Opracowała: lek. Iwona Rywczak
W Stanach Zjednoczonych powszechne szczepienia przeciwko śwince zmniejszyły zapadalność na tę chorobę o >90%. Mimo to okresowo notuje się epidemie świnki w populacjach o dużym wskaźniku wyszczepialności 2 dawkami MMR. W celu opanowania ognisk epidemicznych świnki można rozważyć podanie trzeciej dawki MMR. Dane o skuteczności takiego postępowania są jednak ograniczone.
W badaniu obserwacyjnym oceniono skuteczność rzeczywistą trzeciej dawki MMR w zapobieganiu zachorowaniu na świnkę wśród studentów University of Iowa, uczelni objętej ogniskiem epidemicznym świnki. W trakcie roku akademickiego 2015/2016 w grupie 20 496 osób stwierdzono 259 przypadków świnki. Zapadalność wyniosła 12,6/1000 osób. Jeszcze przed wybuchem epidemii, 20 107 (98,1%) studentów otrzymało co najmniej 2 dawki MMR. W trakcie epidemii trzecią dawką zaszczepiono 4783 osoby. Ryzyko zachorowania wśród studentów zaszczepionych 3 dawkami było około 2-krotnie mniejsze niż wśród osób, które otrzymały 2 dawki MMR (6,7 vs 14,5 zachorowań/1000 osób, p <0,001). Po 28 dniach od szczepienia, szczepienie trzecią dawki MMR, w porównaniu ze szczepieniem 2 dawkami, wiązało się z 78% redukcją ryzyka zachorowania (hazard względny [HR] uwzględniający liczbę lat od podania drugiej dawki: 0,22 [95% CI: 0,12–0,39]). U studentów, którzy drugą dawkę MMR otrzymali 13–15 lat przed wybuchem epidemii, ryzyko zachorowania na świnkę było 9-krotnie większe, a u studentów zaszczepionych drugą dawką 16–24 lat przed epidemią – 14-krotnie.
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że w warunkach ogniska epidemicznego studenci zaszczepieni trzecią dawką MMR byli narażeni na mniejsze ryzyko zachorowania na świnkę niż osoby zaszczepione 2 dawkami. Podanie dodatkowej trzeciej dawki wspomogło kontrolę zachorowań, a zmniejszająca się wraz z upływem czasu ochrona po szczepieniu 2 dawkami MMR mogła się przyczynić do rozszerzania się ogniska epidemicznego.