Szczepienie przeciwko ospie wietrznej było bardzo skuteczne

Data utworzenia:  20.05.2015
Aktualizacja: 09.09.2015
Two-dose varicella vaccine effectiveness and rash severity in outbreaks of varicella among public school students
C.A. Thomas i wsp.
Pediatr. Infect. Dis. J., 2014; 33: 1164–1168

Opracowały: lek. Iwona Rywczak, mgr Małgorzata Ściubisz

W amerykańskim badaniu kliniczno-kontrolnym oceniono skuteczność rzeczywistą (efektywność) szczepionki przeciwko ospie wietrznej w zapobieganiu zachorowaniom na ospę w warunkach ogniska epidemicznego choroby. Do badania zakwalifikowano uczniów szkół stanu Wirginia Zachodnia, w których w latach 2010–2011 odnotowano ogniska zachorowań na ospę. Grupę przypadków utworzyło 133 chorych na ospę, a grupę kontrolną zdrowi uczniowie tych samych klas, do których uczęszczali chorzy uczniowie. Informacje o przebytych szczepieniach przeciwko ospie uzyskano ze stanowych rejestrów szczepień lub od lekarzy prowadzących szczepienia. Obie grupy nie różniły się istotnie pod względem płci i wieku, czasu podania pierwszej dawki szczepionki przeciwko ospie lub odstępu pomiędzy pierwszą a drugą dawką szczepionki. W grupie przypadków było istotnie więcej osób nieszczepionych przeciwko ospie, a w grupie kontrolnej istotnie więcej osób zaszczepionych 2 dawkami. W grupie przypadków stwierdzono również dłuższy czas od wykonania ostatniego szczepienia przeciwko ospie, młodszy wiek w momencie podania drugiej dawki szczepionki i większy odsetek osób, którym drugą dawkę podano w wieku <6 lat.

Skuteczność rzeczywista 1 dawki szczepionki przeciwko ospie w zapobieganiu jakiemukolwiek zachorowaniu na ospę wyniosła 83,2% (95% CI: 69,2-90,8), a 2 dawek – 93,9% (95% CI: 86,9-97,1). Wartości te były jeszcze większe w odniesieniu do zapobiegania zachorowaniom o umiarkowanym lub ciężkim przebiegu – odpowiednio 88,2% (95% CI: 72,7-94,9) i 97,5% (95% CI: 91,6-99,2). Skuteczność rzeczywista 1 dawki zmniejszała się wraz z upływem czasu od wykonania szczepienia, z 93% dla okresu do 5 lat od podania szczepionki do 88% dla okresu 5–9 lat oraz do 81,8% dla okresu ≥10 lat od szczepienia. W przypadku 2-dawkowego szczepienia czas od podania ostatniej dawki szczepionki nie wpłynął na jej efektywność.

U dzieci, które zachorowały mimo szczepienia, przebieg choroby był łagodniejszy niż u dzieci nieszczepionych – osutkę o małym nasileniu (<50 wykwitów) stwierdzono u 70% dzieci zaszczepionych 2 dawkami i 49,1% dzieci zaszczepionych 1 dawką. Natomiast wśród dzieci nieszczepionych odsetek ten wyniósł już tylko 24,6%. W grupie nieszczepionej ciężki przebieg choroby (>500 wykwitów) zaobserwowano u 8,8% dzieci, a wśród dzieci zaszczepionych 2 dawkami nie odnotowano ani jednego takiego przypadku.

Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że szczepienie 2 dawkami szczepionki przeciwko ospie wietrznej jest wysoce skuteczne w zapobieganiu zachorowaniom na ospę i zapewnia lepszą ochronę niż schemat 1-dawkowy. Duża wyszczepialność 2 dawkami szczepionki w ramach programu powszechnych szczepień powinna skutkować dalszym zmniejszaniem się zapadalności na ospę wietrzną.

Reklama

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań