Która szczepionka przeciwko rotawirusom jest skuteczniejsza?

Data utworzenia:  13.11.2015
Aktualizacja: 04.12.2017
dr n. med. Jacek Mrukowicz
Polski Instytutu Evidence-Based Medicine w Krakowie
Redaktor naczelny „Medycyny Praktycznej – Pediatrii” i „Medycyny Praktycznej – Szczepienia”

W żadnym badaniu klinicznym nie porównano bezpośrednio skuteczności obu szczepionek; każdą porównywano z placebo. Wyniki kilkunastu badań z randomizacją wskazują, że skuteczność obu szczepionek stosowanych zgodnie z zalecanym schematem jest podobna i bardzo duża. W Europie kompletne szczepienie niemowląt w pierwszym półroczu życia (pierwsza dawka <12. tż.):

  • szczepionką Rotarix zmniejszyło w ciągu 2 lat ryzyko zachorowania na pozaszpitalną biegunkę wywołaną przez rotawirusy (RV) o 79% (95% CI: 73–84), a o ciężkim przebiegu o 90% (95% CI: 85–94); ryzyko hospitalizacji z powodu pozaszpitalnej biegunki rotawirusowej uległo zmniejszeniu o 96% (95% CI: 84–100). Kontynuacja obserwacji dzieci uczestniczących w jednym badaniu w Singapurze wykazała, że podobny poziom ochrony utrzymywał się także w 3. roku po szczepieniu;
  • szczepionką Rotateq zmniejszyło w ciągu 2 lat ryzyko zachorowania na pozaszpitalną biegunkę RV o 68% (95% CI: 60–74), a na pozaszpitalną biegunkę rotawirusową o ciężkim przebiegu o 98% (95% CI: 90–100); ryzyko hospitalizacji lub leczenia na szpitalnym oddziale ratunkowym (SOR) z powodu pozaszpitalnej biegunki wywołanej przez RV uległo zmniejszeniu o 95% (95% CI: 91–97). Kontynuacja obserwacji podgrupy niemowląt uczestniczących w badaniu REST w Finlandii (Finnish Extension Study – FES) wykazała, że taki poziom ochrony przed hospitalizacją i leczeniem na SOR utrzymuje się również w 3. roku po szczepieniu.

W wymienionych powyżej badaniach dotyczących obu szczepionek inaczej zdefiniowano ciężką biegunkę oraz hospitalizację, dlatego podanych wartości nie należy bezpośrednio porównywać; nakładające się przedziały ufności wskazują na podobną skuteczność obu preparatów. Podobna była również ich skuteczność wobec najczęściej występujących typów rotawirusów (G1P[8], G2P[4], G3P[8], G4P[8], G9P[8]).

Wyniki badania obserwacyjnego opublikowanego w 2013 roku, a przeprowadzonego w Stanach Zjednoczonych sugerują, że ochrona przed hospitalizacją utrzymuje się na podobnym, wysokim poziomie przez pierwsze 4 lata po szczepieniu. Wyniki analizy 26 badań obserwacyjnych przeprowadzonych w Europie (wyselekcjonowanych metodą przeglądu systematycznego) potwierdziły, że skuteczność rzeczywista szczepienia przeciwko RV i efekty programów szczepień są podobne do przewidywanych na podstawie wyników badań z randomizacją. Podobne wnioski płyną z najnowszego przeglądu systematycznego z metaanalizą wyników badań obserwacyjnych opublikowanych na świecie w latach 2006–2014 (15 badań), który potwierdził, że skuteczność rzeczywista (efektywność) obu aktualnie stosowanych szczepionek jest podobna wobec krążących w populacji szczepów RV (p. Czy rodzaj szczepionki wybranej do programu powszechnych szczepień niemowląt wpływa na selekcję serotypów RV, których antygeny nie wchodzą w skład szczepionki (zjawisko tzw. zastępowania serotypów)? – przyp. red.).

Zarówno w wytycznych European Societ for Paediatric Infectious Disease (ESPID), jak i zaleceniach Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP) uznano, że do profilaktyki choroby rotawirusowej można wybrać dowolną z dwóch zarejestrowanych aktualnie szczepionek, gdyż ich skuteczność i profil bezpieczeństwa są podobne.

Piśmiennictwo:

1. Mrukowicz J.: Appendix I: Methods for the development of evidence-based recommendations for rotavirus vaccination in Europe. Appendix: Evidence tables. J. Pediatr. Gastroenterol. Nutr., 2008; 46 (supl. 2): S49–S76
2. Phua K.B., Lim F.S., Lau Y.L. i wsp.: Human rotavirus vaccine RIX4414 is highly efficacious in Asian infants during the third year of life. Annual Congress of European Society for Infectious Diaseases, Bruksela (Belgia), 9–13 czerwca 2009 r.
3. Vesikari T., Karvonen A., Ferrante S.A. i wsp.: Sustained efficacy of the Pentavalent Rotavirus Vaccine (RV5) up to 3.1 years following the last dose of vaccine. Pediatr. Infect. Dis. J., 2010; 29: 957–963
4. Vesikari T., Karvonen A., Prymula R. i wsp.: Efficacy of human rotavirus vaccine against rotavirus gastroenteritis during the first 2 years of life in European infants: randomised, double-blind controlled study. Lancet, 2007; 370: 1757–1763 (p. Med. Prakt. Pediatr. 1/2008 – przyp. red.)
5. Vesikari T., Itzler R., Karvonen A. i wsp.: RotaTeq, a pentavalent rotavirus vaccine: Efficacy and safety among infants in Europe. Vaccine, 2010; 28: 345–351
6. Vesikari T., Van Damme P., Giaquinto C. i wsp.: ESPID/ESPGHAN evidence-based recommendations for rotavirus vaccination in Europe. J. Pediatr. Gastroenterol. Nutr., 2008; 46 (supl. 2): S38–S48 (p. Med. Prakt. Pediatr. WS 2/2009 – przyp. red.)
7. Cortese M.M., Parashar U.D.: Prevention of rotavirus gastroenteritis among infants and children. Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP). MMWR Recomm. Rep., 2009; 58 (No. RR-02): 1–25
8. Payne D.C., Boom J.A., Staat M.A. i wsp.: Effectiveness of pentavalent and monovalent rotavirus vaccines in concurrent use among US children <5 years of age, 2009–2011. Clin. Infect. Dis., 2013 (www.cid.oxfordjournals.org)
9. Karafillakis E., Hassounah S., Atchinson Ch.: Effectiveness and impact of rotavirus vaccines in Europe, 2006–2014. Vaccine, 2015; 33: 2097–2107
10. Lopman B., Glass R., Gentsch J. i wsp.: Distribution of rotavirus strains and strain-specific effectiveness of the rotavirus vaccine after its introduction: a systematic review and meta-analysis. Lancet Infect. Dis., 2014; 14: 847–856
11. European Centre for Disease Prevention and Control: ECDC Expert opinion on rotavirus vaccination in infancy. Sztokholm, ECDC, 2017 (www.ecdc.europa.eu)

Reklama

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań