Opracowały: lek. Iwona Rywczak, mgr Małgorzata Ściubisz
W Stanach Zjednoczonych szczepieniem przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby (WZW) typu B są objęte wszystkie dzieci. Zaleca się je również nieuodpornionym kobietom w ciąży obarczonych zwiększonym ryzykiem zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B (HBV), co dodatkowo zabezpiecza także dziecko przed transmisją zakażenia przez łożysko.
W populacyjnym badaniu kohortowym z retrospektywnym zbieraniem danych oceniono wpływ szczepień przeciwko WZW typu B na ryzyko wystąpienia różnych powikłań ciąży i porodu oraz niekorzystnych zdarzeń dotyczących dziecka. Do badania zakwalifikowano prawie 654 000 kobiet, którym świadczeń zdrowotnych udzielały placówki uczestniczące w projekcie Vaccine Safety Datalink. W ramach tego projektu prowadzone są badania dotyczące bezpieczeństwa szczepień. Szczepionkę przeciwko WZW typu B otrzymało 1399 kobiet, które w latach 2004–2015 urodziły żywe dziecko z pojedynczej ciąży. Szczepienie zwykle wykonywano w I trymestrze ciąży. Grupę kontrolną utworzyło 456 728 kobiet nieszczepionych w czasie ciąży żadną szczepionką oraz 195 704 kobiety zaszczepione preparatem innym niż przeciwko WZW typu B. Na podstawie dostępnej dokumentacji stwierdzono, że u <3% kobiet zaszczepionych przeciwko WZW typu B w czasie ciąży występowały czynniki ryzyka zakażenia HBV, takie jak przewlekła choroba wątroby, uzależnienie od narkotyków oraz infekcja przenoszona drogą kontaktów seksualnych. Podobny odsetek zaobserwowano w grupach kobiet, które nie były szczepione w czasie ciąży przeciwko WZW typu B. Według danych jednego świadczeniodawcy dotyczących 72 kobiet zaszczepionych przeciwko WZW typu B, w 32% przypadków lekarz kwalifikujący do szczepienia nie wiedział o ciąży pacjentki, natomiast w sytuacji, gdy informacja o ciąży była znana, najczęstszą przyczyną podania szczepionki był wymóg szczepienia przez pracodawcę lub placówkę edukacyjną.
W analizie porównującej kobiety zaszczepione przeciwko WZW typu B z kobietami, które nie otrzymały tej szczepionki, wykazano, że szczepienie przeciwko WZW typu B w czasie ciąży nie zwiększyło ryzka wystąpienia ciążowego nadciśnienia tętniczego (iloraz szans [OR]: 1,02 [95% CI: 0,80–1,30]), cukrzycy ciążowej (OR: 1,06 [95% CI: 0,91–1,23]), stanu przedrzucawkowego lub rzucawki (OR: 1,07 [95% CI: 0,84–1,36]), wskazań do wykonania cesarskiego cięcia (OR: 1,01 [95% CI: 0,91–1,13]), porodu przedwczesnego (OR: 1,14 [95% CI: 0,94–1,39]), małej masy urodzeniowej (OR: 1,21 [95% CI: 0,96–1,52]) ani masy ciała za małej w stosunku do wieku płodowego (OR: 1,13 [95% CI: 0,94–1,37]).
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że szczepienie przeciwko WZW typu B wykonane w czasie ciąży nie miało niekorzystnego wpływu na jej przebieg ani na rozwój dziecka.
