Zaburzenia hemostazy – postępy 2019/2020 (Cz. 3.)
05.10.2020
prof. dr hab. n. med. Jerzy Windyga
Wybrane treści dla pacjenta
-
Małopłytkowość immunologiczna
Małopłytkowość immunologiczna to jedna z najczęstszych przyczyn małopłytkowości. W większości przypadków nie udaje się ustalić jej przyczyny. Choroba ma charakter nawrotowy, dlatego konieczna jest okresowa kontrola liczby płytek krwi. Leczenie stosuje się tylko u wybranych chorych. W przypadku długo utrzymującej się małopłytkowości wskazane może być usunięcie śledziony
-
Ostre niedokrwienie kończyny górnej
Przyczynami ostrego niedokrwienia kończyny są najczęściej zator (74% przypadków) lub zakrzep (5–35% przypadków). Do rzadszych przyczyn należą: zapalenie naczyń, rozwarstwienie ściany tętnicy, uraz lub uszkodzenie tętnicy (np. jako powikłanie niektórych zabiegów wewnątrznaczyniowych).
-
Zespół antyfosfolipidowy
Zespół antyfosfolipidowy jest chorobą autoimmunologiczną. Jego mechanizm polega na nieprawidłowym działaniu układu odpornościowego, wskutek czego organizm produkuje przeciwciała skierowane przeciwko własnym komórkom.
-
Ostre niedokrwienie kończyn dolnych
Przyczynami ostrego niedokrwienia kończyny są najczęściej zator lub zakrzep. Do rzadszych przyczyn należą: zapalenie naczyń, rozwarstwienie ściany tętnicy, uraz lub uszkodzenie tętnicy (np. jako powikłanie niektórych zabiegów wewnątrznaczyniowych).
-
Małopłytkowość
Małopłytkowość to zmniejszona liczba płytek krwi. Małopłytkowość stwierdza się, kiedy liczba płytek krwi we krwi obwodowej wynosi <150 000/µl. Objawami małopłytkowości są krwawienia skórno-śluzówkowe: drobne wybroczyny (siniaki) pojawiają się w skórze kończyn, tułowia, rzadziej twarzy oraz w błonie śluzowej jamy ustnej. Często występują krwawienia z dziąseł, nosa, dróg moczowych i dróg rodnych u kobiet.
-
Małopłytkowość w czasie ciąży
Jednym z rodzajów małopłytkowości obserwowanych w okresie ciąży jest tzw. małopłytkowość ciążowa. Występuje ona nawet u 10% kobiet w ciąży, zwykle w III trymestrze. Małopłytkowość ciążowa najczęściej przebiega bezobjawowo, a postępowanie polega w większości przypadków na kontroli liczby płytek w czasie ciąży oraz po rozwiązaniu. Samoistny powrót liczby płytek do normy w czasie 2–12 tygodni od porodu potwierdza rozpoznanie
