U dzieci chorych na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów nie obserwowano zaostrzenia choroby po podaniu drugiej dawki MMR

Data utworzenia:  10.09.2013
Aktualizacja: 07.07.2014
Effects of the live attenuated measles-mumps-rubella booster vaccination on disease activity in patients with juvenile idiopathic arthritis
Heijstek M.W. i wsp.
JAMA, 2013; 309: 2449–2456

Opracowała: lek. Iwona Rywczak

W wieloośrodkowym holenderskim badaniu z randomizacją przeprowadzonym metodą otwartej próby oceniono bezpieczeństwo oraz immunogenność dawki przypominającej szczepionki przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR) u dzieci chorujących na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS). Oceniono wpływ szczepienia na aktywność choroby, wyrażoną za pomocą skali Juvenile Arthritis Disease Activity Score (JADAS-27), a także wskaźniki seroprotekcji (tj. odsetki osób z ochronnymi stężeniami przeciwciał przeciwko odrze, śwince i różyczce) i stężenia swoistych przeciwciał 3 i 12 miesięcy po szczepieniu. Do badania zakwalifikowano 137 dzieci w wieku 4–9 lat. 68 dzieciom podano drugą dawkę MMR, a u 69 dzieci nie wykonano tego szczepienia. Zmodyfikowanej analizie ITT (obejmującej wszystkie dzieci, które ukończyły badanie) poddano 131 dzieci, w tym 60 leczonych metotreksatem i 15 lekami biologicznymi. W ciągu 12-miesięcznego okresu obserwacji nie stwierdzono istotnej różnicy (tj. >2 pkt w skali JADAS-27) w aktywności choroby pomiędzy grupą zaszczepioną (2,8 pkt [95% CI: 2,1–3,5]) i grupą kontrolną (2,4 pkt [95% CI: 1,7–3,1]). U dzieci poddanych rewakcynacji nie stwierdzono zwiększonego ryzyka zaostrzenia choroby – RR: 0,9 (95% CI: 0,4–2,0) i 1,3 (95% CI: 0,8–2,1) odpowiednio 3 i 12 miesięcy po szczepieniu. Wskaźniki seroprotekcji były większe w grupie zaszczepionej dawką przypominającą MMR: 100 vs 92% (95% CI: 84–99) dla składnika przeciwko odrze, 97% (95% CI: 95–100) vs 81% (95% CI: 72–93) dla składnika przeciwko śwince i 100 vs 94% (95% CI: 86–100) dla składnika przeciwko różyczce. W grupie zaszczepionej stwierdzono także większe stężenia swoistych przeciwciał – odpowiednio 1,63 vs 0,78 IU/ml (p = 0,03), 168 vs 104 RU/ml (p = 0,03) i 69 vs 45 IU/ml (p = 0,01). Terapia metotreksatem i lekami biologicznymi nie wpłynęła na odpowiedź poszczepienną.

Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że u dzieci chorych na MIZS druga dawka MMR była immunogenna i nie wiązała się z zaostrzeniem choroby podstawowej. Konieczne jest jednak przeprowadzenie badań na większej grupie pacjentów, zwłaszcza poddawanych leczeniu biologicznemu.

Wybrane treści dla pacjenta
  • Wizyta adaptacyjna dziecka w gabinecie stomatologicznym
  • Szczepienia przed wyjazdem do Afryki Północnej
  • Mózgowe porażenie dziecięce
  • Zakażenia grzybicze u dzieci
  • Cytomegalia u dzieci
  • Cukrzyca u dzieci
  • Odwarstwienie siatkówki u dzieci
  • Łojotokowe zapalenie skóry u dzieci (wyprysk łojotokowy)
  • Opryszczka u dzieci
  • Odma opłucnowa u dzieci

Reklama

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań