clone (sequence type 11 clonal complex), United Kingdom 2015. Euro Surveill., 2015; 20 (28). pii: 21 188